Embrace Darkness

Is

Μελανιές,γρατζουνιές και σημάδια σε όλο της το δέρμα.Φτιάχνουν ένα μονοπάτι που συνεχίζεται κάτω από το ύφασμα του παντελονιού της.

"Ποιος σου το έκανε αυτό;"τα δάχτυλά μου ακουμπάνε κάθε τι από τις ουλές της.Την νιώθω να σφίγγεται από πόνο στο άγγιγμα μου.

Αφού δω πως δεν μου έχει απαντήσει εδώ και 20 δευτερόλεπτα,την κοιτάω.

Το πρόσωπό της είναι κοκκινισμένο,εκείνη φαίνεται ντροπιασμένη,φοβισμένη.Είναι έτοιμη να λερώσει τα μάγουλά της με δάκρυα.

Κάνει να βάλει την μπλούζα της ξανά,όμως την πιάνω πρώτος και την πετάω στο πάτωμα δίπλα στην δική μου.

Τα μάτια της αποφεύγουν να κοιτάξουν οπουδήποτε στο πρόσωπό μου,γι'αυτό περιφέρονται στο σώμα μου.

Ξέρω ποιος της το έκανε αυτό και με κάνει τόσο εκνευρισμένο,που αν δεν ήταν εκείνη τόσο κοντά μου θα τον είχα βρει και θα τον είχα σαπίσει στο ξύλο.

Ο ίδιος ο πατέρας της.

Ντρέπεται τόσο πολύ γι'αυτό.Δεν άντεξε να έχει σημάδια που δεν είναι δικά της γι'αυτό ζωγράφισε νέα η ίδια.

Χαϊδεύω το εσωτερικό του χεριού της εκεί όπου έχει αυτές τις κλωστές πόνου.Την ακούω να αναπνέει τραχιά,χωρίς να είναι σε θέση να κουνηθεί.

Ντρέπεται τόσο πολύ γι'αυτό.Είναι ήδη αγγιγμένη από κάποιον που μισεί.

Τα χείλη μου ζωγραφίζουν στο δέρμα της νέα,αόρατα,πιο όμορφα σημάδια που σβήνουν ό,τι μελανιά ή γρατζουνιά υπάρχει.Ακουμπούν στην καμπύλη του λαιμού της και συνεχίζουν στην κλείδα της και πάνε στο στομάχι της.

"Συγγνώμη..."μου ψιθυρίζει στο αυτί,ανάσα κοφτή και λίγη.

"Μην.Δεν μ'αρέσει να μου ζητάνε συγγνώμη για κάτι που δεν φταίνε".

______

Μάλλον θα πρέπει να συνηθίσω αυτά τα βλέμματα.

Αυτός είναι!

Χα,όπου να'ναι θα ακούσουμε και για τον δικό του θάνατο-αυτοκτονία.

Κοίτα τα μάτια του,πόσες μέρες έχει να κοιμηθεί;

Ναι,η αλήθεια είναι πως έχω πολλές μέρες να κοιμηθώ,να ξαπλώσω το κεφάλι μου,να κλείσω τα μάτια μου και να έχω ωραία όνειρα.

Έχω εφιάλτες.

Όμως,αυτό που πλέον με παρηγορεί,που δεν μου επιτρέπει να σαπίσω όποιον κάνει σχόλια,είναι τα λόγια της αδελφής μου:

Πήγαινε ζήσε τη ζωή σου,είσαι ελεύθερος να το κάνεις αυτό,είσαι ελεύθερος να ξεχάσεις.

Και παρόλο που ξέρω πως δεν πρόκειται να ξεχάσω,ξέρω πως είμαι

Ελεύθερος

Μπορώ να ζήσω τη ζωή μου.

Ίσως χρειαζόμουν εκείνη να μου το πει κι όχι έναν ψυχίατρο..

Μ'αγκάλιαζε.

Μ'αγκαλιάζει.

Θα μ'αγκαλιάζει αιώνια.

******

Η αδελφή μου γνώρισε έναν άγγλο με το όνομα William.Κι εγώ τώρα δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνω με τη ζωή μου...

Εμμα Κ.