Meta Dönüşüm

6.bölüm

IŞIĞIN AĞZINDAN,

Sabah olmuştu. Uyandığımda yatağımdaydım. Salonda uyuya kaldım sanmıştım ya da biri beni odama getirdi. Nedense bunu düşünürken aklıma Burak geldi
yavaşça kalktım. Bu gün günlerden cumartesiydi. Üstüme birşeyler giyip aşağı indim.

Daha kimse kalkmamıştı. Bende birşeylerle uğraşmak istedim. Kahvaltı hazırlamak için buzdolabımı açtım ve birde müzik. Beautiful now adında bir şarkıydı. Müziğimi açıp kahvaltı için bişeyler yapmaya başladım.

O esnada burakta uyanmıştı. Aşağı inip beni mutfakta yemek yaparken gördü. Ama nedense seslenmedi. Ben öyle şarkı söyleyerek yemek yaparken bir an birinin beni izlediği hissine kapıldım. Arkamı dönünce Burak'ı gördüm. Müziği kapatıp

"Günaydın" dedim ve işime devam ettim.

Burak " günaydın" dedi ve masaya oturdu. Daha sonra ekledi "güzel müzikmiş" dedi.

Ben " evet beni motive eden bir müzik" dedi.

Burak "ne güzel" dedi ve ekledi " yemekte ne var peki" diye sordu.

Ben " omlet yaptım yanında salata.içecekler size kaldı" dedim gülüöseyerek. Burakta güldü.

Burak "Işık" dedi.

Ben " efendim" diye sordum. Daha donra Burak ayağa kalktı ve yanıma geldi. Göz gözeydik.

Burak " Işık benim sana birşey söylemem gerek" dedi.

Ben " evet dinliyorum" dedim.
Tam Burak söyleyecekken mutfağa Sinan geldi.

Sinan " günaydın gençler bu güzel kokuda ne" diye sordu.

Burak " Işık bize yemek hazırladı" dedi ve masaya oturdu.

Sinan " vay Işık hanımcım hadi bi deneyelim bakalım nasıl olmuş kurt gibide açım" dedi ve masaya oturdu.

Birkaç dakika sonra herkes gelmişti ve masaya oturup beraber yemek yedik. Tabakları temizlemek için çeşmeye yöneldim. Arkadan bir ses yardım ediyim dedi. Bu kişi Burak tı.

Ben " gerek yok sen sevgilinin yanına git yalnız kalmasın" dedim ve önüme döndüm.

Burak " sana yardım edeyim giderim" dedi ve yardım etti. Beraber bulaşıkları yıkarken bardak elimden kaydı. Ben bardağı toplamak için eğildim. O esnada bardak kırığı parmağımı kesmişti.

Ben " ahhh parmağım" dedim.

Burak " dur bekle gel" dedi ve parmağımı suyun altına koydu.
Burak elimi tutarken kendimi bir garip hissetmiştim. Birbirimize çok yakın duruyorduk.

Ben Burak'ın gözlerine bakıyodum. Gözleri endişeli bakıyordu. Daha sonra beni masaya oturttu ve parmağımı yara bandı ile sardı.

Burak "birazdan kanaman durur" dedi ve gözlerime baktı. Bende onun gözlerine.

Burak " Işık ben" dedi ve ekledi " çok özür dilerim" dedi.

Ben "neden özür diliyorsun Burak?" dedim.

Burak " kalbini kırdığım için Işık" dedi üzgün bir şekilde.

Ben " Burak eline bir bardak al ve onu yere at sonra o bardaktan özür dile aslında onu kırmak istemediğini su içmek istediğini söyle işe yaradımı" dedim. Ve ekledim " senin kırdığın şey bardak bile değil senin görüpte kırdığın şey benim kalbim" dedim ve gözlerim doldu.

Burak " haklısın" dedi ve başını eydi.

Ben " lütfen Burak daha fazla canımı yakma" dedim ve yanından uzaklaşıp odama çıktım.