CEVZA

BÖLÜM 6 " YALAN"

Barış Gökmen, onun burada işi ne? Onu görmeyeli tam üç yıl olmuştu. Ne kadar da değişmiş. Ama hala çok yakışıklıydı. Mavi gözleri iri iri açılmıştı. Koyu sarı saçlarının özenle tarandığını fark etmek o kadar da zor değildi. Oturduğu için uzun boyu göze batmıyordu.

Birden gözümde eski anılar canlandı. Onun yetimhaneye geldiği ilk gün, onun beni sahiplenişi, onun benimle tatlı dille konuşması, yetimhaneden gittiği gün. Ona karşı önceden hissettiğim duygular içimde horon tepmeye başlamışken onu unutmak isteyen Cevza da bir köşeye oturarak somurtmaya başladı.

İçimdeki duyguları ve somurtan Cevza'yı umursamadan Barış'ın çaprazındaki tekli koltuğa oturdum. Barış'a bakmıyordum ama bir çift mavi gözü üzerimde hissedebiliyordum.

"Cevza'yla tanışıyor musunuz?" Bu soru üzerine bakışlarımı sesin sahibine Kayra'ya çevirdim. Ama o bana değil Barış'a bakıyordu.

"Aynı yetimhanedeydik biz. Çok yakındık bir aralar ama ben evlatlık alınınca bir daha görüşme fırsatımız olmamıştı."

"Çokta iyi ayrıldığımız söylenemez tabi. " bunu kendim duyabileceğim bir şekilde söylemiştim ama sanırım yanimdaki kumral olan kızda duymuştu ama belli etmemişti.

"Yetimhane? Kuzeninin yetimhanede ne işi var Emir?" Olamaz Eymen'i kesinlikle unutmuştum. Hala beni Emir'in kuzeni sanıyordu. Gözümü Emir olduğunu tahmin ettiğim kişiye çevirdim . O da bana bakıyordu. Sonra bakışlarını geri Eymen'e çevirdi.

" Kuzenim?" Olanlardan haberi olmayan bir ses tonu salonu kaplamıştı. Ecrin ortalığı yatıştırmak için ortaya atladı.

" Emir Cevza kuzenin ya hani senin . Yurtdışından yeni gelmişti. " Ecrin'in sesinde sadece bizim anlayabileceğimiz 'hiçbir şey çaktırma!' ifadesi gizliydi. Emir de bu açıklamayı havada kapmış gibi,

"Ya evet Cevza benim yurtdışından gelen kuzenim."

"Neyse benim tenis dersim başlıyacak birazdan kalkayım ben artık" diyerek yanımdaki kumral olan kız ayağa kalktı. Eymen'e sarıldı.

" Hadi geçmiş olsun canım. Gene gelirim ben zaten. Sende çabuk iyileşmeye bak." gülüştüler.

"Zaten iyiyim Nilay."

" Ben bırakayım seni." Barış bu kıza neden bu kadar yakın davranıyordu ki?

"Bizde kalkalım artık. Eymen iyice dinlensin." Oğuzda oturduğu yerden kalktı.

"Daha yeni geldiniz kalsaydınız biraz daha." Ecrin, Oğuz'un gitmesini istemiyorsun ama keşke bu kadar belli etmesen canım ya.

" Hasta ziyaretinin kısası makbuldür canım ya." Ecrin sarışın kıza ölümcül bir bakış atarken herkes ayağa kalkmış birer birer önce Eymen'e sonra Kayra'ya sonrada Ecrin'e sarılıyordu. Bana da 'görüşürüz' diyip kapıya yöneliyorlardı. Barış bana 'görüşürüz' demek yerine sarılmayı tercih etti.

"Bundan sonra sıksık görüşürüz zaten." Oda kapıya yöneldi.

Eymen'in 'Cevza neden burada kalıyor? Emir ile neden gitmedi?' demesini bekledim ama hiç birşey söylemedi.

Ecrin beni merdivenlerden sürükleyerek odama çıkardı. Kapıyı kapattıktan sonra yatağıma oturarak sağ bacağını sol baçağının üzerine atarak oturdu.

" Barış ile aranızda ne var ? Anlat çabuk." Kıkırdamıştı.

"Ne olucak Ecrin ? Birşey yok tabi?" Diyerek gözlerimi kaçırdım. Makyaj masasına doğru yöneldim ve masanın üzerinde bulunan kutuyla oyalanmaya başladım. Ecrin yanıma gelip kutuyu elimden aldı.