My vampire stalker

Keuze

'Dus ik zocht voor een jurk maar ik wist niet wat voor thema het was. Meestal gaan we in zwart enzo. Maar het bleek dus een kleurrijke thema! Het was zo teleur stellend bij het idee.  Dat ik hem miets terug geven dus heb ik heb gehouden en een andere gekocht. Ik hou die zwarte jurk voor volgende week.' ratelde Tessa tegen mij en Mia. Ik hoorde op een gegeven moment niks meer. Jesse kwam de ruimte binnen. Een vrouw van de bar liep naar me toe en vroeg of ik iets wou drinken. Ik schudde mijn hoofd en probeerde niet naar Jesse te kijken. Zonder succes. Hij keek plotseling naar mij. Shit. Ik keek snel weg en draaide me om. 'Emma luister je eigenlijk wel?' ik hield mijn adem in. 'Sorry ik was even afgeleid.' ze lachte en schoven naar voren. 'En wie is diegene?' ik schrok op. 'Hé wie heeft gezecht dat ik was afgeleid door iemand?!' ze lachtte. 'Je zegt het zelf nu.' zei Mia. Ik zuchtte. Ze keek over mijn schouder. 'Daar komtie.' piepte ze. 'Emma je ziet er goed uit.' zei Tessa er nog snel achteraan. Ik sloeg mijn hoofd naar achter en schoof onderuit. 'Hii meisjes.' zei Jesse. 'Emma, waarom ga je niet met ons mee vandaag?' alles om onder dat geratel uit te komen. Hij glimlachte en gaf me twee pistolen. 'Voor de zekerheid.' ik rolde met mijn ogen en nam afscheid van de meiden. Jesse had dit ne in de puntjes uitgelegt. Meestal zagen ze niets. Maar je weet maar nooit. Het was donker en zaten in de auto. Jammer dat er geen meiden bij zijn. Niet alle meisjes slagen voor de test om spoorzoeker te zijn. Ik had een handige manier om bijde pistolen tergelijk te laden. Jesse keek ernaar. 'Waar heb je dat geleerd?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. Ik zette te pistolen weer in mijn riem. Hij ik keek uit het raam. De lichten van de stad kwamen steeds dichter bij. Ik werd een beetje zenuwachtig. Wat als ik helemaal niet gebouwd was op vechten? Kon ik het uberhoupt wel? Ik schudde het van me af en keek naar Jesse. Hij glimlachte dus glimlachte ik terug. 'Zit er dan ook niets in je om bang te zijn?' vroeg Jesse. Ik voelde de andere hun blik naar mij verschuiven maar ik keek uit het raam en zocht in het diepste, diepste van mijn hart of ik iets kon vinden. Ik keek hem weer aan en schudde mijn hoofd. 'Nee eigenlijk niet.' ik hoorde iemand snuffen. 'Probeer maar niets Jesse ze is net haar moeder.' riep een donkere man. Jesse rolde zijn ogen. Ik keek even goed naar de man. Omg het was Neal. Hij is de beste vriend van mijn moeder. 'Omg Neal?' hij lachte en strekte zijn armen naar me uit. Ik omste hem en liet weer los. Ik zat weer. 'Hii meis. Bevalt het je hier?' ik knikte. 'Het is ff wennen maar dat kont wel goed.' hij knikte. 'Je bent echt groot geworden.' ik lachtje 'En een prachtig meisje!' riep iemand voorin. 'Jesse je b-' hij draaide zich om en gaf de man voorin een tik op zijn hoofd. We lachte allemaal. Alleen Jesse was geïrriteerd. Ik lachte en gaf hem een zetje. 'Kom op niet zo sagerijnig Jess.' riep de man die achter het stuur zat. Jesse glimlachte. Ik schoot in de lach. Hij glimlachte en schudde zijn hoofd. 'We gaan hier te voet verder. Jesse schoof naar me toe en fluisterde tegen me. 'Laat je wapens niet zien. Trek de volgende keer een langere jas aan ander.' ik keek naar hem en knikte. Hij was nu zo dicht bij ik kreeg het weer benouwd. Was dat nou een goed teken of niet? Pff hier moest ik nu niet aan denken! Jesse dacht dat waarschijnlijk ook en boog over me heen om de deur open de toen ik sprong er uit en wachte op de andere. We rende naar de stad. 'We gaan ons opsplitsen dit keer. Jesse met Emma. Davy met Noal. Jackson met Sheve en Ik net Blue.' zei Zac. We knikte. 'Wij gaan de hoogte in.' zei Jesse tegen Zac. Hij knikte. Jesse wenkte me. 'De hoogte in?' vroeg ik. Hij knikte. 'Juwp.' zei hij hij wees naar de kerk naast alle winkels in de stad. 'Aha.' zei ik. We liepen de trap op met wel hondere tredens.

Uiteindelijk kwamen we bij de klokken luiders aan. Hij pakte een pistool en liep naar de rand. Hij ging op de stenen reling staan en hurkte. Als hij een nens was had hij dat nooit gedaan. Ik trouwens ook niet. Ik deed het zelfde en keek naar beneden. Al die mensen die zich verplaatsen. Ik dacht aan de pistolen in nijn riem. Zou ik ze moeten gebruiken vandaag? Waarschijnlijk niet. Het was rustig. Geen achtervolgingen. Niemand die iets zei. Ik vond het best wel leuk. Ik zat gewoon te wachten op een spannens iets. De wind waaide mijn haar naar links. Ik zag dat Jesse ging zitten en zich naar mij draaide. 'Vind je het wat?' ik knikte en deed mijn voeten over de reling zodat ik ook zat. Ik voelde zijn vingers langs mijn wang glijden. Ik keek hem aan. Ik glimlachte toen hij het haar uit mijn gezicht veegte. Hij boog naar voren. Ik bleef zitten waar ik zat. Nog maar 2 cm zat er tussen ons in. Ik zag en rook iets vreemds. Ik keek net een ruk naar beneden. Jesse zat ook weer klaar voor de strijd. Hij pakte zijn telefoon. 'Noal, we zien een halfbloedje. Ja. Ja. Oké. We zien je daar.' hij glimkachte licht naar mij en sprobg naar beneden. Wauw 100 meter boven de grond. En toch nog springen. Ik haalde diep in en sprong ook. Alles vloog... Langzaam voorbij. Ik kwam heel soepel op de grond terecht. Hij rende naar voren  en legte zijn plan onderweg uit. 'We gaan hem in een steegje drijven. Hij wees naar het steegje links op ongeveer 30 meter afstand. Twee  tegen 8? Mort toch niet zo moeilijk zijn? 'Emm loop samen net sheve en doe alof je een mens bent.' ik liep naar Sheve toe en ze sloeg haar arm om me heen. Ze had haar pistool in haar hand. 'Doe weg.' ze gehoorzaamde. De gebeten vampieren hadden ons in het oog. We glimlachte. Ze grijnste naar elkaar. Ik glimlachte en liep naar één toe. Ik legte mijn handen in zijn nek en begon hem mee te trekken. Hij grijnste. De andere liep mee met Sheve. Eindelijk kwamen we blij het stegje aan. Ik knikte naar Sheve. Ik deed mijn elleboog naar achter en stompte hem in zijn gezicht. Ik draaide me om maar hij hielt me al bij mijn  polsen vast. Waar bleven die jongens? Ik gromde en vloerde hem. Ik sprong achteruit en pakte mijn pistolen en moest drie keer schieten voor hij stil lag. Bij sheve duurde het wat langer ze had de kans niet gekregen om die van haar de pakken. Ze lag nu op de grond en de vampie lag was zo dicht op haar. Ik schoot het neer. Het was rustig maar toen stond ze op en liep naar moe toe. Ik hoorde voetstappen. De jongens kwamen nu pas. 'Dankje Emma. Echt dankje.' zei ze. Jesse keek geïriteerd naar de dooie vampier die op de grond lag. Was hij jaloers? Ik hielt mijn lag in. Serieus hij was al weg. En ik zeg het je hij heeft geen concurenten.... Althans. Nick.... Ik word moe van mezelf! Ik kan daar nu niet aan denken! 'Allebij?' vroeg hij aan me. Ik schudde mijn hoofd. 'Ja allebij.' zuchtte Sheve. 'Ze is goed voor een groentje.' jesse lachte. 'Ik zal haar geen groentje noemen.' de andere giegelde. 'Kom we zijn klaar voor vandaag. Er is niets te zien in de andere straten.'

In de auto kwebbelde Sheve alleen maar door over hoe het was gegaan en hoe geweldig ik was. Ik was er niet mee bezig. Ik was dicht tegen Jesse aan gaan zitten.
'Als je zo door gaat schop je Zac zijn plaats wel af.' fluisterde Jesse. Hij legte zijn lippen op mijn oor zodat ik het alleen kon horen.
Ik schudde mijn hoofd en snufte. 'Het was wel fijn om alles d'r uit te gooien. Ookal ging dat opmerkbaar makkelijk.' fluisterde ik terug. En om mensen te beschermen voor hun... Daar voelde ik me nog beter op. Hij snufte. 'Sorry dat we niet eerder bij je waren.' ik schudde mijn hoofd en keek naar hem op. 'Het is oké. Ik ben oké.' hij zuchtte en leunde weer naar voren. Ik hoorde gefluit. Verdomme. Waarom? Waarom altijd? Ik leunde geïriteerd weer naar achter en deed mijn ogen dicht om me rustig te houden. Ik legte mijn elleboog op de deur en genoot van de wind die lang mijn gezicht blies. Ik voelde Jesse's blik gewoon op me maar keek niet terug. Ik legt mijn aan één kant. Zodat niemand me kon zien. Alleen Zac keek me aan. Ik staarde terug. Hij keek... Nadenkend. Over wat? Ik staarde in zijn vel blauwe ogen. Hij staarde waarschijnlijk ook in die van mij. Velblauw nog steeds raar. Ik brak mijn blik af. Ik keek uit het raam en..... Begon te nuriën. Iedereeb werd stil. Heel stil. Ik legte mijn hoofd tegen de deur. Ik kan het me nog goed herrineren dat Natasha het voor me zong. Alleen de tekst. De tekst. Ik wist het niet meer. Ik stopte plotseling toen ik gesnik hoorde. Iedereen keek me aan. Het was Sheve. Ze glimlachte naar me en veegte haar tranen.  'Ben je aan het.... Huilen?' ze schudde haar hoofd. Ik rolde mijn ogen en leunde achterover. 'Het klonk gewoon rakend.' ik keek naar mijn handen die zich nu om de deur klemde. Ik zag vingerafdrukken. Ik liet een traan vallen en keek naar buiten. Natasha. Ik veegte het haar uit mijn gezicht. Geen goed idee. Jesse keek me aan maar zei niets. Daar was ik hem dankbaar voor.

We stapte nog geen minuut later de auto uit. Ik liep met Sheve voorop naar het landhuis. 'Kom vanavond ook?' vroeg ze. Ik knikte. 'Moet je echt in een jurk komen?' ze knikte. Ik kreunde. 'Heb je er trouwens wel één?' ik knikte. 'Door het geratel van Mia en Tessa vergeet je niks hoor Sheve.' ze lachte. 'Weetje.' ze boog naar me toe. 'Ik heb het nooit leuk gevonden om het wnige meisje hier te zijn dus alsjeblieft doe het goed bij de testen. Vooral jij. Alsjeblieft. Ow en by the way dat is geen vraag dat is een bevel.' ik lachte. Ze gaf me een zetje en lachte mee. 'Kom je vanavond anders bij mij aankleden. Dan doe ik je haar!' ik zuchtte. Iemand mijn haar doen? Ik wou haar niet kwetsen dus knikte ik. Ze glimlachte en rende verder. 'Ik zie je zo!' riep ze. Ik hoorde stemmen achter me fluisteren. 'Dus je vind haar wel leuk he Jess?' ik hoorde Jesse snuffen. 'Kunnen we het daar later over hebben? Dankje.' ik hoorde de jongens lachen. Ik wou het hem nog erger maken. Gewoon voor de gein maar besloot dat toch maar niet te doen en liep naar binnen. 'Mevrouw Swan?' ik richtte me op een man in het zwart. Ik liep naar hem toe. 'Ja?' hij glimlachte maar hield snel weer op. 'Morgen middag om 2 uur in het kantoor van de het huis Meneer Fry.' de man liep zonder mijn antwoord weg. Ik draaide me om en probeerde alleen maar denken aan vanavond. Ik voelde me opeens bekeken dus liep ik terug naar mijn kamer. Ik dacht ineens aan Sheve en pakte mijn jurk uit de kast. Ik dacht dat Tessa ook iets zie over volgende week. Er ging nog een jurk prachtig zwart. Ik had er geen tijd voor om naar te kijken dus pakte ik mijn make up. Haar spullen en rende met volle handen naar Sheve.