Miraya inanıyor muydum işte tek emin olamadığım şey buydu. Annemin bana uzattığı zarfın içerisinde yüklü bir miktarda para vardı belki de haklılardı mira çalışıpta o parayı kazanamazdı. Arka cebime soktuğum zarfı yerinden çıkardım ve miranın uzandığı yatağın üzerine fırlattım. Mira bu beklenmedik hareket karşısında şaşırsa da ardından zarfı açıp baktı.
Mira : bu paralar nereden çıktı
Selim : onu sen bileceksin
Mira : ne demek ben bileceğim
Selim : iyi o zaman anlatayım ben sana hastaneye geldiğimizden sonra küçük bir çocuk adamlardan birine bu zarfı vermiş üzerinde senin adın yazılı olduğu için içerisine bakmamış ardından zarfı götürüp anama vermiş
Mira : yani
Selim : yanisi mira hanım senin çalışıp kazanabileceğin bir para değil bu demek ki kolyeyi çalıp sattın ve parası da sana ulaştı mira ağlayarak konuşmaya başladı.
Mira : sana inanmıyorum sen benim tanıdığım adam gerçi ne beklersin ki böyle bir adamdan evleneceği zaman başka bir kızla öpüşen adamdan
Selim : konumuz bu değil mira bu sefer de bağırarak konuşmaya başladı.
Mira : konumuz miranın çaldığı kolye öyle mi
Selim : bana bağırma mira
Mira : evet sen selim ağasın sana kimse bağıramaz daha fazla sabrımın kalmadığını düşünerek bir hışımla miranın koluna yapıştım. Yüzüne doğru tıslarcasına konuşmaya başladım.
Selim : beni deli etme kadın
Mira : selim canımı yakıyorsun
Selim : canının yanmasını istemiyorsan düzgün konuş deyip arkam da gözü yaşlı bir mira bırakıp odayı terk ettim.
BERİVAN 'IN AĞZINDAN
Selimin sabah konağa delirmiş bir şekilde gelmesiyle korku tüm bedenimi sarmıştı. Eğer selim kutuyu benim alıpta sakladığımı ve miranın üzerine iftira attığımı öğrenirse hem bunun acısını burnumdan fitir fitir getirir hem de beni bu konaktan gönderirdi. Buna asla izin vermemeliyim bu konaktan giden ben değil mira olmalı. Akşam yemeğinin olmasına az bir süre kaldığı için herkez odasına çekilmişti. Durumu behiye anneye anlatmaktan başka çarem yoktu. Hem behiye anne bilir benim yıllardır selime nasıl sevdalı olduğumu. Behiye annenin bana yardım etmesi umuduyla onun odasına doğru yol aldım.
Kapıyı tıklattığım zaman içeriden gir komutunun gelmesiyle hemen odaya girdim. Behiye anne yatakta öylece uzanıyordu benim gelmemle de oturur pozisyonuna alması bir oldu. Bende yanına doğru ilerleyip yatağın üzerine oturdum.
Behiye : ne oldu kızım bir sorun mu var
Berivan : şey behiye anne sana bir şey söyleyeceğim ama kızma
Behiye : hele sen bir söyle de
Berivan : behiye anne hani şey hani çalınan kolye var ya
Behiye : eeeeee
Berivan : işte o kolyeyi ben alıp odamda ki sandığa sakladım
Behiye : ne yaptı ne yaptı
Berivan : biliyorsun işte behiye anne yıllardır selime nasıl aşık olduğumu mira bu konaktan gitsin diye ona iftira attım ve şimdi eğer selim bu işi benim yaptığımı öğrenirse olacakları düşünmek bile istemiyorum yalvarırım yardım et kurtar beni bu işten
Behiye : of kızım of bana bak git şimdi getir kolyeyi gidip nujin anaya kolyeyi başka bir yere koyduğumu ve şimdi hatırladığımı söyleyeceğiz haydi git getir
