7. BÖLÜM

598 74 31
                                    

Donghae söylenerek evden içeri girdi.

"Bir daha o bas belasıyla bir yere giden ne olsun? Salak Henry!"

" Tatlım! Sen mi geldin?"

Annesinin sesiyle gözlerini devirdi.

" Evet." Diye seslendi. Mutfağa doğru ilerlerken annesi çoktan çıkmış ve yanına gelmişti. Donghae kendisine meraklı gözlerle bakan annesine gülümsedi.

" Geldim om-"

" Hyuk'u aradın mı?"

" Ha-"

" Ara o zaman hemende merak etmesin."

" Yaah! Omma! Oğlun gelmiş senin der- Aish... Tamam, tamam. Indir o bıçağı. "

Donghae kendisine bıçak doğrultan annesine korkuyla bakıp geri geri çekildi. Merdivenleri hızla çıkıp hemen odasına girdi. Odasına girince derin bir nefes aldı ve sırt çantasını bir kenara bırakıp yatağa uzandı.

Tam uykuya dalacağı sırada Eunhyuk'u araması gerektiği aklına geldi. Gözlerini devirerek telefonunu kot pantolonunun cebinden çıkardı ve rehberde "ZorHyuk" diye kayıtlı olan numarayı tuşladı.

Birkaç çalıştan sonra telefon açılmıştı.
" Alo? Hyuk-ah?"

" Efendim Balık. "

" Balık? " dedi Donghae soru sorar gibi. Karşı taraftan ufak bir kıkırdama duyuldu.

" Balık. Hani olur ya çiftler birbirlerine takma isimlerle seslenirler."

" Çiftler?... Hah! Onu çiftler yapar bir kere! Bana balık diyemezsin!"

" Çift değil miyiz?"

Telefonda birkaç saniyelik sessizlik olduğunda Donghae şaşkınca ne cevap vereceğini düşünürken Eunhyuk karşı tarafta gülümsüyordu. Donghae'nin ondan hoşlandığına emindi artık.

Donghae sonunda girdiği transtan çıkmayı başardı. Ne yani? Bu çocuk ondan mı hoşlanıyordu? 'Tanrım!' dedi içinden. 'Birde bu mu çıktı başıma. '

Ama utanmasına engel olamamıştı. Tereddütlü bir şekilde cevap verdi.

" Öyleyiz Hyuk-ah."

" Tabiiki de öyleyiz Balık!"

Karşıdan ima dolu bir cevap geldiğinde Donghae sinirle yumruklarını sıktı.

"O zaman bende sana Hamsi derim!"

" Hamsi mi?"

" Evet hamsi! Bundan sonra sen Hamsisin!"

Eunhyuk'un cevap vermesine fırsat kalmadan telefonu suratına kapattı ve kendini yatağa bıraktı.

'Hah! Hamsi! Hem benden hoşlanıyor hem de bana laf çarptırıyor!'

.....

'Hah! Balık! Sanki anlamadım benim cazibeme kapıldığını!'

Telefonu kapatıp söylene söylene evden çıktı. Yarım saat geçmemiştiki telefonuna mesaj geldi.

ZorHae: Yarın buluşmamız gerek Hamsi!"

Hamsi kelimesini görünce yüzünü buruşturdu.

" Daha güzel bir lakap bulamamış mı yani?"

Eunhyuk kendi kendine söylenirken kapı açıldı ve içeriye annesi girdi.

"Hyuk Jae!"

Annesinin yüksek çıkan sesi ve o sese rağmen şefkatli bakışları Eunhyuk'un gözünden kaçmamıştı. Bu annesinin kafasında birşeyler döndüğünün göstergesiydi. Eunhyuk yatağında doğruldu.

Görücü UsulüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin