Ben bazen duygularımla mantık arasında çevrelenmiş o ufak yerde sessizliğin insana iyi geldiğini düşünürüm . Aslında her şey o gün okula geç kalmam ile başladı adım ASEL lise öğrencisiyim derslerime son hızla önem veririm ama her şeyden önem verdiğim biri daha var onun adı kalbimde çakılı kaldı desem yeridir . Onu ilk gördüm zaman sadece kim olduğunu sordum kim ?
Zaman geçtikçe onu görmeye başladım onun benden haberi yoktu zaten okulda neredeyse hayalet gibiydim.Bazen kendimi sevimli hayalet casper gibi hissederdim. AMA bir şeye inanırdım eğe birisini ne kadar çok seversem onun kalbininde beni hissedeceğine beni hissedecek beni görecek beni sevecek . Çok acımasızca biliyorum ama onu kalbimde saklamak istiyorum adını sesini gülüşünü .Sadece benim olsa onu bütün hazinelerimden saklarım. Adı URAS adı bile beni rahatlatıyorsa kendisi gördüğümde nasıl hissediyorum siz düşünün.
O gün okula giderken onu ilk defa gördüm bisikletle mahalleyi turluyordu. VE bana baktı işte o zaman anladım . O cidden çok yakışıklıydı ya da bana öyle geliyordu. Artık o benim komşumdu karşı apartmanımıza taşınmışlar.AYNI okulda ve aynı sınıfta olduğumuza en yakın arkadaşım eliften öğrendim . VE İŞTE O AN O GÜN BENİM MİLATIMDI VE KİMSENİN ARTIK BENİ DURDURABİLECEĞİNİ SANMIYORDUM ÇÜNKÜ AŞK KAYBOLMAYI HAK ETMEYECEK KADAR ÖZEL BİR DUYGUDUR.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAH BAZ MAT
General FictionEskiden bize masallar anlatılırdı. Bir varmış bir yokmuş başlardı girişleri. Sonra bir prens gelir ve prensesini bulur ve evlenip sonunda mutlu mesut yaşarlardı . Adı üstünde masallar var ile yok arası başlayan şeylerdi ne beklersiniz ki sonraları...
