Gezegen Aşkı

4. Kaçırılma

"Görkem" deyip özlediğim kuzenimin boynuna atladım. Ondan ayrılıp Uranüs'e döndürdüm. "Görkem, bu Uranüs sevgilimdir kendisi." deyip gülümsedim. Uranüs biraz kasılmıştı.

"Beni tanıştırmayacak mısın Sevgilim?" sevgilim derken vurgulamıştı.

Hemen gülümsedim. "Buda babamdan daha çok sevdiğim kişi." deyip kıkırdadım. Tam kuzenim diyecekken Uranüs, Görkem'e kafa attı. Ağzım kocaman açılmış Uranüs'ün kolunu tutuyordum.

"Sen kimin evine geliyorsun piç?" yuh bu Görkem'i ne sandı? Sesimi yükseltip bağırdım.

"O benim kuzenim, aptal!" deyip onu ittim ve Görkem'in yanına koştum. "İyi misin?" deyip yüzüne baktım. Başını salladı. Afallamış görünüyordu.

"Gelir misin?" Uranüs'ün sorusuna şaşırmıştım. Daha yeni kuzenime kafa atmıştı. Gözlerim yanıyordu. Böyle tanışmalarını istemezdim ve kuzenimin canı yanmıştı. "Sonra konuşalım. Odaya git." başını sallayıp merdivenlere yöneldi. İnsan bir yardımcı olur. 'kızım sen dedin git diye' iç sesimi es geçip Görkem'in koltuğa oturmasına yardımcı oldum.

Kendini bir silkip kendine geldi. "Görkem çok özür dilerim. Uranüs yastığıma sarıldığımda bile kıskanan bir insan yani."

Bana gülümseyip başımı okşadı. "Önemli değil yeşiliş. Dayım az dövmedi beni." yeşiliş evet hep bana böyle derdi gözlerim yeşil olduğu için.

"Eee, beni ziyaret etmeye neye borçluyuz?" deyip onu dinlemeye başladım.

"Dayım beni kontröle gönderdi ve benim okulum serserilerle doluymuş o yüzden beni buraya salladılar. Sanırım sana yeni bir kuzen gelebilir." kafasına yapıştırdım. Gülümsedi, hala kocaman gamzeleri yerindeydi.

"İkiniz aynı evde mi yaşıyorsunuz?" dedi cevabımdan korkarak. Şimdi yandık.

"Eee, şey, babama söyleyecek misin?" deyip şirince gülümsedim. Başını yukarı kaldırıp sabır diledi.

"Mal mısın sen? Yoksa dövmemi mi bekliyorsun? Hangi akılla sen elalemle ve erkekle aynı evde kalıyorsun?" ofladım.

"Ya Görkem o elalem değil. Hem ne olacak ki."

"Kızım sen yabancılara mı özeniyorsun?" Allah'ım sen yardım et. 'hee sen git Uranüsle öpüş Allah sana yardım eder.' iç sesime küfredip Görkem'e yalvardım.

"Görkem, lütfen babama söyleme." Görkem düşünür bir pozisyona girdi.

"Bende kalıcam burda. Otelden daha güzel zaten burası. Okulumda yakın o zaman söylemem" fırsatçı köpek. Kafamı salladım.

"Benim Uranüsle konuşmam gerek. Ben yukarı çıkıyorum sen yanda ki odaya geç." Görkem gözlerini kocaman açtı. Farketme, farketme, lütfen.

"Lan siz aynı odada m-" "Bende seni seviyorum." deyip ikişer ikişer merdivenlerden çıktım. Kemiklerim bana lazım sonuçta.

Kapıyı açtığımda yatağa ayı gibi yayılmış Uranüsle karşılaştım. İnsan yastığıma sarılıp kuzu kuzu uyur değil mi? Bu anca ayı gibi yesin yatsın zaten. Yatağa girip göğsüne yattım. Kollarını kuala gibi bana sarıp nefessiz kalmama neden olacak derece sıktı. Ne kadar bağırsam çağırsamda gözlerine bakınca rahatlıyordum ve çok kötü bir şey. Parmaklarımla göğsüne daireler çizdim, adımızı yaptım. Bir de popo çizdim. Kısa bir mırıltı çıkardı. Özür dileyip ellerimi çektim.

"Ellerini çekme." sesiyle irkildim. "Sen uyumamış mıydın fırsatçı?" gözlerini kıstı. "Uyuyordum ama sen gelince kokun uykuya ağır bastığı için uyumamayı seçtim ve bana fırsatçı deme." dediği hoşuma gitse de "N'olur bana da mı kafa atarsın." gülümsedi. "Hayır bunu yaparım deyip dudağıma öpücük kondurdu. Ayrılıp bana sarıldı. Bende küçük kollarımda olabildiği kadar beline sardım. Fuhuş baskını yapar gibi kapı açıldı.