-Bölüm 7-

179 15 5
                                    

Genç kız ve barmen sokakta beraber yürürlerken aralarında garip bir sessizlik vardı. Genç kız yürüdüğü bu yollarda aklına küçüklüğü gelmişti, o bu sokaklarda ki yetimhanelerde büyümüştü. Evet yetimhane değil  yetimhaneler çünkü yaptıklarından dolayı her gittiği yetimhane onu başkasına teslim etmişti. Genç kız buruk bir tebessümle ilerledi. Çok kavga ettiği genç bir kız vardı Marylin, hep kavga eder ve birbirlerinden nefret ettiklerini söylerler ama birbirlerinin arkalarını hep onlar toplardı. Sky her zamanki gibi başına bir dert açmıştı. Marylin'i karanlık odadan çıkarmıştı çünkü o korkardı. O gün çok yakın bir dost olup birbirlerine hiç ayrılmayacaklarına dair söz vermişlerdi ki bu söz iki gün içinde bozulmuştu. Yine atılmıştı! O günden sonra onu hiç görmemişti. Maxim yanında ki genç kıza bakınca burukça gülümsediğini ve daldığını görünce hafifçe kaşlarını çattı ve bir kaç kez ismini seslendi. Ama genç kız o kadar dalgındı ki onun ismini sayıklayan bir Maxim'i bile duymamıştı. Maxim sinirle onun omzunu dürtmüş ve ona kaşları çatık bir şekilde bakmıştı.

''Ha? Ne oldu? ''

''İki saattir sana sesleniyorum ama sen? Nereye daldın söyler misin? ''

''Ben bu şehirde doğdum Max ve burada ki bir arkadaşımı hatırladım. Hep kavga ederdik ama yine de sadece biz birbirimizin arkasını toplardık. O yaşadığı bir travmadan dolayı karanlıktan korkar uyurken bile küçük bir ışığı açık bırakırdı hatta bir ara ona sinir olup ışığını kapatan kızları dövmüş ve müdire bize kızmıştı. O ise tüm suçu üstlenip karanlık odaya atılmıştı. Onu oradan kurtardıktan sonra dost olup söz verdik.. ama işte bilirsin kurallar gereği başka yetimhaneye atıldım ve o günden sonra hiç görüşmedik. ''

Maxim derin bir iç çekti.

''Aslına bakarsan biz de ailemizle tatile buraya gelmiş 3 ay kalmayı planlamıştık. Bir gün sarı saçları ve mavi gözleriyle nefesimi kesen bi kızla karşılaştım. Onunla çıkmaya başladık 2 ay sorunsuz çıktık. Bir sabah eski sevgilim aradı ve bil bakalım nerdeyim gibi şeyler saçmaladı onu takmadan aramayı sonlandırdım ve her zaman ki yerde Mary'i beklemeye başladım. Sokağın başında o belirdi ve bende gülümseyerek onu beklemeye başladım. Aramızda bir kaç adım kala gözlerimi biri kapattı ve dudağıma öpücük kondurdu. Gözlerimi tutan eller açılınca bir adet ağlayan Mary ve bir adet beni öpen Carol ile karşılaştım. Ben daha ağzımı açamadan bana tokat atıp koşarak uzaklaştı, arkasından bağırmalarıma rağmen.. ''

İkisi de yolda yürümeye devam ederken genç kız çok tanıdık bir sima gördü, hemde çok tanıdık. Yavaşça ona yüzünü dönünce gözünden düşen bir göz yaşıyla tanıdık simaya seslendi.

''Marylin! ''

Sarı saçlı gen kız ona seslenen ve kollarını açmış bir şekilde ona koşan bir adet kız gördü. Kimdi bu kız diye geçirdi içinden.. çok ama çok tanıdık geliyordu ama.. ama kimdi ki? 

''Seni çok özledim Marylin. Bak sözümü tuttum seni yeniden buldum. Artık seni bırakmayacağım Marl. ''

Evet ona az önce Marl diye seslenmiş ve kıkırdamıştı. Ona yetimhaneye ilk geldiğinde ona böyle seslenmişti. Genç kız aniden duyduğu sözcükle hemen Sky'ı tanımıştı. Biricik yetimhane arkadaşı.. Onu karanlık odadan kurtarmak için kendini feda eden Sky.

''S-sky? Burada ne işin var? ''

''İş için geldim Marl ve başıma neler geldi tahmin edemezsin. ''

''Ne işi? ''

''Adam temizleme işi. '' dedi siyah saçlı kız sarışının kulağına fısıldayarak. Marylin ilk başta şaşırsa da sonradan kıkırdayıp omzuna yumruk attı.

''Böyle olucağın küçüklüğünden belliydi. ''

''Aa! Marl seni Max ile tanıştırmadım. Gel benimle dostum! '' dedi ve küçüklük arkadaşının elini tutarak Max'ın yanına götürdü.

''Max? '''

''Mary? ''

''Çocuklar? ''

''Sky? ''

''Max? ''

''Sky? ''

''Mar- Ne oluyor ya?! ''

Hepsi birbirine bakıp kahkaha attılar ve bir kafe de oturup konuştular. Sky, Max ve Marylin'in küçükken çıktığını, Max'in anlattığı o nefesini kesen kızan Marylin olduğunu öğrenmiş ve Max'in Marylin'e gerçeği anlatışını dinlemişti.

''Sky? '' dedi sarışın kız.

''Hmm? ''

''Odun. ''

''Uzatma kızım söyle işte. ''

''Sanırım anlatma sırası sende ve senden sonra bir şey söylemem gerek. '' 

Sky hafifçe kaşlarını çatıp yerinde huzursuzca kıpırdanan çocukluk arkadaşına baktı. Genç kız tamam anlamında kafasını salladı ve derin bir nefes aldı.

''Senden ayrılınca başka bir yetimhaneye gittim ve orada ki yaramazlıklarım yüzünden beni bir odaya aldılar. G,renin psikolojisini bozacak türden karanlık bir oda. İçeriği bende saklı. Sonra bir adam çıkıp beni aldı ve ben bunun beni yetimhaneye bırakan öz babam olduğunu öğrendim. Bana her Allah'ın günü işkence etti ve daha sonra psikolojik baskı yapmaya başladı. Dayanamayıp onu bıçakladım ve sanırsam öldü. İlk cinayetimi işledim.... Sonra da işte bu işlere bulaştım ve takma adım şu dünyaca cinayetleri konuşulup bir türlü ismi bile öğrenilmeyen Bay hayalet benim. Ama bu bir sır. ''

''Evet Mary sen ne söyleyecektin? '' diye konuştu genç barmen hala şokta olan ilk aşkına..

''B-ben evlendim çocuklar. ''

''NE!!! ''

İkisi de aynı anda bağırıp şaşkınca ilk birbirlerine sonra da Marylin'e döndüler.

''Bana öyle bakmayın ya bir fahişe olucak ya da bir adamla evlenecektimm. Ben de bunu seçtim ve gayette mutluyuz. ''

Masa da gergin bir sessizlik oldu. Max ise üzgündü. O onu hala aklından çıkaramazken o onu kolayca unutup evlenmişti bile. Genç adam hışımla masadan kalıp çıkışa ilerledi. Sky her ne kadar peşinden gitmek istese de Marylin'in 

''Bekle bir saniye Sky. ''

cümlesi engel olmuştu. Sky alayla gülümsedi.

''Neden Marl? O çocuk şimdi bile senin ismini sayıklarken senin nasıl başka bir adamla evli olduunu mu dinlememi istiyorsun? ''

Sarışın kız burukça gülümsedi ve gözünden bir damla bir yaş aktı. İçinden kendi kendine hepsi onun içindi, ben onu hala sevmiyor muyum sanıyorsun diye geçirdi ve cevap bekleyen dostuna döndü. Ona anlatmalıydı.

''Bak Sky. Benim o adamla evlenme nedenim Max. O adam onun hayatı karşılığı beni istedi. Ne sanıyordun benim onu bu kadar kolayca unutabilecek bir fahişe olduğumu. Beni dinle Sky. Ben onu gerçekten çok seviyorum.. ondan vazgeçebilecek kadar. ''

Sky şaşkınca arkadaşına baktı. Onu tanıyordu ve o ne zaman tırnağını eline batırsa bir şeylere üzülürdü. Şimdi ise tırnağı çaktan elinin içine girmiş parmağının ucu hafifçe içindeydi. Onun doğru söylediğini anlayınca kalktığı sandalyeye oturdu ve ona baktı.

''Sky. Benim için.. kardeşin için canın pahasına onu korur musun? Bir saç teline bile zarar gelmemesine bana söz verebilir misin? Onu sana emanet edebilir miyim? ''

Sky yavaşça sandalyeden kalktı ve arkadaşına göz kırparak masaya ücreti bıraktı.

''Hadi görüşürüz Marl. Korumam gereken bir koca bebek var! ''

Kiralık KatilHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin