Kiralık Katil

-Bölüm 10-

Genç kız zorlukla gözlerini açtığında yanında hissettiği hafif kıpırdanma ve onu yavrusunu korumaya çalışan bir piton gibi saran kolların ve bacakların sahibine baktı. İlk önce uyurken ki o masum yüzüne hülyalı hülyalı baksa da aklına gelen salata olayıyla hızla onu yataktan tekmeleyerek attı. Genç adam ise rüyasında çiğ köftelere uzanırken aniden her tarafını kaplayan hafif sızı ile gözlerini açtı. İlk olayı kavrayamasa da ona gözlerini sinirle kısan kızı görünce ne olduğunu anlamış ve sinirle ayağı kalkmıştı.

Sky karşısın da hem suçlu hem güçlü, kaşları sinirle çatılmış ve gözleri adeta 'birazdan seni çiğ çiğ yiyeceğim kızım' dermişçesine bakan adama yatakta kalkarak elini tehdit edermiş gibi salladı.

''Sen.. sen ne yüzsüz, patavatsız, rezil, ahmak, gerizekalı, şerefsiz, muşmula suratlı, adam sıfatına nayil olamamış...

10 DAKİKA SONRA

''.. nasıl yanımda yatarsın ya! Dün resmen beni öldürüyordun hayvan herif! Sana bir şey sorabilir miyim? ''

Genç adam sıkıntı, bıkkınlık ve saf öfke saçan bakışlarla kıza bakmaya devam etti. Tam tamına 10 dakikadır yanında yattığı için yemediği hakaret kalmamış ona çemkiren bu kıza bakıyordu. Kafasını geriye yatırıp öfkeyle inledi.

''Söyle anasını satayım söyle içinde kalmasın o da. ''

''Sen bu kadar yüzsüz olmak için özel olarak çabalıyor musun yoksa genetik mi? ''

''İki saattir bana ve karakterime laf ediyorsun ağzımı açmıyorum ama artık yeter! Sen ne halka benimle böyle konuşabiliyorsun?! ''

''1.si eğer karakterin olsaydı ederdim ama yok işte. Söylesene annen seni 2 kez havaya atıp 1 kez mi tuttu da karakter kayması yaşadın? ''

Genç adam kendini zor tutuyordu. Öldürmek için getirdiği kızın birde çenesine katlanıyordu. Aklına gelen ürpertici planla hiçte hoş olmayan bir sırıtışla kıza yaklaştı. 

''Sanırım bu kadar içini döktüğüne göre.. 2.cezana hazır mısın? ''

''Ne cezası? ''

Sert bir ses tonuyla harmanlanan, altına gizli merak tohumları dikilmiş soru karşısında ki genç adamı gülümsetmişti. 

''Hadi ama bana o kadar hakaret ettin cezasız kurtulabileceğini mi sandın? ''

Genç kız sustu. Haklıydı lanet olsun ki kaçamıyordu bu lanet yerden. İstese belki kaçabilirdi ama yoktu gücü.. ağır gelmişti sırtından bıçaklanmak. Üstünde fil tepinmiş gibi bir ağırlık vardı çelimsiz omuzlarında. Genç adam ilk kıza baktı. Konuşmasını istedi.. Başının etini yemesini, ona karşı çıkıp laf çarptırmasını.. ama hiç beklemediği bir şey oldu genç kız sadece sustu ve biraz öncesine kadar öfke ve alayla parıldayan o gözlerinde ki hiçliği gördü. Bir zamanlar o da böyleydi. Onu hep fotoğraflarda gördü.. ama hiç bu kadar boş ve duygusuz bakan gözleri görmemişti. Sadece kısa.. çok.. çok kısa bir an.. gözlerinden buğulu bir hüzün geçtiğini gördü, ama bu o kadar kısaydı ki yanıldığını zannetti. 

''Bu sefer ne yapıcaksın bana işkence mi baştan söylemeliyim ki hissetmiyorum. ''

Evet tuhaftı.. İşkence sırasında hiçbir şey hissetmezdi genç kız.. Ama ayağını burksa ya da her hangi bir yere serçe parmağını çarpsa canı yanardı. Psikolojikti bu. Genç adam buna bozulsa da yalan söylediğini düşünüp onu depoya götürmek için arabasını çalıştırdı. Genç adam kızın ruhu alınmış bir şekilde yüyüyen bedenine baktı. Ne olmuştu da birden böyle olmuştu? Genç kıza o kadar dalmıştı ki arabaya bindiğini bile sonradan far  edip hızla gaza basmıştı. Genç kız hiçlik okyanusunda boğuluyordu adeta. İşte o an ölmeyi diledi ilk defa. Nedensizce bu gereksiz yeryüzünden tamamen kazınmayı diledi.. Ne arkasından üzüleni vardı ne de sırlarını paylaşabileceği bir dostu.