Gözlerimi açtığım da bilmediğim bir yerde bilmediğim bir yataktaydım. Yaşadığım o korkunç olaydan sonra tek hatırladığım bilincim kapanmadan önce birinin beni kucağında taşıdığıydı.
Yan tarafa baktığım da gördüğüm şeyle gözlerim kocaman oldu. Koltukta iki büklüm yatan onu gördüm.
Çok etkileyici bir yüzü vardı. Uyurken nasıl olup da bu kadar ifadesiz olabilirdi? Hayır yani benim bildiğim uyurken masum falan görünülürdü.
Yaklaşık yarım saat kadar yüzünü inceledim. Kaçabilirdim burdan. Ama neden yapayım ki sonuçta beni kurtarmıştı.
Yada en azından zarar vermemişti. Ben bu şekilde hem onu izleyip hem düşünmeye devam ederken gözlerini açınca onu izlediğim için gözgöze geldik. Utançla gözlerimi kaçırdım.
"Beni kesmen bitmediyse biraz daha uyuyo numarası yapabilirim." dediğin de yanaklarım kırmızının her tonuna sırayla geçiş yaptığından emindim. Acaba ne zaman farketmişti onu izlediğimi.
"Ne diyorsun ya"diye çıkıştım. Ama bu daha çok kabullenememe gibiydi. Sahi ben neden onu izlemiştim?
"Tabi canım ben de yedim." dediğinde yastığı ona fırlattım. Ama kafasına gelmeden tutmuştu. "Kimsin sen"dediğimde düşünür gibi yaptı.
"Yerinde olsam teşekkür ederdim."dedi. Bu konu da haklıydı. Dün gece resmen beni kurtarmıştı. Ve kesinlikle teşekkürü hakediyordu.
" Haklısın teşekkür ederim.Sen olmasaydın.."dedim ve sustum. Aklıma tekrar geldiğinde midem bulandı. Gözlerimi sıkıca yumdum ve bir nefes aldım.
"Ne işin vardı orada?"diye sordum. Bunu beklemediği açıktı."
Orada olmamamı mı tercih ederdin?"dedi ama sesin de alay yoktu.
"Olmam gereken yerde olması gerekeni yaptım sadece."dediğinde yüzümde bir tebessüm oluştu.
Bir süre daha konuşmadık.Sessizliği bozan ben oldum."Burası nere?"dedim.
"Benim evim."
"Yalnız öyle kurukuruya teşekkür kabul etmem"dedi ve güldü. Ben tek kaşımı kaldırmaya çalışırken konuşmaya devam etti.
"Bunun karşılığını vereceksin"dediğinde aynı şekilde ona bakamaya devam ettim.
"Şöyle bakmayı kes. Sinir bozucu oluyorsun. Sadece bir kaç iyilik yapıcaksın benim için."dedi.
Yüzümü buruşturdum.
"İyilikleri sevmem."dedim huysuzca.
"Biliyorum"
"Ne"
"Pek iyilik sever olmadığın yüzünden dahi belli oluyor."dedi alayla.Yüzümü tekrar buruşturdum.
"Acıktın mı"diye sorduğun da ona 'o kadar acıktım ki şuan seni bile yiyebilirim' bakışı attım. Anlamış olacak ki onaylarcasına başını salladı.
"Kalk ve yap o zaman."diyip omuz silktiğinde ona anlamazca baktım.
"Ben yemek yapmayı bilmiyorum."dedim dudağımın kenarını ısırarak. Oturduğu yerden kalktı ve yatağın kenarına elini koyarak üstüme eğildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Başka Yok
Ficção Adolescente"Siktir ya. Aşık mısın?"aynı anda çocuğa baktık. Sarışın güzel yüzlü çocuk ukala ukala bi yerdeki Atlas'a bi de bana bakıyordu. Sonunda kahkahayı patlattı. "Tamam itiraf ediyorum. Bende beğendim. Zevklerini tartışamam hiçbir zaman."diyince gözlerind...
