"Bu gece burada kal. Yarın senin için bir oda açtıracağım."
Michael, Arabella'nın sırt çantasını yatağın üstüne bıraktıktan sonra kendi üstündeki ceketi çıkardı ve tekli koltuğa attı.
"Burası senin odan mı?" Sesi çatladığında, yüzünü buruşturdu.
Michael kafasını salladı. On beş dakika önceki gülümsemesi yok olmuştu. Arabella derin bir iç çekti. Bir anlık heyecanla buraya gelmesi aptallıktı. Eh, yaptığı ilk aptallık değildi.
"Boğazın acıyor mu?" Michael yerinde sallanırken sordu. "Bu kadar çok korkacağını düşünmezdim." En sonunda güldü.
Arabella yatağa oturdu. "Şehir dışına çıkacağımızı söylemeliydi baştan." dedi. "Bir buçuk saat sonra, yurt yönetimi ardından annem ve babam sonra da abim beni arayıp hangi cehennemde olduğumu soracaklar. Ve ah, elbette seninle olduğumu duydukları zaman mutluluktan uçacaklar."
Michael omuz silkti. "İki saat sonra seni geri götürürüm. Sadece biraz uyumam gerekli." dedi. Ardından derince iç çekti. "Buraya gelmeni istememeliydim."
"Peki, neden istedin?"
Tam o sırada kapı çalındı ve ikiside gözlerini devirdi. "Ne var Ashton?" diye seslendi Michael.
Kapı açıldığında ise, gelen kişi Ashton değildi.
Babasıydı.
"Arabella?" Bay Clifford, şaşkınlıkla Arabella'ya baktı. "Burada ne işin var?"
Michael refleks olarak Arabella'nın önüne geçip, hafifçe arkasına aldı. "Ben davet ettim. Sorun mu?"
Ve tam o sırada, Bay Clifford'un arkasında bir bayan göründü geceliği ile.
"Arabella McKibben?"
Ve gelen, müdür yardımcısı Kimberly Clarks'dı.
Süslü bir okuyucu kitlesine sahip değilim biliyorum ama, bu hikayeye yeni bölüm gelmeden önce yeni bölüm diye tutturanlar şimdi nerede? Yazar kaprisliği, ukalağılı değil bu. Elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum ve bok gibi yazıyorsam bile bunu bana söyleyin. Kimsenin yorum yapmayacağı oy vermeyeceği bir kitaba zamanımı harcamak istemiyorum. Sadece emeğime karşılık istiyorum.
