ZOR YILLAR

Adsız Bölüm 37

Araz 

Yatak Odasında derene sarılmış huzur içinde uykuya dalmayı beklerken kapı çalmış deren yerinde kıpırdanında kendimi tutamamış sinirlenmişti  Karım ya ben oradayken gecenin bir vakti kapıyı açamazdı dereni odada bırakıp Kapıya yöneldim açtığımda Karşımda gördüğüm minik beden Allah'ım ne çok özlemişim kızımı o tüm bu yıllarda üzülünce ezilen kırılan taraf kollarımı açtım bebeğim babacım Hoşgeldin dedim geldim baba çok istedim ama getirmediler hala çok istesemde kuçağıma alamadığım için minik elini tutum içeri salona geçtik derenin yaşlı gözler ile bize baktığını görünce sen dedim haberin vardı evet vardı canım dedi bir iki adında gelip yanımıza vuslatı kollarına aldım hoş geldiniz küçük hanım dedi kızım kollarımda sesizce duruyorken deren dönüp vuslat bebeğim be yemek istersin dedi küçüğüm Çekingen tavırlar ile yüzünü yere eğdi deren ımmmm m makarna ve köfte dediğinde kafasını kaldırdı vuslat Allah'ım ne kadar zayıflamış resmen kemikleri sayılır hale gelmişti hadi bakalım öyle oturmak yok Yardıma dedi deren hemen ayaklandık yaklaşık 2 saat sonundaki saat gece yarısını Çoktan geçmiş yemek yemiş ve uyuyacaktık ben vuslatın yatağını hazırlayayım dedi deren ve çıktı vuslatın fısıltı gibi çıkan sesi zar zor duya bildim baba senin ile yatayım yerimden Kalktım elinini tutum yatak odasına götürdüm derenin elindeki nevresimleri de yere atıp Onuda bizim ile yatağa çektim hiç itirazsız yaptı minet ile baktım Gözlerine sabah uyandığımda kızım Karım Yanımda açtım Gözlerimi yeni güne vuslat ortanızda ben ise ikisine sarılmış halde Allah'ım huzur dedim içimden sonra birden kapı tıklayıp açıldı gelen Masal bizi gördüğü anda arkasını döndü ve çıktı Kalkıp gittim odasına yastığa gömmüş yüzünü ağlıyor bebeğim yapma böyle üzüyorsun babanı kardeşin o senin kuzum hem bak dün çok özlemişti beni benim kızım akıllıdır değilmi daha önce konultuklarımızı hatırlıyorsun değilmi kızım Hatırlıyorum dedi bana bakıp o zamana insan çocuğundan vazgeçermi ben sizden senden ve erkek kardeşlerinden nasıl geçemezsem ondan da vazgeçemem hem sen kardeşlerinden vazgeçermiydin dediğimde hayır anlamında kafasını salladı bende peki vuslattan vazgeçebilecekmisin dediğinde eğdi boynunu sonra gözlerime bakıp o ooooo kadın annem olmaz olmaz baba ama tamam o kardeşim seviyorum onu ama annem çok ağlıyor çok üzülüyor sonra baba sen o kadını ölüyordun annem gibi annem sizi GÖRDÜ o sana sarılıyordu sonra bende gördüm annem ağlıyordu sonra büyük annem geldi Yanıma bak işte alacak babanı sizden anneni gönderecek Ler burdan o senin annen olacak dedi ben çok üzüldüm Ağladım Allah'a çok yalvardım Allah çocukların duasını kabuleder dedi zinar dedem bende hep dua ettim annem gitmesin diye baba bizi Bırakma dedi Ağlayarak boynuma atladı o ağlarken bende Ağladım lanet ettim erkekliğime babalığına ben nasıl bir adam olmuştum ya Can'larım acı çekmelerini görememiş kör sağır olmuştum kızım meleğim ben sizi annesi kendimi derensiz bırakırmıyım hiç 

Ama Kardeşini sev olurmu ben olamasamda siz sıkı sıkı sarılın bir birinize dediğim anda vuslatın yanınıza geldiğini gördüm iki kızımı da kollarımın arasına aldım E hazırmıyız tatile dediğimde vuslat ama baba ben hiç tatile gitmedim ki dedi kızım ah be babacım ne çok şeyden mahrum kalmıştı sonra ama benim hiç eşyam yok ki dedi masal da benimde yok İstanbul'daki evimiz de kaldı ama babam bize alır dimi baba dedi güler yüzü ile alırım tabi ben kızlarıma canımı bile veririm dedim kızlar anneye süpriz yapalım mı demem ile masal heyecanlanmıştı Çünki bizim süprizimiz hep kahvaltı idi Gül'e oynaya kahvaltıyı hazırladık tam derene seslenecekken Arhan ile bizi izlediğini gördüm meleğim günaydın dedim günaydın Aşkım dedi masal koştu günaydın annem dedi sulu sulu öptü vuslat Öylece bakmış bizi izliyordu masal yaklaştı günaydın vuslatcığım dedi günaydın dedi ve susutu deren günaydın deren abla diyebilirsin deren teyzede diye bilirsin ama vuslat dönüp günaydın deren anne Demişti .