The

490 58 6
                                    

"Έξυπνος τρόπος διαφυγής".

Εκείνη πετάγεται,τα μαύρα της μαλλιά καλύπτουν το πρόσωπό της τόσο που το χάνω.Προσπαθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται να κατεβάσει το μανίκι της μπλούζας της.

Όμως η ζημιά έχει ήδη γίνει.

Είδα ήδη πως κόβει τον εαυτό της.

"Αυτές είναι οι γυναικείες τουαλέτες"καθαρίζει τον λαιμό της,σηκώνεται από το πάτωμα και πατάει πάνω στον λεκέ που έχει αφήσει το αίμα της στο πάτωμα.

"Αυτό πες το στον εαυτό σου"χαμογελάω λιγάκι."Δεν είναι κανένα μέρος για να δολοφονηθείς".

Εκπνέει εκνευρισμένη,μαζεύει την τσάντα της από το πάτωμα και κάνει να βγει από το μπάνιο.

Την προλαβαίνω πιάνοντάς το μπράτσο της.Τα χείλη μου κολλάνε στο αυτί της."Την επόμενη φορά προσπάθησε να σκοτωθείς σε ένα πιο μη προφανές μέρος".

Τραβιέται και περπατά μακριά μου.

Παρακολουθώ τα μαλλιά της που πηγαίνουν πάνω κάτω,χτυπώντας το τέλος της πλάτης της με έναν μη επώδυνο τρόπο.Είναι τόσο μαύρα που μπορείς να χαθεί σε αυτά όπως χάνεσαι στο νερό.Ταιριάζουν απόλυτα και με τα ρούχα της.Δεν έχει κανένα χρώμα πάνω της φορώντας αυτό το μαύρο σκισμένο τζιν που κολλάει τέλεια στα πόδια της,αυτή την μακρυμάνικη μαύρη μπλούζα που της είναι αρκετά μεγάλη αφού πρέπει να την διώχνει διαρκώς από τα δάχτυλα της για να μην τα κρύβει.Κι αυτές οι μπότες που μου θυμίζουν τόσο αυτές της Juliette-τα κορδόνια τους άλυτα,αν κανείς σταματήσει θα ακούσει τον ήχο που κάνουν κάθε φορά που χτυπούν το έδαφος,οι σόλες βαριές για να αντηχούν στους διαδρόμους.

Γιατί με σταμάτησε;

___________________________

Καταλήγω να μετράω αντίστροφα τα λεπτά για να τελειώσει το μάθημα.Κι όλοι συνεχίζουν να με κοιτάνε μόλις βγω από την αίθουσα.

Αυτός πάλι;

Γιατί δεν πήρε αποβολή ακόμη;

Κοιτά πόσο χάλια δείχνει.Τα μάτια του έχουν αυτούς τους τεράστιους μαύρους κύκλους που τον κάνουν πιο τρομακτικό.

Αναρωτιέμαι πως δεν έχει αυτοκτονήσει ακόμη.

Φίλε,κι εγώ το αναρωτιέμαι αυτό.

Δεν είναι πως δεν έχω προσπαθήσει,το έχω κάνει.Έχω χρησιμοποιήσει πολλές μεθόδους,ένας από αυτούς ήταν αυτός που έκανε κι εκείνη στις τουαλέτες.Ο πόνος ήταν τόσο ανακουφιστικός που απλά ήθελα να το κάνω για την υπόλοιπη ζωή μου.

Όμως δεν ήταν σωστό να πεθάνω ακόμη.

Το κακό είναι πως ακόμη και στον θάνατο υπάρχει μια δόση ζωής.

Embrace DarknessWhere stories live. Discover now