38.Bölüm "Su."

3.8K 166 6
                                    

Sabah alarmım ile kalktım.Dün geceden sonra cidden kafam karışmıştı.Banyoya gittim.Yüzümü yıkayıp,dişlerimi fırçaladım.Odama gittim.Okul kıyafetlerimi giyip,salona geçtim.

Annem mutfakta kahvaltıyı hazırlamıştı.Beni görünce,

"Günaydın."

"Günaydın." derken masaya oturdum.

Daha dersin başlamasına yarım saat vardı.Annem çayımı doldurup,yanıma oturdu.

"Evet anlat bakalım Ada."

"Ne anlatıyım anne?"

"Hadi ama anneciğim.Anlamadım sanma.Poyraz'la sevgilisiniz değil mi?"

"Şey.Evet sevgiliyiz."

"Seviyor musunuz birbirinizi?"

"Evet hem de çok.Hatta sizinle tanıştırma yemeği düşünüyorum."

"Ne zaman peki?"

"Bilmiyorum.Daha kararlaştırmadık."

"Anladım."

Kahvaltıya devam ettim.15,20 dakika sonra kapı çaldı.

"Poyraz geldi galiba anne.Ben gidiyorum."

"Tamam kızım.Selam söyle." derken öptüm.

Odadan çantamı alıp,kapıyı açtım.

"Günaydın çirkin." dedi.

Tam öpecekti ki geri çekildim.

"Annem içeride." dedim sessiz bir şekilde.

"Tamam o zaman çıkalım."

Ayakkabılarımı giydim,aşağı indik.Hava bugün güneşliydi ama hafiften rüzgar esiyordu.Yürüyerek okula vardık.Sınıfa girdiğimizde zil çaldı.Yerlerimize oturduk.Can'da gelmişti.

"Günaydın." dedi güler yüzle.

Cevap vermedim.Yanına oturdum,sonra sessiz bir şekilde,

"Dün akşam bize geldiğinizi Poyraz bilmeyecek."

"Neden?"

"İşte seni sevmiyor biliyorsun.Bir daha kavga çıkmasını istemiyorsan."

"Tamam tamam."

Hoca içeri girdi.Derse başladık.Derse yoğunlaşmaya çalıştım ama olmadı.Poyraz dün akşamı öğrenirse de bir şey yaparsa...

Sonunda ders bitti.Poyraz'la bahçeye indik.Biraz gezindikten sonra banka oturduk.Can bize doğru gelmeye başladı.Gelme ya!

"Ada annemle babam dün akşam için teşekkür ettiler."

Poyraz'a baktım.Anlamsız bir ifade vardı suratında.Can devam etti.

"Hani size dün akşam yemeğe geldik ya.Annem ve babam o yüzden teşekkür ediyorlar."

Can gittikten sonra,Poyraz bana döndü.

"Ne yemeği Ada?"

Cevap vermedim.Daha doğrusu veremedim.

"Ada ne yemeği?" Sesi daha öncekine göre biraz daha sert ve yüksek çıkmıştı.

"Poyraz bak,sinirlenme.Dün Can,Su,annesi ve babası bize yemeğe geldi."

"Ne?!"

"Sinirlenme ama."

"Peki neden mesaj attığımda bana söylemedin?"

"Sinirlenir ve kızarsın diye korktum."

"Ama bana yalan söyledin."

"Poyraz dinle lütfen."

Ayağa kalktı.Gitmeye başladı.

"Poyraz!" diye ne kadar bağırsam da gitti.

Poyraz'dan,

Neden he?Neden yalan söyledi?Tamam söylerdi kızmazdım.Neden ama?Direk sınıfa çıktım.Semih ne olduğunu sorsa da söylemedim.Kafamı sıraya koydum.

5,10 dakika sonra sınıfın kapısı açıldı.Kafamı kaldırıp baktığımda Can'ın kardeşi Su gelmişti.

"Şey konuşabilir miyiz?"

Cevap vermedim.Yanıma oturdu.Konuşmaya başladı.

"Ben. Abim adına özür dilerim."

Gene cevap vermedim.Vermeyi de düşünmüyorum.

"Konuşmayı pek sevmiyorsun herhalde."

4,5 dakika sessizlikten sonra,

"Ada abla ile kavga mı ettiniz?Bahçe de gördüm de bağırıyordu."

Ona döndüm,

"Sen de susmayı hiç sevmiyorsun herhalde."

Güldü,sonra gözlerini gözlerimden hiç ayırmadı.

"Sana bir şey sorabilir miyim?"

"Efendim." dedim.

Birden dudağıma yapıştı.Kapı açıldı ve Ada ağzı açık bir şekilde bize bakıyordu. Su' yu ittim.Ada'nın arkasından Can'da sınıfa geldi.O da şaşırmıştı.Ada'nın gözlerinden yaşlar akmaya başladı.

Allah kahretsin!

ODUN ve ÇİRKİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin