Dondurmam - 2 - Meraklı

1 . Bölüm

Criosadan 

17 yaşında bir kız olarak sadece derslerime odaklanmam gerekiyordu ama dedikoducu bir sınıfın içimde olunca ister istemez bir şeyler duyuyordu . Mesela bugünün gündeminde  okula yeni gelen gizemli ve yakışıklı çocuk vardı .  Okulun bitmesine iki ay kala gelen bu çocuğun kim olduğunu ve neden şimdi bu okula geldiğini kimse bilmiyordu . Hakkında bilinen tek şey çok yakışıklı olduğuydu . Okulun içine gireli on dakika olduğunu düşünürsek bu gayet normaldi . Ama yine de herkes onun hakkında bir şeyler öğrenmek için çabalıyordu . Ben normalde hepsinden daha meraklı olmama rağmen o çocuğu hiç merak etmiyordum . Belki de sıradan bir insandı neden bu kadar abartmışlardı ki ? 

Bu sırada sınıfa giren çocukla birlikte sınıfta birden bir hareketlilik oldu ve herkes çocuğun başına toplandı . Yeni gelen çocuk o olmalıydı . Herkes ona kendini tanıtıp oturması için yer verirken o hiçbir şey demeden onların arasından geçti ve sınıfta onunla ilgilenmemiş olan tek kişinin yanına oturdu . Yani benim yanıma . Gerçekten yakışıklıydı ama beni ilgilendirmezdi . Onunla konuşmak gibi bir çabaya girmedim . Zaten o da benimle konuşmak için çabalamadı . 

Okulun sonuna kadar onunla hiç konuşmadım . Zaten dersler benim için çok daha önemliydi . İyi bir okula giderek annemi ve babamı gururlandırmak istiyordum . Okulun çıkış zili çalınca hemen eşyalarımı topladım ve sınıftan çıktım . On dakika sonra dondurmacıya ulaşmıştım . İçeri de annem ve bir kaç müşteri vardı . Hemen annemin yanına gittim . Çantamı yere bırakırken '' Yardım lazım mı ? '' diye sordum . 

Sağlık sorunlarından dolayı babamın çalışması yasaklanmıştı . Yorulmaması gerekiyordu . Dolayısıyla bütün işler anneme kalmıştı . Çok yoruluyordu . Bütün işlere tek başına yetişmeye çalışıyordu .  onun için çok üzülüyordum . Ona yardım etmek istiyordum ama çoğu zaman bana izin vermiyordu . Şu anki gibi . 

'' Kızım sen neden her gün okuldan sonra eve gitmek yerine buraya geliyorsun . Eve gidip derslerine çalışsana . Yardıma ihtiyacım yok benim . Konuşturma beni siparişleri hazırlamam lazım . '' 

'' Hayır , anne . Yardıma ihtiyacın var işte . Buradaki işleri yetiştiremiyorsun tek başına . Görebiliyorum bunu . Neden sana yardım etmeme izin vermiyorsun ki ? '' 

'' Olmaz . Kızım senin derslerin daha önemli . Ben bunun için bir şey düşünüyorum . '' 

'' Anne ne planlıyorsun ? Gerek yok böyle bir şeye . Ben yardım ederim sana . '' dedim ve hazırladığı siparişleri elinden aldım . '' Hangi masaya götüreceğim bunları ? '' diye sorduğumda annem elimdekileri aldı ve '' Ben götürürüm onları . Sen eve git . '' dedi . O müşterilerin yanına giderken onu seyrettim . Annem beni çalıştırmamak için elinden geleni yapıyordu . Şimdi ne yapacaktı bilmiyordum ama benim ona yardım etmeme engel olamazdı .