Meta Dönüşüm

8.bölüm

IŞIĞIN AĞZINDAN,

Burak'ın öyle çıkıp gitmesi beni şaşırtmıştı. Aslında ona yalan söylemiştim. Bütün söylediklerini duymuştum. Ama ondan tek isteğim bunu yüzüme karşı söylemesiydi. Ama yapmadı. Öylece çıkıp gitti. Kapımı kapadım ve bugün olanları düşündüm. Benimde bir özelliğim vardı. Ama Melek'in ki neydi acaba. Yatağıma uzandım ve gözlerimi kapattım.

Sabah erken kalktım ve aşağı indim.
Kendime ve arkadaşlarıma güzel bir kahvaltı hazırladım. Herkes uyanmış ve aşağı iniyordu. Ama Burak suratıma bile bakmıyordu. Melek,Sinan ve Burak oturdu.

Melek " günaydın Işık" diye seslendi gülerek.

Sinan " günaydın" dedi.

Ben " günaydın millet kahvaltımızı yapıp bir an önce okula gidelim" dedim ve masaya oturdum. Burak bana hiçbir şey demiyordu.Ne bir selam ne bir günaydın.

Herkes kahvaltısını ettikten sonra ben Burak'la konuşmak için salona gittim.

Ben " Burak iki dakika dururmusun" dedim.

Burak " durdum noldu?" dedi soğuk bir sesle.

Ben " neden böyle davranıyorsun?" dedim.

Burak " nasıl davranıyorum?" dedi.

Ben " soğuk çok soğuk" dedim.

Burak " sana öyle gelmiş" dedi ve tam kapıdan çıkacakken

Ben " söylediklerini duymadığım içinmi kızgınsın" dedim.

Burak " bunun onla bir alakası yok" dedi ve kapıdan çıktı. Melek Sinan ve bende arkasından yürüyorduk okula.

Okula vardığımızda Emir beni kapının önünde bekliyordu.

Emir " Günaydın Işık" dedi ve beni yanağımdan öptü. Burak bunu görünce hızlıca sınıfa gitti.

Ben "sanada günaydın Emir" dedim.

Emir " noldu yüzün asık gibi" dedi.

Ben " yok ya sana öyle gelmiştir" dedim.

Emir " heralde neyse ya derse geç kalmayalım gidelimmi" dedi.

Ben " peki" dedim ve beraber sınıfa kadar yürüdük. Ders bittikten sonra kantine giderken Burak beni kolumdan tutup bir köşeye çekti.

Ben " Burak ne oluyor?" dedim sinirle.

Burak " Emirle sevgilimisin cidden?" diye sordu.

Ben " sana ne ki bundan" dedim.

Burak " Işık soruma yanıt ver sevgilimisin?" dedi gözlerini açarak.

Ben " sakin ol o benim arkadaşım" dedim.

Burak "peki neden seni yanağından öptü" dedi.

Ben " o anlık bir durumdu hem arkadaşlar birbirlerini yanaklarından öpebilir" dedim.

Burak " seni öpemez" dedi sinirle.

Ben " neden?" diye sordum.

Burak " sen nedeni bence biliyorsun" dedi ve yavaşça dudaklarıma yaklaştı. Ama ansızın okul zili çaldı ve derin bir nefes alıp.

Ben " şey biz artık derse gidelim mi?" diye sordum.

Burak " olur hadi gidelim" dedi ve beraber sınıfa kadar yürüdük. Derste Burak ve ben yan yana oturmuştum.
Burak dersi dinlermiş gibi yapıp arada sırada elimi tutuyordu. Ben bunu fark ediyordum ama hiç tepki vermiyordum. Arada sırada gülümseyip ona bakıyordum. Burakta bana gülümsüyordu.