ZOR YILLAR

7.BÖLÜM

MULTİMEDYA DA ARHAN BEBEK

ARKADAŞLAR BEĞENDİYSENİZ LÜTFEN YORUM YAZIN:)))))))

ARAZ

Kapıyı tıklattığımda sanki beni bekliyormuş gibi küçük kardeşim ‘’gel abim ‘’dedi.Usulca sokuldum yanına yatağın uçuna çöktüm yatakta dizlerini kendine çekmiş usul usul ağlıyordu sanki nazlı kardeşim.Uzandım o narin ellerini avuçlarımın içine aldım.Roksen kardeşim dedim .’’Abim dedi boynuma sarıldı ağlamaya başladı.O ağladıkça benimde canım kavruldu ağlama küçüğüm sen ağlama neyin var anlat abisinin güzeli dedim.İçini çekti abi beni’’ Berdel yapacaklar dedi.O an dünya durmuştu hızlıca ayrıldım Roksen den o da şaşırdı birden .Anlamadım ne diyorsun Roksen dedim abi annem ve babam berdeli kabul etti.biliyorsun Rojda nişanlı 1 senedir sırf o iki hafta sonra evleniyor diye bekletiyorlar ama ondan sonra biz dedi…..ağlamaya devam etti Lanet ettim içimden bağırmak, çağırmak haykırmak istiyordum ama hayır elim kolum bağlı duramazdım ne pahasına olursa olsun kardeşimi yedirmeyecektim onlara Abicim bir sakin ol anlat bana hadi dedim .Abi Sıraç abime istedikleri kıza karşı onun abisine verecekler beni dedi başını eğdi.Nasıl ya daha 17 yaşında kardeşim bir başkasının evine kuma olarak yani ikinci kadın olarak mı gidecekti.Tabiya  Herşey  Sıraç efendi içindi.Bu sefer olmayacaktı.Sıraç kendine kuma olarak istenilen kıza karşılık kardeşimizi verecekti ve tüm aile buna göz yumacaktı.Tıpkı eskilerde olduğu gibi.Hayır Roksen ağabeycim bana bak ve sakın birdaha ağlama ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın sana zarar verilmesine izin vermeyeceğim ağabeycim merak etme sakın dedim .Bir daha da o güzel gözlerinde yaş görmeyeceğim ben halledeceğim her şeyi tamam mı  dedim yalnız bana biraz müsaade et yarın yeğenin doğuyor ondan sonra her şeyi halledeceğiz dedim bu arada dedemizin haberi var mı amcamın ‘’ Evet abi var ama hiç kimse bir şey diyemiyor biliyorsun ağa şuanda babam ve neyse boşver sen yarını düşün abim yengemi yeğenimi tamam ‘’dedi  Rosek yanağıma sulu bir öpüçük bırakırken .Tamam abisnin güzeli zaten yarın onlara sen bakacaksın hadi bakalım dinlen dedim odadan çıktım.Duyduğum şeyden sonra uyumam mümkün değildi ama yapmalıydım yarın için ayakta dimdik olmalıydım.Yatak odamıza çıktım karım mışıl mışıl uyuyordu üzerimdekileri çıkarıp yanına  yattım gözümü açtığımda sabah olmuştu .Tatlı cadım Masalım üzerimde zıplıyordu doğruldum kızımı kollarımın arasına aldım gıdıklamaya başladım o anda kadınım da uyanmıştı.O hatun günaydın sende baya adet edin din kocadan sonra kalkmayı dedim kıkırdadı.Aslında içim kan ağlıyordu ama onlar bunu bilmemelilerdi .Kızım’’ babiş büyük babam teyzoş ve büyük annem gelecekler bu gün ‘’dedi bilmiş bilmiş .Bende ona küçük hanım asıl oğlum gelecek bu gün dediğimde hırsla yanımdan kalktı dudağını büktü tam ağlayacaktı ki kaptım onu kuçağıma sarıp sarmaladım.prensesim konuşmuştuk hani sevecektin kardeşini dedim.kızgın bir şekilde’’ tamam severim ama sana babiş baba ve aşkım demeyecek ‘’dedi güldüm tamam dedim Hızlıca kahvaltı faslından sonra çıktık birlikte hastaneye gitmek için bu gün bir daha anladım ki karım bu koruma işinden sıkılıyor biran önce konuşmam gerek diye düşündüm.Operasyon öncesi tüm hazırlıklar tamamlanmıştı  karımı ameliyat haneye aldılar bende hazırlıklarımı tamamladıktan sonra indim aşağıya evet başlıyoruz Deren hanım dedim Gülümsedi sıcacıktı gülümseyişi  ona sözverdiğim gibi

o perasyon süresince bilinci açıktı hep konuştum onun la ben anlatım o dinledi ve küçük Arhanımız dünyaya gözlerini açtı göbek bağını ayırdıktan sonra ağlamaya başladı hemen kollarımın arasına aldım minik yanağını öptüm annesinin kollarına bıraktım Deren ağlıyordu usul usul yaşlar süzüldü benim de gözlerimden.

DEREN

Kocam Arhanımızı  kucağıma verdiğinde  gözyaşlarımı tutamamdım artık sonra fark ettim ki Arazda aynı benim gibi geldi ellerimi tuttu gözlerimin içine baktı ‘’beni tekrar dünyanın en mutlu adamı yaptın ne diyim artık sana’’ dedi.Oğlumuzun mızıldanması ile geldik kendimize hemşire sanırım küçük prens açıkmış demesi ile gülümsedim evet oğlum hiç doymak bilmiyordu hamileliğim boyunca ben sadece üç kilo alırken Arhan bey 4 kilonun üstünde doğmuştu .Hemşireler ağlamasına bakmayarak aldılar kollarımdan biz küçük presi hazırlayalım odanıza getiririz dediler.

ARAZ

Odaya geldiğimde Karım yatağında yatıyordu sadece biraz üzgündü anlamadım önce sonra yanına yaklaştım nedenini sordum ailesi gelemiyormuş çok büyük bir sıkıntı varmış ve 1 ay sonra torunlarını görmeye gelebileceklermiş .’’Üzülme hayatım canları sağolsun ‘’dedim  .Sonra gürültü ile kapı açıldı mızmız prenses arkasındaki insanları çileden çıkarmış olacak ki herkes de bir bezginlik.’’Geçmiş olsun gelin kızım dedi Zinar ağa ‘’aslan parçası nerede .Hemen söze girdim gelir şimdi büyük baba dedim kapı açıldı hemşireler oğlumu getirmişlerdi ama gene kıyametler kopuyır tabi .Yengem kızım çekeceğin var bu ağa oğlundan dedi bunlar hep böyle çocukken annelerine büyüdüklerinde karılarına çektirirler dedi.O an  karımın bana olan bakışını yakaladım Sonra büyük babam cebinden çıkardığı anahtarı koydu karımın yanına anladım eli boş gelmemişti de anahtarda neyin nesi demem me kalmadan yengem O Zinar baba O midyattaki büyük konağın anahtarı değimli ‘’dedi .Gülümsedi Zinar ağa evet ya ne demek oluyor istemiyorum ben konakları da onların olsun hayatları da ama şuan tartışmanın ne yeri nede zamanıydı.Sonra büyük babam elini beline attı ve bir silah çıkardı Deren korkmuş  gözler ile ona bakıyordu oğlumun beşiğine bıraktığında artık bu işe bir son vermeliydim.Ne yapıyorsun büyük baba dedim Ne yapmışım oğul adetler dedi  o bizim ilk erkek torunumuz soyumuzun devamı gelecekteki aşiretin ağası o dedi.Hayır o benim oğlum sadece bu tamam torunuz ama onun babası benim o benim oğlum dedim hayatı ile ilgili kararları ben alabilirim .Evet kırılmıştı ama daha fazla bir şey söylemedi sonra yengeme dönüp müsaade ederseniz karnının doyması lazım dedim gülümsedi yengem .Herkes çıktıktan sonra aileme bir göz attım kızım yaramazlık yapmaktan sorulmuş kanepede uyuya kalmıştı karım ise obur oğlumu doyurmaya çalışıyordu.

DEREN

O dadaki sesizliği bozmam gerektiğini düşündüm.Bir tanem sanırım  doyuramayacağım oğlunu dedim gülümsedi sıkılmıştı belli ama beni üzmek istemediği için bozuntuya da vermiyordu.Döndü bana hatunum buraya kadar benim işim bundan sonrası senin uzmanlık alanına giriyor çocuk doktoru olan sensin dedi.Sonra uyuyan oğlumuzu aldı yanımdan beşiğine koydu usulca yanıma uzandı .Kulağıma eğildi 40 gün sanıl geçer dedi .kıkırdamıştım ama farkındaydım bana bedenime ihtiyacı vardı fakat onu rahatlatabilecek durumda değildim.Aşkım az sabır dedim gülümsedi zaten ondan sonra benden kurtuluşun yok dedi.