My vampire stalker

Ontvoerd

Ik werd weer wakker. Ik had hoofdpijn. Ik ging recht op zitten. 'Auwch.' ik wreef met mijn hand over mijn slapen. 'Gaat het?' hoorde ik Nick aan de andere kant van de kamer zeggen. Hij stond op de balkon. Ik knikte. 'Kan beter.' ik liep naar hem toe. 'Gaat het wel met jou?' hij knikte en keek me aan. 'Hoofdpijn?' ik knikte. 'Kom hier.' ik fronste. Hij grijnste. 'Kom nou.' hij lachte en ging tegen hem aanstaan. 'O mijn god. Je bent zo.. Koud. Ik kan net zou goed voor de ijskast staan! Hoe doe je dat?' hij snufte. En legte zijn ijskoude handen tegen mij slapen en trok mijn hoofd naar zijn borst. Ik slaakte een zucht van verlichting. 'We kunnen ons lichaans temperatuur snel verlagen en verhogen.' handig. 'Aha. Warm.' hij lachte en werd meteen warm. 'Koud.' hij werd weer de temperatuur van net. 'Menselijk.' lachte ik. Hij lachte werd lauw en tilde me op. Ik lachte en liet hem op de grond vallen. 'Waarom?' ik lachte en zette mijn voeten op de zijne en mijn hander op zijn polsen. 'Het is gewoon leuk om je gezicht te zien als je valt.' lachte ik. Hij lachte. 'Je weet toch dat ik je zo van me af kan duwen. Wij zijn sterker dan een... Mens.' ik lachte. 'Maar dat doe je niet.' hij zuchtte. 'Wat ken je mij toch weer goed.' ik lachte en ging staan. Ik hielp hem opstaan. Ik liep naar mijn kamer. Hij draaide zich om naar de zonsopgang. Ik draaide me zo om dat ik met mijn rug naar hem toe stond. Ik wou dit snel doen. Ik zuchte. Waar is mijn handdoek? Ik deed mijn shirt uit. Ik zag hem in mijn ooghoeken naar me kijken ik had mijn handoek gevonden. Ik rolde mijn ogen, pakte mijn handdoek, sloeg hem om me heen en liep naar de badkamer. Toen ik klaar was met douchen kleede ik me om. Ik had mijn korte t-shirt en mijn high-waste, korte broekje mee genomen naar de douche. Toen ik klaar was deed ik mijn haar in een knotje in mijn nek. Ik liet twee pluken aan de voorkant los en krulde ze. Ik zuchtte en liep de badkamer uit. Hij draaide zich om in de bureau stoel. Ik deed de balkon deur dicht een staarde naar buiten. Ik voelde zijn hand op mijn rug. 'gaat het?' ik knikte heel langzaam en kort. Alsof ik geen beweging had gemaakt. Ik keek hem aan en er viel me plotseling iets op. Hij droeg andere kleren. 'Hé ben je.... Weg geweest?' hij knikte. 'Ja ik heb me thuis opgefrist. 'Één dat is ongelovelijk snel.' hij lachte. 'Twee ben.. Ben je hem tegen gekomen?' hij schudde zijn hoofd. 'Weet je waar hij is?' hij knikte. 'Dat wil je niet weten Emma.' zei ik toe ik hem aankeek. Ik wou er toch naar vragen maar hielt mijn mond. 'Kom, zullen we naar de stad gaan?' ik knikte. 'Oké.' hij knikte. 'Ik zie je beneden.' grijnste hij. Ik fronste en zag hoe hij het balkon af sprong. Omg. Ik rende snel naar de rand. Hij stond al beneden en grijnste naar me. 'Sukkel.' mompelde ik. Hij lachte om waf ik zei. Ik was nig steeds verbaast over zijn goede gehoor. Ik zuchtte op gelucht liet de reling los waarvan ik nu pas merkte dat ik hem aan het fijn knijpen was. Ik klapte balkon deuren dicht. Ik liep naar beneden. En nam twee appels mee. Ik liep naar mama toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ik schreef haar een brief waarop stond waar ik naartoe ging. Ik veegte haar haar uit haar gezicht en deed een denkentje over haar heen die ze waarschijnlijk vannacht heeft laten vallen. Ik glimlachte en dacht dat het wel goed met haar zou komem en liep naar buiten.

Nick's P.O.V.

Ik sprong van het balkon af. Voor mensen zou dit allemaal snel gaan dus zou ik Emma nu een hardverzakking bezorgen. Ik vloog op de grond af. Voor mij heel langzaam. Ik kwam soepel op de grond terecht. Ik draaide me on naar Emma die de reling vsst greep. Ze zag er erg... Heel erg geschrokken uit ik grijnste. Ze rolde haar ogen 'sukkel.' mompelde ze. Ik lachte. Ze liep het balkon af. Ik hoorde haar naar beneden renen en papaier pakken. Ik liep naar het raam toe en zag dat ze het haar uit haar moeders gezicht veegte. Ze glimlachte en legte een dekentje over haar heen. Ze keek nig even naar haar en liep toen naar buiten. Ik stond alweer bij de deur voor ze de gang oo was. Ze deed te deur open. 'Hier, gek.' ze gooide een appel naar me toe. Die was waarschijnlijk voor in mijn gezicht bedoeld. Ik lachte. 'Dankjewel.' zei ik poeslief. Ze gromde en gooide me ook haar auto sleutels toe. 'Jij reid.' ik lachte. 'Mevrouw Swan gaat u zitten en geniet van uw rit. Ze rolde haar ogen nam een hap uit de appel en stapte in. Ik grijnste, stapte in en scheurde weg.