My vampire stalker

Trainen

'Dus mijn familie was een heel leger bij elkaar?' Jesse lachte. 'Ja eigenlijk wel. Als kijkt van generatie naar generatie zit het bewaken er wel in ja.' ik glimlachte. 'Kom.' ik rende samen met hem naar de traingszaal. We waren zo snel als en kogel die werd afgeschoten. We stonden voor de deur. 'Beloof me dat je een keer gaat schieten.' ik keek hem met grote ogen aan. 'Met wat?' hij lachte. 'Wapens.' hij deed de deur open. De ander stonden te grijnzen toen ik binnen kwam. 'Dus je hebt het blied van je moeder. Ik mag ook hopen het gevoel voor richten.' zei Cam. 'We hebben al onze eigen wapens. Iedereen heeft zoizo minstens twee pistolen. Maar dat staat vast. Cam heeft een zwepen. Mia heeft een bijl. James heeft een drietand, Daphne heeft messen en ik heb een zwaard.' legte Jesse uit. Ik keek naar de wapens die ze in hun handen hadden. Dat was... Best cool. 'Je mag er één uitzoeken.' ik keek naar Jesse. 'Hie weet ik of ik de goeie kies?' hij lachte. 'Dat voel je.' ik snufte. Jesse zette me in het midden van wapens die aan de muur hingen. De andere volgtt ons. Jesse kwam achter me staan. Hij zuwde me tegen zich aan. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk maar besteede daar geen aandacht aan. 'Sluit je ogen.' twijfelend sloot ik mijn ogen. 'Maak je gedachte leeg. Consentreer je alleen op deze ruimte.' hij zuchte en stapte naar achter. 'Doe je ogen open. Nog steeds met je gedachten leeg. Loop door de kamer. Je voelt vanzelf wel wat ik bedoel.' ik keek naar hem. Hij knikte. Ik liep door de kamer langs de wanten. Ik liet mijn handen over pistolen messen en zwaarden glijden. Ik keek opeens naar de andere kant van de kamer. Ik voelde me aangetrokken tot iets. Ik flitste er naar toe en liet mijn hand erover heen glijden. Een boog. Hij prachtig zilver. Zo glad zo bijzonder. Ik keek rond maar voelde verder niks bij het zien van de andere wapens. Ik keek weer om naar de boog. Ik hoorde de andere hun adem in houden. Ik pakte de boog en gleed mijn mijn vingers erover heen. 'Omg ze heeft hem gemerkt.' fluisterde Daphne. 'Dat is onmogelijk geen van ons heeft dat nog gedaan Daph. Vooral niet met dat wapen.' fluisterde Cam terug. 'Ik voel het ook. Ze heeft gelijk Cam.' fluisterde James. 'Wat bedoel je met gemerkt?' vroeg ik aan Daphne. 'Had.. Had je het gevoel dat er een beetje van jou energie overstroomde naar de boog?' ik herrinerde en schok naar toen een fijn gevoel overstromen. Ik knikte. 'Eerst een schok en daarna dat fijne gevoel.' ze glimlachte. 'Wauw.' fluisterde ze. 'Maar nu nog kijken of ze kan schieten.' riep James. Hij grijnste naar me. Ik grijnste terug en gritste een pijl mee. We liepen naar de schiet baan. Ik zag poppen en schietschijven in de vorm van... Ja in deze wereld Dhampirs. Ze hadden een vorm van een mens dat hadden wij ook. Ik schudde de verwarrende gedachtes van me af. 'Weet je hie het moet prinses? Recht in het hard' Ik rolde mijn ogen. Ik legte de pijl op de boog. Ik haalde diep in. Ik richte en spande de boog aan. Ik heb vaker met een boog geschoten. Ik raakte meestal bijna de roos. Zal dat veranderd zijn met de zintuigen erbij? Ik ademde uit en liet de pijk weg vliegen. Ik hoorde Nia lachen. 'Oké nu heb je jezelf echt vernederd Cam! Ze heeft de roos geraakt in 1 keer.' Jesse kwam met meer pijlen aan. Ik glimlachte tevreden. 'Dat was beginners geluk. Doe het eens nog en keer.' Jesse gooide een pijl naar me toe. Ik schoor hem meteen af. Hij ging door de andere pijl heen. Nieuw recor! Binnen één seconde een pijl in de roos! Cam knikte wn klapte. 'Oké die had ik verdient. Geef die boig eens.' hij liep al naar me toe. 'Cam nee!' riepen ze allemaal. Net iets te laat. Hij lag al kronkelend oo de grond. De andere miesten lachen. 'We kunnen er niet anzitten als ze hem heeft gemerkt gek! Heb je dan ook echt helemaal niet opgeled tijdens training.' lachte Jesse. 'Hou je mond joh.' lachte hij toen hij weer opstond. 'Auwch.' ik lachte. 'De hologrammen zijn leuk voor een andere keer als je terug wil komen.' zei Jesse. Ik knikte. 'Ik denk er even over na oké?' hij knikte. Ik wou de biig terug zetten maar voor ik ook maar een stap had kunnen zetten pakte Jesse mijn hand. 'Nee. Die is van jou nu.' glimlachte hij. 'Je krijgt wat pijlen mee.' hij was al terug net een koker pijlen voor ik er tegen in had kunnen gaan. 'Kom we gaan.' ik knikte. Mia gaf me een stevige knuffel. 'Ik zie je morgen.' glimlachte ze. Ik knikte.

Jesse en ik liep en zwijgend de trap op. 'Ik ben verast. Nooit gedacht dat iemand nog een boog zou gebruiken. Vooral jij niet.' ik glimlachte. Hij wreef in zijn nek. Ik kon er niet tegen. Ik deed mijn deur open, rende naar het bed en plofte erop. Hij lachte en vroeg zonder worden of hij ook mocht zitten. Ik knikte en schoof een stukje op. 'Hé morgenavond is er een soort van feest. En ik vroeg me af of je ne wou gaan.'
'Een feestje?' hij knikte. Hij lachte en tikde me van het bed. 'Mag ik deze dans mevrouw Swan?' ik rolde mijn ogen. Ik legte mijn handen in zijn nek. 'Jesse.' zuchtte ik. 'Wat is er?' ik lachte. 'Ik... Kan niet dansen.' hij lachtte. 'Nee dat neen he niet.' ik begon te blozen. Hij lachte en legte zijn vingers om mijn kin zodat ik hem weer aankeek. Ik dacht aan de eerste keer dat hij dat deed. Ik had zoveel argwaan maar... Was niet bang. 'Ik leid.' ik knikte en pakte zijn handen. 'Laat me alsjeblieft niet vallen.' fluisterde ik. 'Nooit.' hij zette een paar stappen. Als ik naar niet net die pumps op zijn voeten ging staan. Gek genoeg was ik niet op zijn tenen gaan staan. Hij lachte. 'Jij met je ik kan niet dansen.' ik schudde mijn hoofd. Hij liet zijn handen naar mijn zij glijddn. Ik kreeg het benouwd. Ik legte mijn armen om zijn nek. Hij had me verteld dat Dhampirs en vampieren niet samen konden. Geen antwoord. Ik liet het voor vandaag naar even zitten. Ik had al genoeg aan mijn hoofd dan Nick. Hij leunde een heel klein beetje naar voren. Ik had... Nog nooit in mijn hele leven zo... Verlangt naar iemand. Ik beet op mijn lip. Nee nog niet. Niet nu. Ik moest dit eerst met Nick bespreken. Ik wist met wie ik verder wou. Als het ook wederzijds was. Ik grijnste toen ik mezelf uit zijn greep trok en weer op het bed ging zitten. Het was al donker buiten. Ik ging liggen en keek naar hem. 'Dus zie ik je morgen?' hij glimlachte en knikte. 'Slaaplekker Emma.' ik hoorde de deur zachtjes dicht gaan. Wat volgde maakte ik niet meer mee want ik was alweer in een diepe slaap gevallen.