Little Stupid

*Özel Bölüm

Not; Evet hikayem tamamen bitti. Bu bölümü ne saçmaladığımı çok da bilmeden paylaşıyorum çünkü okursam hikayenin güzelliğini bozacağım korkusuyla silip duruyorum. Bu yüzden eğer çok salakça olmuşsa hoşgörün. Keyifli okumalar :')

-Hunniel

Sıcacık baskı yanaklarımda, alnımda, burnumda ve göz kapaklarımda gezindi. Huzurlu uykum hayatımda tadabileceğim en güzel duygulardan biriyle bölünmüştü. Gözlerimi ısrarla açmadım. Ardından Sehun'un sıcacık, yumuşak dudakları benimkilerin üzerine kapandı.

Dudaklarımı aralamak için yaptığı küçük hamleler başarısız olunca Sehun çenemi yavaşça kavramış, dudaklarımı ayırıp arasına kendi dudaklarını sıkıştırmıştı. Hala uyuduğumu sandığını biliyordum. Dikkatli davranıyordu ve beni öpmeyi durduramıyormuş gibiydi çünkü bulduğu küçücük bir fırsatta her yerimi öpmek gibi bir alışkanlığı olmuştu zamanla. Bu hoşuma gitmiyor değildi.

Sehun göbeğimin hemen üstündeki örtüyü yavaşça kenara ittirdi, ardından tişörtümü zorlanarak sıyırıp dilini göbek deliğime sürttü.

"Bu yaptığına taciz diyorlar. Uyuyordum sonuçta." Sehun büzdüğüm dudaklarıma kısa bir bakış atıp göbeğimi Şap diye öptü.

"Bence kısa bir tur yapabiliriz."

"Hayır. Kesinlikle hayır. Katiyen hayır. Ve göbeğimi ört lütfen."

"Hadi ama Luhan, bundan sonra pek rahat olamayacağız, biliyorsun."

"Yine de hayır. Kalkmam ve acilen yemek yemem lazım." Sehun başını hala örtmediği göbeğimin üzerine dayayıp gözlerini kısarak baktı.

"Yatmadan önce de atıştırdığını hatırlıyorum."

"Zaten sürekli bunu yapıyorsun. Eskiden yemiyorum diye kızıyordun şimdi de yediklerimi sayıyorsun." Nasıl aptalca bir duygu karmaşasının içerisinde olduğumu bilmiyordum. Sehun'un söylediği her şey kalbimi kırmaya başlamıştı. Dolu gözlerimle Sehun'u göbeğimin üzerinden ittirip yataktan kalkarak mutfağa ilerledim.

Midem o kadar kazınıyordu ki, şu an bir yumurta bulsam onu pişirmeden ağzıma atabilecek durumdaydım. Küçük yumurta tavasını nereye koyduğumu düşünüp etrafa göz atarken hemen orada, mutfak dolabının en üstünde olduğunu gördüm. Derin bir iç çekip uzanmaya çalıştım, onu oraya ne ara koyduğumu bile bilmiyordum, muhtemelen Sehun bulaşıklar için yardım ederken yerleştirmiş olmalıydı.

"Yardıma ihtiyacın var mı sevgilim?" Sehun ellerini göbeğimin üzerinde birleştirip sırtımı kendine yasladı.

"Yok. Kendim alabilirim, çekilir misin lütfen?" Popomla Sehun'un kasıklarını ittirmeye çalıştım.

"O halde sen otur, küçük kızımızı ben doyurmak istiyorum."

"O benim kızım. " Sehun'un ellerini şişmiş göbeğimin üzerinden ittirdim. "Lokmalarını sayan bir babaya ihtiyacı yok."

"Luhan, sinirleniyorum."

"Bende sinirleniyorum! Hatta küçük Lessie'miz bile sinirli. Karnıma sancı-"

"Otur işte, ben hazırlarım kahvaltıyı."

"Sehun, kızımız- Hayır! Bu normal bir sancı değil, bu... Bilmiyorum çok acı verici."

Karnımın içi bıçakla kazınıyormuş gibiydi. Sancı bir anda belime ve bacaklarıma da vurmuştu. Belden aşağımın tutmadığını hissediyordum.

"B-beni tuvalete götür-"

"NE?"

"H-hayır, Tanrım şimdi değil, hazır değilim lütfen!"