ZOR YILLAR

Adsız Bölüm 58

Araz 

Meleğim geldim bak kalbim geldim siz yokken bende yokum öldüm nefesiz kaldım ama bak buldum sizi deren yalvarırım bizi dağıtma yaptığım tüm hayvanlıktır için köpekler kadar pişmanım vur kır ama yalvarırım beni sizsizlikle sınama dedim usulca çöktüm yatakta yanına aldım kollarıma hıçkıra hıçkıra ağladı göğsümde o ağladı ben ağladım erkeler ağlamaz derler ya yalan işte sonra bir ağlama sesi baba anne diye kafamı çevirdim Aral'ım oğlum ne kadar da büyümüş miniğim tam deren kalkacaktı ama elini tutum kalkmasına izin vermedin ben kaltım aldım oğlumu kollarıma babacım bak geldin babam cennet kokulum o anda kapı açıldı masal koştu babam diye diğer taraftan arhan baba allahım aklımı kaçıracak gibi oldum bşr sene de ne kadar büyümüşler di hep birlikte yatağa oturduk öptüm kokladım onları oğullarım sızdı yerlerine yatırdım kalkıp onları ama masal asla gitmek istemedi yanımızdan elimi bir an dahi bırakmadı deren ile geldik göz göze uzandık üçümüz uatağa sabah yatakta kıpırdanmalar ile uyandım kızım oğullarım o kadar huzurlu uyumuşum ki saate baktığımda 11 olduğunu gördüm masal "Babiş hadi ya biz çoklkkkk açıktık yemeğe dedi masal ve arhan önde bende Aral'ı aldım kollarıma arkadan bahçeye çıktık deren ve yaşlı bir bayan tabi ya benim ile telefonda konuşan akşamda kapıyı açan bayan masa hazırlıyordu beni görünce hemen kafasını çevirdi deren ama ben kavin Hn mutfağa gider gitmez  yanına yaklaşıp arkadan sarıldığım "derenim Can özüm ömrüm affet ne olursun en azından dene dedim arkasını döndü "ah Araz seni beynim affetmeyesede elini kalbinin üzerine götürdü ama işte burası affediyor deri ve dönüp işine devam etti kahvaltımızı etmiş çocuklarım ile oynamış kavin hanım ile biraz sohbet etmiştim ama o kadın da değişik bşr şeyler vardı doktor olduğundan bahsetti o anlattı biz dinledik ama sonra masalın yanıma gelip baba parka gidelim demesi ile gözlerim derene kaydı çok kutluyduk öyle mutluydum ki ayaklarım yere basmıyor du akşam olmuş çocukları yatırmıştık ama hala deren benim ile doğru düzgün konuşmuyordu kalbim seni affetti Araz ama aklım beynim demişti her şekilde affettirecektim kendimi ona odaya girdiğim de yatıyordu deren yanaştım yanınca arkadan sımsıkı sarıldım sabah uyandığımda yatakta dört kişiydik onların kahkahaları Aral arhan ve masalın yanıma yatma çabaları ve derenim gülerek bizi izlemesi telefon sesi böldü herşeyi deren uzattı telefonu ekrana baktığımda Yezda tam Deren kalkacakken yakaladım kolundan efendin Yezda canımmmmm ......