What the asdfghjkl?!?!?!
"R-aine?? W-hat are you doing here?!"
"Maybe i should ask you that, why are you here in MY house?"
Teka naghahallucinate ba ako? At bahay niya?! Imposible namang naligaw ako ng bahay na pinasok o kaya naengkanto!
"Oh Rhian what a surprise!" Sulpot ni Strike sa likuran ko.
Nagpalipat lipat ang tingin ko sakanila.
>__________<
Dont tell me--
"Shall we proceed sa garden naghihintay na sila satin." Sabi ni Trek at naunang maglakad.
Nagkatinginan kami si Raine pero agad din akong umiwas at napayuko. Ang awkward parin ng sitwasyon namin.
Sumunod na lang ako sa likod ni Trek at tumungo sa garden. There i saw my parent kinakausap si Coach at ang isang magandang babae in her 40s.
Does it mean????
"Oh nak mabuti at nandito ka na. Rhian ito pala si Tito Randy mo, my best friend." Sabi ni Papa.
I was like... O___________o
Seryoso si Coach ang bestfriend ng Papa ko?! Oh cmon!
"Pare kilala ko na si Rhian hindi ko inexpect na anaka mo pala siya." Sabi ni Coach.
"Ah, eh teacher ka ba niya?" Tanong ni Papa.
"Hahaha, hindi pare itong si Rhian ang tumulong para icontact ang father mo Mary. Ngayon ko nga lang naisip na si Rhian pala ang anak niyo." Coach explained.
Napa'O' lang ang mga parents ko. Kahit ako din naman eh.
"Rhian ito naman si Tita Jesse mo." Pakilala ni Mama sa asawa ni Coach. Kamukha niya si Trek!
"Hello ijah." Bati niya sakin.
"H-ello po."
Gosh ito na pala yung future mother in law ko! Kun di lang sana manhid at suplado ang anak niya.
"Oh Trek, Raine nandyan pala kayo." Coach.
Pareho silang lumapit at tumabi sakin. Wag kayong magexpect na tatabi si Raine dahil si Trek ang tumabi sakin. Mas mabuti yun noh!
"Trek ito pala ang Ninong Jin at Ninang Mary mo, theyre my friends nung college." Sabi ni Coach.
Soooo godparents ni Trek ang parents ko?! What a small world!
"Hello po, kayo po pala ang inukwento ni Dad palagi. Nice meeting you po." Sabi ni Trek at nagmano ganun din si Raine pero tahimik lang siya.
"I think magkakilala naman kayo Rhian anak diba?" Tanong ni Mama.
Tumango na lang ako.
"Naku ninang actually itong si Rhian sta-- aray!"
Agad ko siyang sinikmurahan pero hindi ako nagpahalata at ngumiti lang.
"Naku Mary magkasundo yang mga yan lalo na si Raine at Rhian kaya walang problema." Coach.
Anong wala, hindi niyo lang alam!
"Naku enough with the chit chat, lets eat im sure guton na ang mga bata." Sabi ni Tita Jesse.
Ngayon ko lang napansin na nandito din pala ang ibang varsity players at lumalamon. Tss
Lumapit ako sa kanila.
"Oh mukhang diet kayo ah." I sarcastically said.
"Huwag kang mang asar Rhian dahil kanina pa kami pagod dahil sa practice." Sabi ni Dave na puno ang bibig ng pagkain. Ang baboy naman nito!
"Oo nga naman Rhin hindi ka ba naawa samin?" Sabi naman ni Troy.
Napangiwi ako.
"Ako maawa? Sa laki mong yan. Psh!"
He just rolled his eyes. Haha sarap asarin eh.
"Naku kumain ka na nga lang dun iniistorbo mo kami!" Inis na sabi ni Ivan na parang pati plato na ang kakainin. Sarap batukan eh!
Umalis na lang dun at iniwan ang mga patay gutom. Kukuha na sana ako ng plato nang biglang may umabot sakin nun na may laman ng pagkain.
"Kinuhaan na kita." He said.
Wala akong nagawa kundi tanggapin yun. Sayang ang grasya!
"S-alamat." Sabi ko at talikod na.
Uupo sana ako kasama yung mga players pero ayokong pagkamalang PG kaya naghanap na lang ako ng empty table. Ayoko namang makijoin sa parents ko dahil OP ako dun.
Gosh! Ang sarap ng foods! Talagang may lahi siguro silang culinary.
Gusto ko pa nga sanang kumain kaya lang hindi na kasya yung pagkain sa tiyan ko. Busog na busog ako!
Naglaro na lang ako ng Criminal Case sa phone ko. Tinatamad akong makijoin sa iba eh. Pero kalaunan ay nagpaalam ako kina Mama na may kukunin sa sasakyan.
Actually gusto ko lang mapag isa kaya ako umalis. I feel lonely doon sa loob at yung awkwardness namin ni Raine ma tumitindi. Could you believe na magbestfriends ang mga tatay namin?! Mas lalo talaga kaming pinaglalapit ng tadhana. Char!
Nakaupo lang ako harapn ng gate at nakikinig sa music.
♪Di ko inaasahan
Kay bilis naramdaman♪
Wow ha! Pati tong kanta nagpaparinig. Bakit kasi ito pa yung pinakikinggan ko?!
♪Di ko alam, Di malaman
Pano ba nangyaring ikaw na ang tinitibok ng aking puso
Di masabi kung san nanggaling
Pero ngayon walang ng ibang tinitibok ng aking puso♪
Masakit palang nagmahal ng isang taong hindi ka masusuklian ng pagmamahal na binibigay mo.
Kahit magpakatanga ka sa harap niya, okay lang basta maiparating mo ang gusto mong sabihin.
Pero sadyang manhid siya at nakaya ka pa niyang saktan unintentionally.
BINABASA MO ANG
Game of Love (Book 1)
Teen FictionAng pag ibig ay parang isang laro. Dapat marunong kang dumiskarte; sa pagshoot ng bola, pag iwas sa mga kalaban at paano hindi mafoul. Pero paano kung sa isang iglap ay nahulog ka sa isang taong hindi mo inaasahan. Ang sabi pa nga nila isang 'One bi...