ŞAH BAZ MAT

BEKLENİLMEYEN

Bazen beklenilmeyen bir haber sizi üzer ya da beklediğiniz şey sizi mutlu etmez .Ben de beklemekten çok bekletmeyi severim, bazı anlar sadece bekleyenim olmasını isterim sadece seven değil sevilmek isterim.Sadece sevmekte yetmez inanmayınca, Mehmet'in arkasından onun gidişini izledim.

İnsan ister istemez bekler gidişi olmayan yolda ilerlemeyi,ben de bekliyordum.SENİ SEVİYORUM ne kadar kolay bir kelime 13 harf iki kelime .Peki ya kalpte ki ağırlığı milyonlarca parça ,her dakika,her saniye .Ruh nedir bilmezdim kalbim parçalana kadar ,aşk nedir bilmezdim onu görene kadar ,rüyanın ne demek olduğunu bilmezdim kabusu yaşayana kadar .Acı benim benliğim, gözyaşım simgemdir,marşım kalp atışı, bayrağım sensin.Kısacası sen benim ülkemsin.

Ne yapacağımı bilmeden oturdum yere.Bir yandan gözyaşlarım akıyor ,diğer yandan kalbim.Bilmeden beni sevmeyen bilmeyen biri için ağlıyorum.Yağmur gizliyor gözyaşlarımı ,acımı ise ben.Gözüme ışık vurunca bir arabanın önümde durduğunu fark ettim.Arabadan Toprak indi.Mecburen ayağa kalktım.Birden bana sarılınca ne yapacağımı bilemedim.''İyi misin?'' diye sordu .Ne kadar iyi olabilirdim .kalbim parça parça , ruhum dağılmış .''İyiyim''dedim.

''Özür dilerim''.

''Ne için?''diye sordum.

''Hiçbir şey sorma Güvercin''dedi gözlerime bakarak.Ondan uzaklaştım,yağmur üstümüze yağıyordu. Gözlerine baktığımda göz renginin daha da koyu olduğunu fark ettim.

''Yarın artık senin kölen değilim ,her şey için teşekkürler ,bana verdiğin tavsiyeler için en önemlisi bana baştan ümitlenmemem için yaptığın her şey için ,umarım Büşra da seni sever '' Eve doğru adım atmıştım ki ,beni kolumdan tutarak durdu.Ona baktığımda kahverenginin en koyu gözleriyle gözlerime bakıyordu.Bana bir şey anlatmak istiyor gibiydi, ama tek yapabildiğimiz birbirimize bakmaktı.

''Gerçekten onunla tanışmak çok mu istiyorsun'' .

''Evet çok istiyorum, ama artık çok geç gibi.Bazen olur bazen olmaz zorlamayalım Toprak.''dedim ve kolumu onun elinden kurtardım .Artık her şey bitmişti ne ben vardım, ne de ona olan sevgim.Tam bir adım atmıştım ki,yine kolumu tuttu.''Peki seni onunla tanıştırırsam , benim yine kölem olur musun?''dedi bana bakarak.

''Neden ben ?Neden ?'' diye sordum kolumu kurtararak .Sanki adının hakkını vermek istercesine toprak rengi gözleri parıldadı ve bana ''Çünkü seni görmek istiyorum ''dedi.Ruhum nefessiz kalmışcasına ona baktı.Belki de bütün sorularım onda saklıydı ya da cevaplarım. Her ne ise bunları bilmek istemiyordum .Koşarak uzaklaştım ,arkama bile bakmadan .Çünkü ne göreceğimi bilmiyordum ve cesaretim de yoktu.Ben muhtaçtım sevgisizliğe ,sevgiye aç gibi bekledim onu nedensizce, yine onun olmak istedim.Sevdim ,platonikçe ve terk edildim sadistçe .O kendine aşıkken ona aşık olan birini ne yapsın.Haklıydı belkide kendince ama hayal etmektense hayal kurmak daha eğlencelidir. Bende hayalperestim ve hayal kurarım nedensizce çünkü hayaller gerçek olamayacak kadar güzel .