Gezegen Aşkı

6. Deniz

Karşınız da Jüpiter.

Arkadaşlar multideki mashup'a  gerçekten bayıldım kesinlikle dinlemelisiniz ajshshd.

Aylardır yeni bölüm yazamıyoruz çünkü okuldur, ödevlerdir, kurstur derken yazmaya zaman bulamıyoruz. Ama bundan sonra daha kısa bir sürede yayınlamaya çalışacağız.

 

*************

Uranüs elimi iki elinin arasına alıp bana döndü. "O itin hesabını soracağız aşkım." Görkem' de yanıma gelip "O piçlerin size yaptıklarını yanlarına bırakmayacağız." Ona dolu gözlerle baktım. "Ben halâ çok korkuyorum. Ya daha kötü şeyler yaparsa?" deyip ağlamaya başladım. Görkem kollarını bana sardı ve daha çok hıçkıra hıçkıra ağladım. "Yeter ağlama artık. Uranüs kalk an şu şerefsizin ağzına sıçalım." Görkem kollarını ayırıp Uranüs'e bakıp 'hadi' işareti yaptı. "Hayır, Hayır! O şerefsizin çok adamı var yalnız gitmeyin." Görkem omuzlarımdan tutup "Bak onun adamları varsa bizim de var. Ve onların kalkmış götlerini indirmeyi iyi biliriz." Görkem' in sözüyle az da olsa rahatlamıştım. Görkem kapıyı açtı ve arabasına doğru ilerledi. Uranüs yüzünü bana çevirip "Bak, aklın bizde kalmasın Laz Güzelim." deyip alnıma öpücük kondurdu. Oda arabasına doğru giderken arkasından kala kaldım. Çok yorulmuştum ve odama çıkıp yatağıma uzandım. İçim çok rahat olmasa da uykuya daldım.

-Sabah 06:30-

Zile abanan şahısa odaklanıp yatağımdan kalktım ve aşağı kata inip kapıyı açtım. Uranüs beni gördüğü gibi elimi tuttu. "Neler oluyor? Görkem nerede!?" Bana dolu gözlerle baktı. "Ona gidiyoruz." O an şok oldum "N-Ne!? Allah'ım, Görkem iyi mi?" deyip ağlamaya başladım.Uranüs beni sakinlestirmeye çalışıyordu. Ben sakinleşince arabaya bindik ve Uranüs hızlı bir şekilde arabayı hastaneye doğru sürmeye başladı. Hastanenin önünde durunca hemen arabadan indim ve Hastanenin içine girdim. Resepsiyonun önüne geldiğimde görevliye "Görkem, Görkem Aktaş." dedim. Ağlıyordum. "2. kat sağda yoğun bakım odası var orada." Yoğun bakım mı?

********

"Görkem aç gözünü." cama vuruyordum. Görkem karnından bıçaklanmıştı. Savaş'ta göz altındaydı. 2 ay rahat olacaktık. Görkem'in durumu çok kötüydü. Ona yoğun bakımın camından bakıyordum. Hepsi benim yüzümden olmuştu. Bağırıyordum niye uyanmıyordu? Eskiden ağladığımda yanıma gelip yalancıktan o da ağlardı, komik ağladığı için gülmeye başlardım.  Eskiden saçımı çektiklerin de  gider çocukları döverdi. Sonra geldiğinde kıyafeti parçalanmış halde gelirdi. Eniştemde onu dayak yedi diye döverdi. Ne kadar psikopat bir aileydik. Görkeme bakıyordum. Belimde bir el hissettim. "Dünya bugün çok yoruldun. Eve git dinlen. Ben buradayım." 

"Hayır gitmem ben kötüyken o hep yanımdaydı. Ben de hep yanın da olucağım." yavaşça kafasını salladı.

"Uranüs Görkem iyi olacak dimi?"

"Evet bitanem Görkem iyi olacak o iyileşecek tekrar yanımıza gelecek." tekrar ağlamaya başladım. Ama sonra Uranüs'ün sözleri aklıma geldi ve gözyaşlarımı sildim. Görkem iyileşecek ona hiç bir şey olmayacak o bir kez daha yanımda olacak.

**1 Hafta Sonra**

Görkem iyileşmişti ve eskisi gibi yine yanımızdaydı. Görkem'i yatağına yatırdık ve ben mutfağa gidip fırında  tavuk  ve  pilav  yapmaya  başladım. Evet  bu benden  beklenmedik  bir  davranıştı. Yemekler hazır olunca  Uranüs'ün yanına gittim. Uranüs yatakta yatıyordu. "Uranüs ..Uranüş!" dedim ama  cevap vermedi. Yanına gittim uyuyordu. Yanağına bir öpücük  kondurdum  ve  geri  çekiliyordum ki  kendimi  yatakta  buldum.  Üstüme  çıkıp  yanaklarımdan  sulu  sulu öpmeye  başladı.  "Ya  Uranüs ahaha  dur  ahaha !" Yaklaşık   1  dakika  sulu  sulu  öptü. Birden durdum "Lan  ocakta  çorbayı unuttum." hemen  kalkmaya  çalıştım.  "Azıcık daha  öpeyim  ölmezsin!"  ona kızgınca baktım  "Birazdan  çorba  taşacak  o  zaman  yeri  temizlemek  için yeri  öpersin canım." Ona  bakıp  ittim. Odadan çıkarken "Yemek hazır!" diye bağırdım koşarak ocağın başına gittim ve çorbanın altını kapadım.