Het is zondag 31 augustus
'Morgen weer school' denkt Bengte luidop.
"Wat zeg je Bengte?" Vraagt haar mama
'Niets...' Zegt ze..
Ze denkt: 'Ik zeg het niet tegen haar want ze kan er tog niet mee helpen.'
Ze loop de trap op.. Op weg naar haar kamer.. Daar neemt ze haar gsm en begint te chatten op Facebook met Caro.
"Caro, help me... Morgen is het school en ik wil niet gaan, niet om weer gepest te worden." Stuur ik naar haar...
Een paar minuten later krijg ik een berichtje terug van Caro "schat, trek het u niet aan.. Je bent en blijft een engeltje..."
Na die woorden begin ik te wenen...
Ik mis mijn oma.. Die me altijd hielp toen ik gepest werdt...
Soms kon ze niet helpen maar ze probeerde het wel en daar ben ik haar dankbaar voor...
Maar opeens zie ik een schim verschijnen..
Is het mijn oma? Of zie ik mis?
JE LEEST
The girl that's standing alone.
Teen FictionDit verhaal gaat over een meisje die er alleen voor staat.. Ze probeer alles te verwerken door snijden en zelfmoord pogingen.. Zal het ooit beter gaan en zal ze de ware vinden?
