Correlate • Barış Alper Yılmaz

28

+18 bolum, bilginize🙏

~

Soğumaya yüz tutan çayımdan büyük bir yudum alırken bir taraftanda konuşulanları dinlemeye çalışıyordum. Her ne dendiğini harfi harfine duysam da o kadar düşünceliydim ki beynim algılamayı reddediyordu. Barış ile tartışıp benim onun evini terk edişimin üzerinden sadece üç gün geçmişti. Şimdi ise aniden Koray tarafından bir buluşma planı yapılmış, hepimiz toplanıp yılbaşı partisi organize etmeye çalışıyorduk. Baştan gelmek istemesem de 'Barış'ın sevgilisi' sıfatında yer aldığımdan dolayı kendimi Koray'ın evinde bulmuştum bile.

"Oldu amına koyayım, Kadıköy sahile gidelim magazincilerle beraber ondan geriye sayarız." Berkan'ın her bulmaya çalıştığı öneriyi sabahtan beri reddeden bir Yunus vardı. En azından bu parti fikri ile sevgilisi Tuğçe ile tanışmıştım.

"Be yarrak kafa madem çok alengirli fikirlerin var paylaşsana bizimle. Sabahtan beri her dediğimize bok atıyorsun." günün sonunda Berkan kendini tutamamış artık.

"Size diyorum ya gidelim yurt dışına kutlayalım diye. Biriniz de beni takmıyorsunuz." dedi Koray.

"Klasik bir herifsin neyini dinlicem senin?" diye onunla inatlaştı Yunus. Kaynana gibiydi yemin ederim.

Bir diğer sorun ise asla yüzüme bakmıyor oluşuydu. Sadece bi geldiği zaman beni beklemiyor olacak ki bir süre bana kitlenmişti ardından kimseye aramızdakileri belli etmemeye çalışarak herkesin dikkatini dağıtacak şekilde 'aga' muhabbeti içerisine girmişti. Plan yapılırken de hiç ağzını açmamış, denen şeylere sadece kafa sallamıştı.

"Ya sadece siz mi yeni yıla gireceksiniz, bize neden sormuyorsunuz?" tanıştığımız ilk saniyeden beri yanımdan oturan Tuğçe beni dürterken konuştu. Yunus oturduğu koltuktan kalkarken ellerini sevgilisinin yüzüne koydu ve alnından öptü.

"Konuş yavrum."

Tuğçe gülerek bana döndü, "Sen ne yapalım istersin Devin?"

Elimde çay bardağını avcumun içine alıp parmaklarımla sararken ona baktım. Benim ona baktığımı görünce kafasını başka yere çevirmişti, "Bana fark etmez. Her plana uyarım." kestirip attım. Tek istediğim buradan gitmekti.

"Güzel bi club olabilir aslında. Böyle bizi görenlerin umrunda olmayacağımız bir yer. Ya da güzel bi yemeğe çıkabiliriz." dedi Tuğçe.

"O kadar elit miyiz kanka?" diyen Sıla'ya baktım.

Tuğçe'nin ve Yunus'un ortak arkadaşı. Geldiğinden beri Barış'ın yanında oturan kız. Ve ara sıra dönüp Barış'a laf atan kız. Bizim beyfendi ise sanki ben orada yokmuşum gibi, hayatında hiç olmamışım gibi kıza cevaplar verip onu güldürüyordu.

"Of Sıla yemek ve club alt tarafı. Tozludere'de değilsin kendine gel." dedi Tuğçe, fikrinin beğenilmemesi üzerine canı sıkılsa da espriye vurmuştu.

"Ya neden düşünüyoruz ki? Galatasaray adası bizim değil mi amına koyayım? Gidelim yapalım partiyi." dedi Berkan.

Sıla güldü, "Benim oraya giriş kartım yok malum." dudaklarını yaladı.

"Bizden biri seni sokar, ben yardımcı olurum sana hatta." dedi Barış.

Artık dayanamadığım için sinirle güldüm. Bana dönmüşlerdi, "Pek yardımseverizdir Sılacım. Boş kalmazsın merak etme." sabahtan beri gözlerini kaçırmasına rağmen bu sefer inatla bana bakıyordu.

"Aynen Sıla. Planımızda varsın nasıl olsa, nereye gittiğimizin önemi yok. Halledilir." derken Barış bana bakmasına rağmen Sıla'ya itafen konuşmuştu.