-HAZAL-
Biraz televizyon izledik. Sonra uyuya kalmışız. Bende uyandığımda güzel bir kahvaltı bekliyordum. Öylede oldu. Tepside sadece kuş sütü eksikti. Portakal suyumdan bir yudum aldım. Hepsinden birer lokma derken tepsiyi yalayacaktım nerdeyse.. Baran bana hayranlıkla, aşkla bakıyordu. Çok aşıktım ben bu adama. Aniden miğdem tekrar bulanmaya başladı. Tuvalete koşup Kustum. Kendimden utandım resmen. Baran korkmuştu.
"Hazal! İyi misin canım?"
Çıktığımda kafa salladım. Sabahlığımı giyip aşağı indik. Kapı çaldı. Baran açtı kapıyı. Arkasında duruyordum. İnanmıyorum! Anneannem gelmiş. Onu görür görmez o ton toş yanaklarını sıktım.
-Hoşgeldin. Anneannemmm!
-Hoşbuldum. Güzel torunum benim.
- İyi ki geldin. Gir içeri.
Beraber içeri girdik. Anneannem tüm salonu inceledi önce. Sonra oturduk
-Hazal kızım bune güzel ev.
-annenneee.. Ben sizi tanıştırıyım. Baran benim eşim. Anneannemi göstererek
Bu da benim anneannem.
Baran anneannemin elini öptü. Bende saygısızlık olmasın öptüm yanaklarıdan. Çünkü anneannem kendini yaşlı bulmaz. Ama yalan da olmasın, güzel kadındır. Hakkını yemeyelim. Neyse bende onlara güzel orta şekerli köpüklü bir kahve yaptım. Zaten hep kahveyi güzel yapmışımdır.
