Dedicated SAYO. Oo, IKAW ngang nagbabasa ng ending ng storyang 'to. Para sayo 'to.
EPILOGUE
Time. I've been passing time watching trains go by.
Sabi nila, ang pag-ibig ay parang pagsusulat. Kapag maganda ang simula, maeengganyo ang mambabasa na tapusin ito hanggang dulo. Kapag hindi naman maganda, tatamarin na silang basahin ang kwento mo.
Pero minsan may mga istoryang maganda nga ang simula, hindi naman pala happy ending.
Parang love. Akala mo sya na. Tapos hindi pala.
At yung taong halos puro sakit ng ulo lang ang binigay sayo simula nung makilala mo, siya pala ang para sayo.
Weird but somehow true.
At bakit ko 'to nasasabi?
Wala lang.
Wala rin kasi akong maisip na epilogue ;]
"Mahaba-habang byahe 'to ah." bulong ko sa sarili ko.
Nakasakay ako ngayon sa LRT. Balikbayan ako galing Japan. At eto ako ngayon, muling nagbabalik..sa aking lupang sinilangan.
*bzzzzzzzzzzt*
Naramdaman kong nagvibrate yung cellphone ko sa bulsa kaya kinuha ko ito agad.
Ate Genma
Calling...
Haynako. Tatalakan na naman ako nito. Sinagot ko na yung tawag.
BINABASA MO ANG
Love Me M O R E 1&2
Teen Fiction-COMPLETED- If i was sick and the only cure is to forget me, would you give me the medicine? Or would you let me die? [Book 1 soft copy download link posted on my profile]
