Vermist

Kom ik ooit nog uit de coma?

Ik werd meegesleurd en in een auto gegooid. Ik wist niet wat ik moest doen ik was bang en ik wilde gillen maar er kwam geen geluid uit me keel. Ik gilde nog een keer toen kwam er een harde piep uit mijn keel de bestuurder van de auto draaide zich om en gaf me een harde klap waardoor ik bewusteloos raakte...... Toen ik na een tijdje wakker werd keek ik om me heen ik dacht dat ik thuis was maar nee ik was niet thuis! Toen wist ik het weer ik zat in de coma in een horror droom. Ik keek nog eens om me heen en schrok me rot aan de muur zat een oud skelet dat hier waarschijnlijk zijn laatste woord had gezegd. Ik kreeg een rilling over me hele lijf ik moest er niet aan denken dat ik hier werd opgehangen en dat ik hier overleed. Ik wilde opstaan alleen ik zat vast..... mijn handen zaten vast gebonden met een touw aan de stoel. Ik wilde bewegen opstaan terug gaan naar mijn familie en Liz het touw scheurde in mijn vel ik kreeg een flinke snee en de pijn scheurde door mijn lichaam. Ik wist dat het dom van mij was en dat ik niet moest bewegen maar ik kon niet nadenken. Wat had ik een heimwee naar huis ik wilde niet langer in deze droom zitten ik wilde uit de coma! Ik hoorde voetstappen op de gang en hoorde een hoge kraak en toen viel de deur open ik keek naar de deur maar niemand stond in de deuropening. Had ik me verbeeld of was de deur per ongeluk open gegaan of gewaaid. Ik hipte met mijn stoel naar de deur en keek voorzichtig of en iemand om de hoek stond maar er stond niemand. Ik wilde de deur uit hippen met mijn stoel totdat ik een harde krijs hoorde: EN WAAR DENK JIJ WEL HEEN TE GAAN MEISJE! Langzaam keek ik om en zag een donker figuur mijn kant op lopen deze keer dook ik niet in elkaar ik was wel bang alleen liet ik dat niet merken. Langzaam kwam de schaduw dichterbij hij had een muts op waardoor ik zijn gezicht niet kon zien. Langzaam kwam hij steeds dichter naar mij toe. Toe hij voor me stond en hij me eng aankeek en ik niet schrikte keek hij mij verbaasd aan en probeerde hij het nog eens. Maar nog steeds lukte het hem niet hij werd boos maar nog schrok ik niet ik was er klaar mee ik wilde niet langer meer in deze wereld zijn en niet langer meer bang zijn. Opeens....