JUMPER

1. Bölüm -Günah-

                                                        JUMPER

Yazar : İsim Bırakmadınız

Bölüm : 1

Şarkı Önerisi : Paper Trails - The Only One

- Günah-

Çalan alarmın sesiyle uyandım ve hızlıca kalkıp banyoya ilerleyip elimi yüzümü yıkadım, odama geçip bir yandan düdük seslerini dinliyor bir yandan da en az gece kadar siyah olan kıyafetlerimi giyiyordum. Bugün yeni görev alacağım için hem endişe hem de heyecan doluydum. Kıyafetlerimi giydiğimde odamın camına ilerlerdim perdeyi aralayıp aşağıda ki kocaman bahçede şınav ve mekik çekmeye çalışan öğrencilere baktım, yüzümde istemsiz bir sırıtma oluşmuştu, bende bir zamanlar onlardandım.

Hareketleri düzgün yapamayan öğrencilere birkaç kez vuran öğretmenlerinde biraz göz gezdirdim. Burada işler böyle yürürdü, çalışırdın bir şeyler için çabalardın yeteneğini kontrol etmeyi öğrenirdin ve işte o zaman sana saygı duyarlardı ,yükselirdin ve benim gibi insancıl bir şekilde yaşamaya hak kazanırdın. Perdeyi kapattım, henüz kat etmeleri gereken çok yolları vardı.

Kapıya ilerledim hızlıca açıp uzun koridora çıktım birkaç adımdan sonra bana yaklaşan adım sesleri duydum, gittikçe yaklaşıyordu. Hızlıca arkamı döndüm karşımda bana gülümseyen bir adet Jongin vardı.

'' Günaydın Baek!''

Umursamadım ve arkamı dönüp yürümeye devam ettim

''Okuduğun bir yazıya göre derin depresyonda olan kişilerin neşeli bir döneme girmesi intihar habercisidir.''

Koridor sanki sonsuzmuş gibiydi, buranın koridorları sanki bu futbol sahasının uzunluğu kadardı ve her katta sayamadığım kadar oda vardı.

''Ne alakası var ?''

Jongin yanıma geldi ve beraber yürümeye devam ettik

'' Basit. Çünkü karar alınmıştır ve acı bitmiştir ''

'' Ihm... davetsiz misafirleri sevmem dostum'' Hala gülmeye devam ediyordu, asansöre doğru ilerlemeye devam ediyordum. Anlamayan gözlerle ona baktım

'' İntihar Tanrı'ya davetsiz misafir olmak demektir.''

Emindim ki eğer Jongin'in çalışırken ki halini görmemiş olsaydım edebiyatçı olduğunu söyleyebilirdim.

'' Unutsun gitsin.. Soo ne diyor ? ''

Soo... Jongin'in koşulsuz şartsız sevdiği kısa çocuk.

'' Duygularımın günah olduğunu? ''

Asansöre bindiğimizdi Jongin 40.kata ben ise 60.katın düğmesine bastım. Söylememiş olabilirim fakat burası oldukça büyük bir yerdi, ve ben bu binanın sağlam olduğundan oldukça eminim.

'' Sevginin günahı olmaz.'' Dedim ve sustum zaten o da cevap vermemişti, katları hızlıca geçiyorduk ben sadece yöneticilerin olduğu kata giderken o da muhtemelen Kyungsoo'nun odasına gidiyordu.

40.kata geldiğimizde indi ve platonik aşkının odasına doğru ilerlemeye başladı.

- - - - - -

Asansörden indim ve Kyungsoo'nun odasına doğru ilermeye başladım, şansım varsa daha yüzünün bile yıkamadım odaya girmiş olurdum, böylece onun mayhoş mayhoş bakan gözlerini görebilirdi.

Kapını önünde geldim ve kapıyı birkaç kez tıklattım, kısa bir bekleyişin ardından kapı çaldı. Şansıma küsmeliyim küçük baykuşum tamamen hazırlanmış haldeydi.

'' Günaydın Soo! ''

Kapıyı sonuna kadar açtı hızlıca içeri girdim.

'' Günaydın Jongin-ah ''

Uykulu sesi bile muhteşemdi, o kadar güzel ve masumdu ki onu sonsuza kadar bir odaya kapatma isteği oluşuyordu içimde.

'' Kahvaltıya inelim Kyung.. aghh çok açım! '' neşeyle gülümsedim ve koltuğa oturdum. O da elindeki çoraplarla birlikte yanıma oturdu, sol ayağını sağ dizinin üstüne koymuş siyah çoraplarını giymeye çalışıyordu. Çaktırmadan biraz daha yakınlaşarak kokusunu içime çekmeye başla- bir dakika! Parfüm mü sıkmış o ?

'' Sen parfüm mü sıktın ? '' merakla sordum

'' Saçmalama bu benim doğal kokum.. tabiî ki de parfüm sıktım! ''

Sesi sinirli çıkmıştı ama umursamadım biraz daha yakınlaştım, burnumu boynuna götürdüm ve derince koklamaya başladım, bu sırada o da yakınlıktan rahatsız olmuş elinde ki diğer çorabı düşürmüştü, elleri her an beni itmeye hazırdı ve bu çok canımı acıtıyordu.

Burnumu boynunda dolaştırarak kokusunu içime çekmeye devam ettim, gözlerim kendiliğinden kapanmıştı ama bu hale bile kendini oldukça kastığı belliydi.

Gözlerimi açtığımda dolgun pembe dudaklarıyla karşılaştım, o kadar yakındılar ki kendime engel olmam zorlaşıyordu. Dudaklarımı onunkilere yaklaştırdım, bir eli hemen göğsüme diğer elide omzuma gitmişti.

'' J-Jongin dur!!''

Sertçe söylediğinde kalbimin bir kez daha binlerce parçaya ayrıldığını hissettim. Ama buna rağmen yaklaşmaya devam ettim. Zor çıkan sesimle zorlukla konuştum.

'' Sadece.. bir kez? ''

Beni kendinden biraz uzaklaştırdı.

'' Eğer bu olursa.. ikimizde cehennemde yanacağız. ''

İşte yine sürekli ve sürekli durmadan duygularımın günah ve kötü olduğunu söylüyordu, artık aynı şeyleri duymaktan canım sıkılmıştı ama yine de sesini duyabildiğim için bu şekilde duygularımın yanlış olduğunu söylemesine bile minettardım.

Derin bir nefes aldım, kendimi tekrardan ona yaklaştırmaya başladım küçük elleri göğsümü bulmuş beni itiyordu ama gücü yetmiyordu, Tanrı aşkına Kyungsoo ben bu lanet yerin en güçlülerindenim.

Dudaklarıma sağ kulağına yaklaştırdım ve sadece onun duyacağı şekilde fısıldadım.

'' Benim aşkım yanmaya  da ölmeye de değer Kyungsoo.''

Hiçbir şey söylemeden hızlıca odadan ayrıldım.

- - - - -

Jongin asansörden indiğinde kapı sessizce kapandı ve yükselmeye devam etti. Asansörün istediğim kata gelmesini beklerken üstüme çeki düzen verdim.

Kısa bekleyişin ardından kapı açıldığında tamamen beyaz ve gri ile kapı koridor beni karşıladı, bu koridor diğerlerine göre daha genişti ve karşıda uzun ve büyük bir masa bulunuyordu.

Masaya doğru ilerledim. Bilgisayarda bir şey yazan kadın bana bakıp gözlüğünü düzeltti burada ne aradığımı sorar gibiydi.

'' Görev için çağrıldım.'' İstemeden de olsa sesim sert çıkıyordu, bu her zaman böyleydi.

Kadın ayağa kalktı, topuklu ayakkabılarından iğrenç sesler çıkartarak sağ taraftaki kapıya ilerledi kapıyı tıklattı bir süre bekledikten sonra içerden '' Gir'' diye bir ses çıktı ve içeri girdi. Bende bu sırada kapının önünde geldim.

Saniyeler sonra kadın dışarı çıktı ve girebilirsiniz diyerek geçmem için bana yol açtı.

İşte şimdi başlıyorduk..

Bu sefer ki kurbanımı merak ediyordum.