3.Bölüm

264 13 2
                                    

Arkadaşlar yukarıda ki resim Yağmur'a aittir.
İyi okumalar.Vote ve yorumlarınızı bekliyoruz.

BURAK'IN AĞZINDAN;

Eve doğru giderken ormanın ne kadar tuhaf olduğunu fark ettim. Ağaçlar çok büyük ve sıklardı. Kim böyle bir yere okul yapardı ki?Ayrıca neden kolezyum benzeri bir okuldu? Bunları düşünerek yürürken yan tarafta kuvvetli bir parlama gördüm.

"Bunu sizde gördünüz mü?"diye sordum.Kimse görmemişti. Ben de göz yanılmasıdır diye düşünüp ilerledim. Eve geldiğimizde kendimi farklı hissetti. Annem ve babam ölmeden önce biz de böyle bir evde yaşıyorduk. Sonra o korkunç yangın başladı ama nasıl başladı? Neden bana birşey olmadı? Bilmiyordum.
"Burak iyimisin?"diye sordu Işık.

"İyiyim."dedim ve içeriye girdim.Hemen odama çıktım.
Daha da kötü hissetmeye başlıyordum. Rahatlamak için bir duş alıp üstümü değiştirdim. Kitabımı alıp yatağa geçtim. Kitabın adı Göçebe idi ve çok güzel bir kitaptı.Tam kitabın kaldığım sayfasını açacakken odanın kapısı çaldı."Gir"dedim ve doğruldum.Gelen Işık tı.

"Burak yemeğe gelmiyormusun?"

"Yok.Canım yemek yemek istemiyor siz yiyin."dedim. Işık bir şey söyliyecekmiş gibiydi ama birşey söylemeden gitti. Ben de uzanıp kitabımı okumaya devam ettim. Kitabı bitirdiğimde saat 22:00 dı. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım. Su içmek için mutfağa indim. Sinan ve Melek mısır patlatıyordu.

"Kolay gelsin"dedim ve dolaptan suyu aldım.

"Sağol Burak.Sen yaşıyormuydun?"dedi Sinan gülerek.

"Kitap okuyordum dalmışım.Işık nerede?"

"Işık balkonda"dedi Melek.Ben de önce odama gidicek olsamda son dakika karar değiştirip Işık"ın yanına gittim.

"Merhaba."dedim yavaşça.

"Merhaba Burak"

"Sen iyimisin?"

"İyiyim.Sadece biraz sinirlendim.Neye sinirlendiğimi sorma çünkü ben de bilmiyorum."

"Belki de bugün Yağmur ile konuşmama sinirlenmişsindir"

"Burak saçmala"dedi Işık sinirle.O sırada telefonuma mesaj geldi. Numara tanıdık bir numara değildi. Mesajı açtığımda çok şaşırdım.
Mesajda "Ben Yağmur.Yarın sabah okul bahçesinde buluşalım"yazıyordu. Bu kız numaramı nereden bulmuştu?Neden yeni tanıdığı birine böyle bir mesaj atıyordu? İşler karışıyordu anlaşılan.

"Kimdenmiş?"dedi Işık merakla.

"Oyun bildirimi"dedim ve hemen odama gittim.Neden yalan söylediğime dair hiçbir fikrim yoktu.Kafam Yağmur'un numaramı nasıl bulduğuna takıldı. Bunun üstüne kafa yorarken uyayakalmıştım.
Yanan bir evin içindeydim. Ateşler bana dokunmuyordu.Ateşin içinde iki kişi vardı. Beyaz giyinmişlerdi. Yaklaştıkça yüzleri anlaşılır hale geliyordu. Annem ve babam karşımda duruyordu. Beni görmüyorlardı ve kucaklarında bir bebek vardı.

"Korkma Burak.Bunların hepsi geçicek."dedi annem bebeğe bakarak. Anlaşılan o bebek bendim. Ateşler birden şiddetlendi. Annemi ve babamı yuttu ama bana zarar vermemişti. Ateş sanki beni koruyor gibiydi.
Bu sırada sağ kolumdaki yanmayı hissettim ve uyandım. Uyanmama rağmen yanma hissi devam ediyordu ve kolun kızarmıştı. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim. Yatağımı düzelttikten sonra çalan alrmı kapattım ve aşağıya indim. Dün yaptığım kahvaltıdan sonra birşey yememiş olsamda hala canım yemek istemiyordu ama çok susamıştım. Hemen mutfağa gittim. Işık ve Melek te mutfaktaydı. Kahvaltıyı hazırlamalarına yardım ettim. Sinan da ekmek alıp gelmişti. Herkes sofraya oturdu ama ben birşey yemek istemediğim için salona gidecektimki. Işık zorla masaya otutturdu.
"şampiyon bu masadan yemek yemeden kalmak yok itaraz istemiyorum "dedi ve gülüösedi.

Meta DönüşümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin