Sabah güne çalan alarmımın sesiyle merhaba demiştim . Her gün sabah mızmızlanarak kalkardım yatağımdan ama bugün çok mutluyum. Çünkü 2 hafta önce okullar arası girdiğim
matematik yarışmasının sonuçları belli olacaktı . Kazanan
kişiye tam 500 lira vericekler. Ben paranın derdinde falan değilim sadece bu sınavı kazanıp
ailemi gururlandırmak istiyorum hem belki bu sayede abilerim beni okutmamaktan vazgeçerler. Neymiş köyde okuyan tek kız ben mişim herkezin diline düşmüşmüşüz . Onlar benim dedikodumu yapacağına kendilerine baksınlar
önce . İnşallah bu yarışmanın kazananı ben olurum . Hemen
yatağımdan kalkıp hızlıca odamda ki lavaboya girip rutin işlerimi halledip elimi yüzümü yıkayıp giysi dolabıma yöneldim.
Okul kıyafetlerimi çıkarıp giyinmeye başladım .
Aşağıya indiğim de sofrada herkez vardı . Ama baran abim ortalıklarda gözükmüyordu. Uyanamamış diycem ama baran
abim herkezden önce kalkardı.
Hemen annemin yanına gidip
onun o tontiş yanaklarına sulu öpücük bırakıp masadaki herkeze günaydın deyip yerime geçtim.
İlk defa kahvaltı sessiz geçiyordu
Anneme bakıyorum suratı beş karış babam desem bizlere her
sabah espri yapar güldürürdü abim desem okula gitmeyeceksin
der benimle kavga ederdi ama bunların hiçbiri bugün olmadı .
Var birşeyler ama ailem benden saklıyor.
Ben böyle derin düşüncelere dalarken konağın kapısı kırılırcasına açılmıştı . Kapıyı kıran yörükoğlu aşiretinin oğlu
Selim ' di . Bizden önce gelen büyük aşirettir. Şimdi ne diye bu manyak bizim konağa gelip
huzurumuzu bozmuştu. Selim
bize öfke ve kinle bakıyordu .
Zaten sinirlerine hakim olamayan bir insandı . Sofrada ki
herkez ayağa kalkmıştı bende dahil olmak üzere . Selim babama dönerek
Selim : bana bak ahmet ağa kız kardeşim ve oğlunu bulduğum an geberteceğim . Eğer yerini biliyorsan söyle . Babamın yüzünü biran öfke kapladı .
Babam : benim evime böyle giremezsin haddini bil . Yürübe
baba kim tutar seni .
Babam tekrar konuşmaya başlayarak
Babam : sana defalarca söyledim
bilmiyorum .
Selim : umarım öyledir deyip konağı terk etti . Bunun zoru neydi hem baran abimin ne işi olurdu kız kardeşiyle . Anneme baktığımda gözlerinden yaşlar akıyordu babam çökmüş bir şekilde öylece oturmuş kapıya bakıyordu.
Dayanamayarak
Mira : baba neler oluyor
Babam sorduğum soruyla yüzünü bana çevirdi ve
Babam : baran abin yörükoğlu aşiretinin kızını kaçırdı . Duyduğum şeyle kaskatı kesilmiştim . Abim kız kaçırmıştı
hem de buranın adetlerini bildiği
halde bunun cezası ölümdür . Ah
abicim hiç mi anamı baba mı bizleri düşünmedin . Gözlerim abim botana kaydığında sinirden
gözleri dönmüştü . Beni bu düşüncelerden bölen gül yüzlü annemin sesi oldu .
Annem : bugün okula gitme .
Ama bugün of ya of . Abim botan
da anneme destek vererek
Botan : anam haklı bunların sağı
solu belli olmaz odanı çık ve bir daha da çıkma . Ben öyle aval aval abimin suratına bakarken
abimin hadi diye kükremesiyle koşarak odama çıkıp kendimi
yatağıma atıp ağlamaya başladım.
SELİM ' İN AĞZINDAN
Kız kardeşim canımdan çok sevdiğim kız kardeşim güngören aşiretinin oğluyla kaçmıştı . Bilmiyorlar mıydı töre neder . Bunun cezası ölümdür. Ya da berdel . Onları bulmuştuk ve yarın aşiret toplanıp karar verilecek. Ben berdel olmasını isteyeceğim . Kız kardeşimin ölümüne dayanamam hele anam onu düşünemiyorum bile . Ama onun
kız kardeşi bu konağa geldiği hergün için göz yaşı dökecek. Ona huzur olmayacak bu konakta. Asıl bir sorunum daha var . Sevdiğim kadın ona bu durumu nasıl açıklıycam . Söz vermiştim ona onunla evleneceğime dair ama olanlar oldu işte şimdi ise daha çocuk bücür bir kızla evlenicem . Of Allahım of sen aklıma mukayet
ol . Daha fazla terasta durmamak
için odama doğru gitmek için ayaklandım . Odama girdiğim de
kendimi hemen yatağıma atıp yarın olacakları düşünmeye başladım .
MİRA ' IN AĞZINDAN
Sabah başımın zonklamasıyla gözlerimi açtım . Bütün gün ağlamaktan başım feci bir şekilde ağrıyordu . Okul kıyafetlerimle de uyuya kalmıştım. Yatağımdan
kalkıp odamda ki lavoboya girdim ve aynaya baktığımda çığlık atmamak için kendimi zor
tuttum. Karşımda mira değil de sanki bir zombi vardı . Hemen elimi yüzümü yıkayıp dolabıma
koştum ve üzerimde ki dünden
kalma okul kıyafetlerini çıkardım . Pantolon giymek istiyordum ama botan abim benim bacaklarımı kırardı.
O yüzde dolaptan çiçek desenleri
olan bir elbise çıkardım .
Ben odamda giyinirken bir anda
annemin attığı çığlıkla kendimi
odamdan dışarı attım. Aşağıya indiğim de annem yere diz çökmüş ağlıyordu . Abim de anneme birşeyler söylüyordu ama pek fazla anlamıyordum .Hemen annemin yanına gidip onunla aynı pozisyona geldim . Annem ağlıyordu . Annemi böyle görünce bende ağlamaya başladım .
Mira : anne ne oldu niye ağlıyorsun . Annem hala ağlamaya devam ederken abim
cevap verdi .
Botan : baranı ve berfini bulmuşlar şimdi yörükoğlu konağındalar. deyip annemi ayağa kaldırıp dışarı çıkardı . Yani abim şimdi ölecek miydi hayır buna asla izin veremem.
Abim annemi ve babamı arabaya
bindirmişti bende hemen abimin
peşinden arabaya binip yola koyulduk.
Konağa geldiğimiz de abim ve berfin yerde diz çökmüş birşekilde duruyorlardı. Selim de tepelerinde azrail gibi duruyordu . Dayanamadım koşarak abimin yanına gidecektim ama bir çift kol tarafından engellendim . Bu kollar abim botona aitti . Abimle
göz göze gelince ağlamaya başladım . Abim alnımdan öperek
Botan : yapma işleri daha da çok
zorlaştırma anama mukayet ol
tamammı . Abimi üzmemek için
başımı tamam dercesine salladım . Abim tekrar anama dönerek onu kollarından tutup götürdü . Bende onların peşinden gidiyordum . Abim bizi
baran abimlerin olduğu bölüme
getirmişti . Annem abimi görür görmez boynuna atıldı . Benim de ağlamam daha da şiddetlendi. Abimin dürtüklemesiyle kendime geldim.
Botan : anamı getir
Hemen koşarak annemin yanına
gittim . Annem abime sıkıca sarılmıştı .
Mira : annem yapma böyle haydi
gel gidelim . Annem bana baktığında sanki gözlerini hırs
bürümüştü. Annem bana bağırarak
Annem : oğlumu almadan hiçbir yere gitmem . O sırada konuşmaya selim de dahil oldu .
Selim : bu biraz zor
Abim annemi getiremeyeceğimi anlayınca kendi gelip annemi alıp götürdü. Ben ise hala şoktaydım . Annem bana yıllardır bağırmayan annem şimdi bağırıyordu . Beni düşüncelerimden bölen selim in sesi oldu .
Selim : haydi ne bekliyorsun
Ona öfke ve kinle baktım .
Baran : haydi mira
Abin bu durumdayken bile bizi düşünen abim . O an abimin boynuna atılasım geldi ve dediğimi de yaptım . Beni abimden ayıran selim oldu . Ondan hayatım boyunca nefret edicem. Kolumu selimden kurtarıp koşarak annemin yanına gittim . Ve bu zamana kadar akıtmadığım göz yaşlarımı
akıttım .
....
Aşiret toplanmış abim va berfin arasında ki karar belirlenecekti .
Biz içerde ki kadınlarla korku dolu gözlerle verilecek hükmü
bekliyorduk . Biran yörükoğlu aşiretinin küçük oğlu içeri soluk soluğa geldi herkez çocuğun ağzından dökülecek cümleyi bekliyordu . Hepimize bakarak berdel yapılacak dedi . Herkez derin bir oh çekerken ben duyduğum şeyle olduğum yere çivilenmiştim . Berdel olursa bu durum da berdel ben oluyorum .
Gözyaşlarım hala akmaya devam
ederken benim aklım da hala son
cümle takılı kalmıştı . BERDEL .
MULTİMEDYA DA MİRA VAR ...
