ANG DIARY NG MALANDI 2

CHAPTE THREE

CHAPTER THREE .Edited

"Huhuhu huhuhu huhuhu huhuhu huhuhu :'("

Sobrang sakit talaga ng nararamdaman ko. Parang sinaksak ng ilang libong beses ang aking puso.

"Bakiiiiiiiiiiiiiiit???" sigaw ko.

"Bakit bakit bakit bakit??" sabay hampas sa dingding ng aking silid.

Biglang bumukas ang pinto at galit na pumasok ang kuya ko.

"Kanina ka pa umaatungal diyan ah! Ano ba problema mo?!"

*sniff* "Kasi ... kasi ... kasi ..." *Sniff*

"Kasi ano??" naiiitang tanong niya.

*sniff* " Nasasaktan ang damdamin ko! Nasasaktan ang puso ko! Parang sinasaksak ng kutsilyo, pinopokpok niya ng martilyo!"

"Magtino ka nga, sasapakin kita diyan eh!"

"Totoo naman kuya eh!" sagot ko sa pagitan ng hikbi. "Ang sakit sakit dito oh!" itinuro ko ang dibdib ko.

Tiningnan niya lang ako at biglang tumawa. "Oh? Sumasakit din pala yang dede mong flat!" :D

"Kuya naman eh! Heart ko hindi dede!" singhal ko sabay padyak ng paa.

"Aw! Akala ko yan!" sabay turo pa sa flat ko na dede.

Oo na, flat na kung flat. Di naman ako sinungaling eh. Sa ganda kong to? *flips hair*

Binato ko siya ng unan. Hindi pa rin siya tumitigil sa kakatawa. Nakasalampak na siya sa sahig at naka sandal sa dingding habang hawak hawak ang tiyan.

"Hahhahah ... ahahaha Aray ang sakit na ng tiyan ko sa kakatawa! Hahaha!" napahampas pa sa sahig.

"Buti nga sayo! Hmp!" *pout*

Kahit naiinis ako sa kuya ko, tulo pa din ang luha ko. :'( :'( :'( Teka ano tong nalasahan ko? :O

Hindi na to maalat na luha ah ...

"Pesting buhay to! Ako na nga nasaktan, pinagtatawanan pa ako ng sarili kong kapatid! Natikman ko pa lintik na sipon!" sigaw ko.

"Anong lasa?" amused na tanong niya na pinipilit tumigil sa pagtawa.

Pinahiran ko ng kamay ko yung sipon ko at inilapit sa bunganga niya. t(+_+)

"Oh yan try mo, para malaman mo ang lasa."

"Yuck! Ayoko ko nga, tinanong nga kita para malaman ko eh." nandidiring lumayo sa akin.

"Try mo nga para malaman mo." Inis na tugon ko at lumapit pa sa kanya.

Napaatras naman siya ulit. "Tumigil ka nga, kadirdir ka! Bakit ano ba ang nang ... ya.. ya ... ri?" Kunot noong natigilan siya sa pagsasalita at nanlalaking mga matang tumingin sa akin.

"Oh bakit?" Taas kilay kong tanong.

"Parang ..."

"Parang??"

"Parang nangyari na tong eksena na to ah!"

Napatango lang ako ng maalala ang sinasabi niya, ganitong ganito din yun, pero ang kaibahan lang totoo na tong pag-iinarte ko! "Huwaaaaaaaaahh – amfpftehun!"

"Tigil ka nga!" saway ni kuya habang tinatakpan ang maganda kong bunganga. "Ano nanaman bang drama yan?? Mag-au –audition ka nanaman ba?? Tigilan mo na yan! Dahil kahit kailan hindi ka matatanggap dun!"

Habol hiningang pinakawan niya ako. "Hhindhi nahman yhun khuya eh!"

"Eh ano?? Yung pagiging single mo ulit?" naiiritang tanong ni kuya.

*sniff*

"Uhh, Tonyang, huwag mong ipahid sa damit ko ang sipon mo ah!"

"Kuya naman eh! waaaaaaaah!" *sniff*

Hinawakan niya ako sa balikat at inilayo sa kanya, yumuko siya para mag pantay ang mukha naming at pinunasan ang mga luha ko.

*sniff* "Kuyaaaa!" *sniff*

"Ano? Paano kita maiintindihan niyan kung iiyak ka lang? Ano ba ang problema? hmmm?" malambing niyang saad while cupping my pretty face.

"Kasi ... Kasi ... si Mi—

Sabay kaming napalingon ng biglang bumukas ang pinto.

"Tonyang nakaimpake ka na ba?"

"Mita??" nanlalaking mga matang bulaslas ni kuya ng Makita si Mita.

Tinaasan ang siya ng kilay ni mita. "Ako nga Dean may problema??"

"Huh? Wala Mita, wala." Sagot nito sabay iling pa. "Si Tonyang po meron." at tinuro ako.

Napaturo na din ako sa sarili ko. Ako meron problema?? Ako?? Ako talaga?? Oo nga, meron ...

"Huwaaaaaaaah!"

Nag-alalang niyakap ako ni kuya, at hinaplos haplos ang buhok ko. "Hussh! Ano pa ang problema mo? Kanina ka pa iyak ng iyak ah!"

Oo nga, kanina pa, at haggard na haggard na ang beauty ko! Ghaaad! Ang panget ko na! Waaaaaaaah!! Huhubells!!

"Kahit kailan ang panget mo talaga umiyak! pfffft!"natatwang komento ni kuya.

Toinx!

Umiyak na nga ako nilait pa. psh! Mga walang puso, walang damdamin, mga walang awa. huwaaaaaaah!

"Tama na nga yan, hindi ka mag-aabroad! Sa Iloilo ka lang pupunta! Ang OA! psh!" naka roll eyes pang sabi ni Mita.

"Iloilo??!" kunot noong tanong ni kuya sa akin at napailing na lang ako. Ayaw kong sumama. Mas gusto ko dito. huwaaaaaah!!

"OO, Dun na muna siya sa akin like for a year?" matter of fact na sagot ni Mita.

"A year???!" nanlalaking mga matang bulaslas ko.

No no no!!!!Ano nanaman ang gagawin ko dun?? And isang taon??

"Oo, nakwento na sa akin ng mommy mo, mas mabuti pang doon ka muna."

Nagkatinginan kami ni kuya sa sinabi niya, and on the cue naman na pumasok ni mommy sa kwarto.

"Doon ka muna sa Mita mo Tonyang, mas makakabuti sayo besides wala na naman dito sila Kendra at Jace. You need a new environment."

"Mi!!! I'm fine, okay ako. And bakit isang taon?? Pwede namang magvacation di ba??" Protesta ko.

If this is about what happened? Ghaad! Okay ako, no need for the new environment chu chu at ano naman kung wala sila Kendra and JAce?? I can manage on my own.

Oo, nakakapanibago na wala sila coz since mga bata pa lang kami kami na magkakasama at never pang naghiwalay, kagaya ngayon.

"Vacation?? eh patapos na ang bakasyon Tonyang! At sa dalawang buwan ni hindi ka nga lumalabas ng bahay!! Yun ba ang sinasabi mong okay ka??" hysterical na sabi ni mommy.

Talaga?? Hindi nga? Parang nung isang araw lang ako dito ah, two months na agad?? psh! OA naman!

Tiningnan ko si kuya at nagpuppy eyes. Huwag kang pumayag please ...

"Tama si mommy, hindi na healthy ang ginagawa mo Tonyang and you're not okay." pabuntong hininga niya akong niyakap ng mahigpit.

"... but ..."

"NO buts Tonyang. Sasama ka sa akin, o sasama ka??"

Do I have a choice?

�_�z����