SADEM

Bölüm 2

Tam çaprazında masada arkadaşların söylediği özelliklerdeki gibi çakma sarışın bir kızla gülüşüyorlardı.Kirpiklerimin üzerinden onlara bakarken burnumdan soluyordum.Bir ara kızla göz göze gelince gözlerimi kaçırdım.Ama bakışlarının ağırlığını hissediyordum.Ama Kübra ilk defa tam zamanında geldiği için onları bir kenara bırakıp arkadaşımla selamlaştım, sandalyesine oturur oturmaz konuşmaya başladı;

"Çok bekletmedim umarım."gülümsediği için kelimelerin çoğunu yutmuştu.

"Yok."gözlerimi hala çaprazındaki ikilideyken Kübra bakışlarımı takip etti ve baktığım masada kişileri görünce gülümsemesi genişledi. 

"Ben tek geleceğini düşünmüştüm."hala alaycı gülümsemesi yüzündeydi. 

"Tek geldim zaten.Onların burda olduğunu bilseydim buranın önünden bile geçmezdim."sinirle söylediğim sözler Kübrayı susturmaya yetmişti.Zaten bu sırada da garson siparişlerinizi almaya gelmişti.Ben parmaklarımı saçlarımın arasından geçirirken canım arkadaşım benim yerime de sipariş vermişti bile.Kübra benimle konuşmaktan korkuyormuş gibi sandalyesine iyice sinince gülümsedim.O da gülümsedi ve bugün neler yaptığını anlatmaya başladı.Bu sırada da siparişleriniz gelmişti.Aceleyle yemeklerinizi yedik ve her zamanki gibi hesap konusunda tartıştık.Şirkete geldiğimde saat biraz geç olsa da akşama kadar masamdaki dosyaları inceleyip raporlarını hazırlamıştım.Bilgisayarımdaki dosyaları kaydettiğim sırada masamdaki telefon çalınca hemen cevapladım ama Ceyhun Bey'in beni çağırdığını duyunca elbette yüzümdeki gülümseme solmuştu. Sinirle masamdan kalkıp odasına doğru yürürken kendi kendime mırıldanıyordum.Beni odasına çağırması hiç hayra alamet olmasa da kapısına gelince yavaşça vurdum ve 'gir' demesini beklemeden içeri girdim.O da beyaz gömleğinin kollarını dirseklerine kadar çekmiş,saçları dağılmış bir şekilde bilgisayarıyla ilgileniyordu.

"Buyrun, beni çağırmışsınız."ifadesiz ve mesafe kokan sesim sayesinde şimdi ki ilgi odağı bendim.Dönen sandalyesine yaslandı ve konuşmaya başladı;

"Evet çağırdım çünkü bu gece buradasınız."Hı?

"Anlamadım? "ellerimi iki yana açtım ve cevap vermesini bekledim.

"Duydunuz. Bu dosyaların incelenip raporlarının yarına hazır olması gerekiyor."sesindeki ciddiyet içimde büyük bir sıkıntı oluştururken hemen konuşmaya başladı;

"Ne o?" dedi ve dirseklerine masaya koyarak alaycı bir gülümsemeyle bana baktı."Neyse benim gidip güzel bir uyku çekmem lazım. Sana kolay gelsin."dedi ve lacivert ceketini iki parmağında tuttu.

"Bir dakika, bir dakika."sesimi biraz yükselmiştim ki tek kaşını kaldırarak bana bakınca sesimi alçalttım."Sizin masanızda dosyalar beni hiç ilgilendirmez."dedim ve kapıyı çarpıp çıktım. Sinirden koşturmaya başladığımda arkamdan bir kapı açıldı ve kadifemsi sesini işittim;

"Özde Ulaş bu iş burda bitmedi. "arkamı döndüğümde onun da benden farksız olmadığını anladım.

" Elinden geleni ardına koyma Ceyhun Aladağ.Artık kovsanda umrumda değil. Yeter. "sesim olduğundan fazla çıkmıştı.Başladığım günden beri bana elinden geleni yapmıştı, ben rahatıma düşkün bir kızdım ve bu en son yaptığı bardağı taşıran son damla olmuştu. Annem bu yaptığıma karşı çıkacağını çok iyi biliyorum ama babamın arkamda olacağını tahmin edebiliyordum.Bu sırada Ceyhun odasına geri girmişti ve ben hala onun kapısına bakıyordum.Büyük adımlarla masamın yanına gittim, çantamı aldım ve çıkışa doğru ilerlemeye başladım.Dışarı çıktığımda derin bir nefes aldım ve "Aladağ ticaret" yazan büyük tabelaya son bir kez baktım çünkü yarına kadar tazminatım verilmiş olurdu, bundan emindim.Sabah geçtiğim kavşaktan bir taksi çevirdim ve aceleyle içeri geçtim.Ev o kadar uzak değildi ama yürüyecek halim yoktu.Taksiciye adresi verdikten sonra yanağımdan süzülen gözyaşımı elimin tersiyle sildim.

Acaba yarın neler olacaktı?