57.Bölüm "Batırdım."

2.8K 130 11
                                    

"Of başım."

Bütün hastane Poyraz'ın inlemesiyle doluydu.Ne var bu kadar bağıracak yani o kadar hızlı vurmadım ki.

"Ada,sen bittin!" 

Bir kez daha bağırmıştı.Ben,Kaan ve Irmak şuan muayanenin önünde oturmuş,bekliyorduk.Irmak'la,Kaan'a baktığımda ikisi de bana öldürücü bakışlar atıyordu.Ne var dercesine baktım.

"Al işte Ada.Çocuğun doğum gününü batırdın," dedi Kaan.

"Ne var ya siz de ne öyle hırsız gibi geliyorsunuz anlamadım ki."

Evet ya ben haklıyım.Allah Allah! Onlarda öyle gelmeselerdi yani.Irmak,

"Of Ada of! Berbat ettin günü," dedi.

"Irmak sen hiç konuşma bence," dedim.

O da benleydi,konuşmaya hakkı yok.Aslında şimdi düşününce ben cidden de doğum gününü batırdım ya.Evet evet.

Batırdım.

Doktor odadan çıktıktan sonra yanına gittik.

"Bir şeyi var mı?" dedi Kaan.

"Hayır yok ama kafasına baya darbe almış.Maşallah kızım elinde ağırmış baya," dedi doktor bana dönerek.

Gülümserken gözüm Kaan'a geldi ve birden suratım asıldı.O nasıl bakmak.Sanki öldürdüm çocuğu.

"Peki görebilir miyiz?" dedi Irmak bu sefer.Doktor,

"Tabii ki," dedi ve yanımızdan gitti.

Odaya Kaan önde Irmak arkasında ve ben en arka da öyle girdik.Aslında üzgündüm.Kaan hemen Poyraz'ın yanına gidip,

"İyisin dimi kardeşim?" dedi.

Poyraz kafa sallamakla yetindi.Irmak,

"Poyraz geçmiş olsun," dedi.

Poyraz yine kafasını salladı.Bu sefer ben,

"Aşkım cidden çok özür-" 

"Ada lütfen! Zaten başım çatlayacak.Elin de ne ağırmış be kızım," diyerek sözümü kesti.

Çocuk haklı.Doğum gününü maffettim,bir de kafasını şişirdim üstüne üstlük.

"Ben özür dilerim," deyip odadan çıktım.

Oda kapısını kapattıktan sonra,aşağı kafeteryaya indim.Boş bir masa bulup,oturdum ve gelip geçenleri izlemeye başladım.Birden Poyraz'a yapacağım sürpriz aklıma geldi ve kendimi lanetledim.Of her şeyi batırdım cidden ya.

Oysa ne güzel bize masa ayırtmıştım.Çok güzel bir akşam yemeği olacaktı.Ondan sonra lunaparka gidecektik ama gidemiyoruz.Hepsi benim aptallığım yüzünden of of!

Birden gözüm kafeteryanın büfesinde duran minik doğum günü pastalarına çarptı.Aslında aklıma bir fikir geldi.Olur mu ki? Olur ya.Evet evet.

Hemen gidip bir tane aldım.Neyse ki yanıma bir miktar para almıştım.Pastaya 6 tane mum koydurup hazırlattım. Çikolatalıydı ve Poyraz bayılırdı.Umarım affedersin beni aşkım.Ben geliyorum.

Poyraz'dan,

Of başım çatılıyor.Of aşkım of! Eli de ağırmış he.Bir şaka yapalım dedik onu da elimize yüzümüze bulaştırdık.Kahretsin yani.Acaba daha demin çok mu çıkıştım Ada'ya?

"Ada nerede?" dedim Kaan'a.

"Bilmem.Özür dileyip gitti işte," dedi.

Allah Allah! Nereye gider ki bu kız şimdi? Umarım delice bir şey yapmaz.Birden kapı açıldı ve Ada elinde küçük bir pastayla gülerek 'İyi ki Doğdun' şarkısını söylüyordu.Allah'ım ne tatlı ama.Yüzümde hafif bir tebessüm belirdi ve yatakta doğruldum.Ada yanıma gelip,

"Aşkım çok özür dilerim.Ben her şeyi batırdım cidden.Bugünün hayatımızın en güzel ve özel olması gerekirdi ama benim aptallığım yüzünden ben batırdım.Cidden doğum günün kutlu olsun aşkım.Nice mutlu ve bizli senelere birtanem," dedi.


"Sağol aşkım.Seni çok seviyorum.Nice bizli senelere," deyip alnından öptüm.

Seni çok seviyorum kadınım,beni hiç bırakma.



ODUN ve ÇİRKİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin