Korku

39 2 0
                                    

-Son 2 yıldır bu kâbusları aralıksız mı görüyorsunuz?

-Pek sayılmaz bazı günler görmüyorum ama şu son birkaç hafta fazlalaşınca bir uzmanla görüşmeye karar verdim.

-İlk olarak annenizle gelmiştiniz bir durumdan bahsetmişti bir olay. O olayı tam olarak anlatabilir misiniz?

Sadece kafamı sallayabilmiştim. Gözlerim dolmaya başlayınca ara vermiştik.

*****

Sabah uyandığımda üstümde felaket bir yorgunluk vardı. Başım ağrıyordu ve midem bulanıyordu. Saate baktığımda 12.00 a geliyordu. Yataktan doğrulup başlığa yaslandım. Boş boş odama bakıyordum. Bu olanlar gerçekten olmuş muydu? Yani bunlar olsa bile ben nasıl bu kadar soğukkanlı kalabiliyordum?

Derin bir nefes alıp yataktan kalktım. Aşağıya indiğimde annem evde yoktu. Televizyonun önünde bir not vardı. Önce korktum notu elime aldığımda annemin el yazısını görünce rahatladım. "Kızım acil işim çıktı çok geç kalmam mutfakta her şey hazır". Notu yerine bıraktıktan sonra mutfağa geçip bir şeyler hazırladım. Yemeğimi bitirdikten sonra salona geçip televizyonu açtım. Kafamı dağıtacak bir şeyler izlerken telefonum çaldı. Arayan Linda' ydı. Derin bir nefes alıp telefonu cevapladım.

-Efendim.

-Lisa nasılsın?

-İyiyim sen?

-İyiyim. Lisa bugün görüşme imkanımız var mı?

-E-evet buluşabiliriz. Bir sorun mu var?

-Hayır sorun yok Claire' i ben ararım her zaman gittiğimiz kafede buluşalım.

-Tamam görüşürüz öptüm.

-Görüşürüz tatlım.

Telefonu kapattıktan sonra telefonu koltuğun ucuna fırlattım. Sonra biraz neşelenmek için animasyon film açtım. Filmi bir süre izlerken bir eksiklik fark etmiştim. Hemen ayağa kalkıp mutfağa yöneldim. Bir sürü abur cubur alıp tekrar koltuğa gömüldüm. Bir süre sonra telefonuma mesaj geldi. Mesajda:

-Saat 15.30' da.
_LİNDA

Mesajı okuduktan sonra tekrar televizyonu izlemeye başladım. Canım sıkılmaya başlıyordu. Evde tek başıma takılmayı severdim aslında. Sonra bir an aklıma dün gece geldi. O ev şu an ne durumda hiç bilmiyordum. İyi bir fikir miydi bilmiyordum. Kurtulduk mu onu da bilmiyordum. Bu işin sonu nereye varacak çok merak ediyordum. Okulların tatil olması bir yönden iyiydi. En azından birde okulla uğraşmıyorduk. Film bittiğinde saate baktım. Saat 14.46' ydı. Yukarıya çıkıp hazırlanmaya başladım. Hazırlanmam bittiğinde saat çoktan 15.00 olmuştu. Aşağı inip telefonumu aldıktan sonra dışarı çıktım. Hava güzeldi. Derin bir nefes alıp yürümeye devam ettim. Kafeye vardığımda kızlar çoktan gelmişti. Yanlarına gidip sarıldım. Sonra Linda konuşmaya başladı.

-Kızlar size anlatmam gereken çok önemli bir konu var. Annemle biz tatile çıkıyoruz ve 1 ay yokum.

Claire ve ben birbirimize baktık. Bu süreçte ikimiz mi kalacaktık yani. Claire aklımı okumuş gibi konuştu:

-Ne yani bu süreçte Lisa ve ben mi kalacağız?

-Üzgünüm kızlar annem şu sıralar zor zamanlar geçiriyor ve benim onun yanında olmam lazim.

Doğruydu şu sıralar Linda' nın annesi iyi değildi. Kadının işleri gerçekten çok yoğundu.

-Tamam sorun yok kızlar zaten dün biz o evi hallettik. Biraz rahatlayalım artık.

Linda ve Claire bir süre bana baktılar.

-Haklısın. Yani kurtulduk. Değil mi?

-Sanırım Claire.

-Neyse kızlar

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 03, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Geçiş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin