Aşk ile Oyun

#19 Yalancı

Multimedyada ki Mira

Ateşi görür görmez ona sarıldım çünkü çok korkmuştum.
"Ateş e-e eylül içerde korkuyorum. "
" Mira sakin ol şimdi ben eylülü kurtarcam sen burda perişan olma diye sana araba tuttum tamam mı şimdi git bin beni bekle orda sana eylülü getircem."

"Sana güveniyorum."
dediği an bitmiştim bana hala güveniyordu ama bu sefer onu bırakmayacaktım ama güveninide boşa çıkacaktım.

Miraya arkadan bakıp gitmesini bekledim. Bana arkasını dönüp gülerek gitti. Çok güzel gülüyordu o Mert salağı yüzünden mirayı kaybetmiştim ama artık o bile alamayacaktı mira beni bıraktıktan sonra delirmiştim çünkü tek dayanağım miraydı annem babam yoktu yani ayrıydılar o yüzden pisikolojim bozuktu neyse artık deli değilim ben artık Miramda yanımda o yeterdi bana araba mirayı götürdükten sonra kapıdaki adama göz kırparak eylülü çıkarmasını işaret ettim. O da kafasıyla "tabi efendim" diyerek eylülün yanına gitti bende arabamla niranın yanına....

Mirayı eve götürmüştüm kapıyı açtığımda Mira bağlıydı bana korku gözlerle bakıyordu. Ben hemen adamlarımının peşinden gidip birine yumruk attım. "Sen nasıl mirayı bağlarsın hayvan herif ellerin ona nasıl dokunur haa? " yanındaki adamımda beni durdumaya çalışıyordu çünkü ölücesine vurmuştum. Yakasını bırakıp miranın yanına gittim. Bana o kadar güzel bakıyordu ki bir bakmışım miranın ellerini çüzmüşüm resmen sarhoş olmuştum birden miranın şamarıyla kendime geldim. Bana hıçkırarak "Sen nasıl bir insansın bana yalan söyledin ya eylül nerde ateş cevap ver aaa kesin onu da sen kaçırmışsımdır dimi Ateş cevap ver hadi..."

Çok sinirlenmiştim miranın ağızına bantla bağlayıp odadan çıktım. Derin nefes almaya çalıştım kendimi kaybedip odaya fırladım.
"neden diyimmi o gözlerin o gülüşün için mert salağına beni bırakıp gittin mira ben neler yaşadım bilmiyor musun aa tabi mutluydun mertinle beni hiç merak etmedin hiç vicdan azabı çekmedin ben seni çok sevdim mira ama sen beni hiç sevmedin bu yüzden beni bırakıp gittiğin için.."

Ağlıyordum ve mirada.. bantı çıkartıp ona öylece baktım o da bana "Ateş özür dilerim seni seviyordum ama off  bilmiyorum Ateş bak bundan sonra senle olcam sakin tamam mı hadi eylülü getir bana hadi ateş."

onu öylece dinledim sonradan kahkaha atmaya başladım.
"sana inanmamımı bekliyordun haha hayatta sana inanmam bidaha beni bırakmana göz yumamam." diyip odadan çıktım.

Mira'dan

Çareler aramaya başladım Ateş telefonu burdan bırakmıştı onu almaya çalıştım tam alırken yere düştüm ve kafamı çarptım kanıyordu ve başım dönüyordu merti aramaya çalıştım acaba onu ne diye kayıt etmiştim mertin numarasını biliyodum onu çevirip aradım.
"Mert yardım et Ateş beni kaç-" demeden gözlerim kapandı gözlerimi açtığımda Ateş yanımdaydı korkmuştum ateş bana bakarak.
"Aramakla kötü yaptın Mira mert buraya gelirse kesin ölür."

Ölür mü hayır onu kaybedemem diyip başıma bi darbeyle gözlerim kapandı..

1 Saat sonra

Gözlerimi açtığımda başka odadaydım. Ve Mert çok kötü dövülmüştü ama bana öylece bakıyordu ona bakarak "Mert özür dilerim benim hatam." dedim

"Mira korkma polislere gelmeden haber vermiştim." diyerek gözlerini yumdu yere şıp şıp kan akıyodu mert dikkatlice baktığımda bıçak karnına saplanmıştı. Çok korkuyordum Ateş içeriye girip "hatırlıyor musun bende bıçakla yaralanmıştım." diyerek sustu. Bi 15 dakka sonra polis sesi duyuldu ve zaten beninde gözlerim yavaş yavaş gidiyordu. Tam polisler "ellerini kaldır" dedikten sonra ben bayılmıştım..

1 Saat sonra

Uyandığımda hastanedeydim gözlerimi açar açmaz mert sordum ha bide eylülü doktorlar "hanımefendi eylül muanede çünkü kapasında bazı darbeler var mert bey ise yoğum bakımda ikiside iyi ama mert bey biraz kritik."
diyip çıktı Mert benim için gelmişti benim hatamdı gözlerimi kapatıp uykuya daldım.. Tam uykuya daldım birden biri beni dürttü ATEŞ korkmuştum bana sessizce "Burda bitmedi mira seni bi daha asla kaybetmem." diyerek gitti arkasından bakakalmıştım bu Ateşti beni asla bırakmazsı daha fazla korkmaya başladım ve bağırdım bağırdığımda yerimden fırladım meğersem RÜYAYMIŞ. Kötü rüyaydı ya baya korkmuştum ya gerçek olsaydı tam düşünürken kapı açıldı irkildim ama Eylüldü ona koşarak sarıldım. İkimizde ağlıyorduk.
"Mira seni çok merak ettim kuzum benim ya iyisin dimi"

"Iyiyim eylül bende seni çok merak ettim aşkım ama iyi gördüm seni sevindim." ayağa kalkıp merte bakmaya gittim birden kapı açılıp içinden Ateş çıktı vurulmuştu yanımdan geçerken sessizce "korkma yanına yine gelcem sakın korkma ben iyiyim." diyip gitti bende ona bağırarak "korkmuyorum Mert yanımda" dedim birden polislerden kurtulmaya çalıştı ama onu polisler tutmuştu bende onun arkasından bakıp gidişini izledim...