Down to Earth

Chapter 8

Cristine's POV

Nasa park kami malapit sa campus. Kasama ko si Klarenz. Partner kasi kami para dun sa activity namin.

Umupo kami sa swing. Walang katao tao dito. Luma na kasi tong playground na to.

"Ahm. Are you hungry? Gusto mo ba muna kumain?" He asked. Bakit sya gentleman. Yung mga kaibigan nya, nevermind.

"Ah. No thanks. Im not hungry let just start it." Sabi ko. Seriously, di kasi ako sanay ng may kasamang lalaki. Nasanay na ko na puro sila Melissa lang ang kasama ko.

"Okay. Let's start." He said. Nagtanungan na kami base sa mga questions na nasa paper na binigay ni Sir.

"What is love for you?" He asked. What is love for me? I don't think that love has definition, because we can't define love.

"Love? Para sakin, pag alam mong mahal mo yung taong yun. You would do anything and everything that could make her or him happy. Even letting him or her go." I said. Opinion ko lang naman.

"Even though letting him or her go can cause too much pain for you?" He asked.

"Yes. Pain is always gonna be a part of loving. Nagmahal ka, dadating sa point na masasaktan ka." I said.

"Have you ever been inlove?" He asked. Nainlove na nga ba ako? Sa totoo lang hindi pa. But i know that love is the most wonderful feeling.

"No." I said. Natapos na agad namin yung activity namin. Di muna kami umuwi, nagkwentuhan muna kami.

"Naalala ko tuloy yung kinakapatid ko. Arranged marriage sila. Hindi nya mahal yung girl, pero yung girl mahal na mahal sya." He said.

"Bakit pinagpipilitan pa nya yung sarili nya?" I asked.

"Mahal na mahal nya yung kinakapatid ko. Umaasa sya na baka sakaling mahalin din sya ng kinakapatid ko. Her situation was really hard." He said. Ganun ba talaga pag mahal mo yung tao? Handa kang magmukhang tanga? Iba talaga ang nagagawa ng love sa isang tao.

"Kawawa naman sya. Bakit kasi nagpapakatanga sya sa taong di naman sya mahal?" I asked. Pwede naman syang magmove on eh.

"Kasi nga mahal nya." He answered me.

"Pwede naman sya magmove on. Kesa umasa sya sa wala diba?" I said. He pat my head at nginitian ako.

"Wala kasi tayo sa sitwasyon nya. Mahal nya yung tao kaya ganun. Move on? It was easy to say, but really hard to do." He said to me at tumayo na sya.

"Gumagabi na. Come on. Hatid na kita sa inyo." He said. Umiling iling naman ako with hand gestures pa.

"Nako, Klarenz. Wag na. Kaya ko naman umuwi mag isa eh." I said.

Tumawa sya. Pinat uli nya yung ulo ko. Mukha ba kong aso? Tsk.

"Hahahaha. Ang cute mo." He said.

Namula naman yung pisngi ko sa sinabi nya sakin kaya umiwas ako ng tingin. Hindi naman sa ngayon lang ako napuri, infact puro papuri naririnig ko sa mga schoolmates namin everyday. Its just like, iba yung impact nung pagkakasabi nya.

"Hahahaha! Just call me Kla. Let's go. Baka mapagalitan ka pa sa inyo eh." He said at hinawakan yung wrist ko at naglakad kami papunta sa kotse nya.

Iba yung tibok ng puso ko. Ngayon ko lang to' naramdaman. Di kaya crush ko na sya? Hala. Omg di ko alam! I should ask Melissa about this.

Nakarating na kami sa tapat ng bahay. Bababa na sana ako ng car pero pinigilan nya. Napakunot naman yung noo ko. Bumaba sya sa kotse nya at pumunta sa side ko at pinagbuksan ako ng pinto.

Ayan nanaman yung heartbeat ko. Ang bilis nanaman! Myghad. Iba na talaga to'. Ngumiti naman ako sa kanya at bumaba na ng kotse nya.

"Ahm. Kla, thankyou for the ride. Uhm. Gusto mo ba muna pumasok? Kain ka muna ng meryenda." Alok ko. Mabait naman ako no! Masungit nga lang talaga sa mga di ko close.

"Uhm. Sorry, Cristine. Gustuhin ko man but i need to go. Nagtext kasi si Mommy. Nasa airport daw yung kinakapatid ko kasama yung fiancè nya. Sunduin ko daw. Next time nalang ha?" Explain nya. Napangiti naman. Ang haba kasi ng explanation nya. Hahahaha!

"Hahaha. It's okay. Sige, pasok na ko sa loob. Thankyou ulit." Sabi ko at pumunta na sa may gate.

"Sige. Bye! See you tomorrow!" Sabi nya at pumasok na sa kotse nya. Pumasok na din ako sa loob at napangiti nalang ako, di ko alam kung bakit.

To be continue ...