SADEM

Bölüm 6

Kapalı televizyona gözlerimi dikmiş oturuyordum.Düşünmeye ihtiyacım vardı ama ne düşüneceğime hangisinin daha önemli olduğuna karar verememiştim.Ama aklıma beni gizli numarayla rahatsız eden kişi gelince en büyük sıkıntımın bu olduğuna karar verdim.Kimdi bu?Beni nereden tanıyordu?

Ve amacı neydi?

Sinirle ofladım.Yavaş ve üşengeç adımlarla odama gittim, üzerimi değiştirdim ve pijamalarımı üzerime geçirdim.Yavaş adımlarla odadan çıktım ve mutfağa doğru ilerlemeye başladım.Depresyona girmiş gibi göründüğümün farkındaydım ama sanırım bu da umrumda değildi.Mutfağa girdiğim gibi buzdolabına gittim,kapağını açtım ve hiçbirşey bulamamın verdiği hüzünle geri kapattım.İşe gitmem gerekiyordu ama hiç istemiyordum.Kendimi o kadar yorgun hissediyordum ki birşey yapmak içimden gelmiyordu.Telefonumu elime aldım ve şirketin muhasebecisini aradım ve gelmiyeceğimi söyledim.Telefon konuşmam bitince salondaki büyük koltuğa uzandım ve gözlerimi kapattım. Belki uyursam daha iyi olabilirdi.Ama telefonumun zil sesini tekrardan işitince yavaşca telefonumu elime aldım ve kimin aradığını baktım.

Numara gizliydi.

Aramaya hemen cevap verdim ama ben tam birşey söyleyecekken o hemen hızlı bir şekilde cevap verdi;

"Benim kim olduğumu gerçekten merak ediyor musun?"sakin ve hızlı bir şekilde sorduğu soruya çok şaşırmıştım.

" E-evet. "kekelemiştim.

" O zaman yarım saat sonra Blue cafeye gel."dedi ve aramayı sonlandırdı. Bu neydi şimdi?

Aklımı dolduran soruları bir kenara bırakıp hemen odama gittim. Üzerime kot pantolon ve siyah bir siyah kazak geçirdim.Saçlarımı gevşek bir şekilde ördüm.Cebime telefonumu ve bir miktar para sıkıştırdım ve ceketimi alıp evden çıktım.Söylediği yer uzak değildi ama ben hızlı yürüdüğüm için beş dakikaya ulaşmıştım.Cafeye girer girmez aklıma büyük bir gerçek gözlerimin önünden geçti.

Ben onu nasıl tanıyacaktım?

İçeriye bir göz attım ama kimseyle göz göze gelmedim. Demek ki daha gelmemişti.Önüme gelen ilk masaya oturdum ve gözlerimi giriş kapısına diktim.Ama daha on beş dakika olduğu için sıkıntıdan ofladım. Stresten ve meraktan parmaklarımla oyalanıyordum ama zaman geçmiyordu.

Giriş kapısının açıldığını duyduğum an bakışlarımı kapıya çevirdim ama gelen kişi, arkadaşlarının olduğu masaya geçti.Cebimden telefonumu çıkardım ve sıkıntıyla bütün uygulamalara baktım fakat halen on dakika vardı. Çok erken gelmiştim ve daha kim olduğunu bile bilmediğim biriyle buluşacağım bir anlığına çok saçma gelmişti .Geleceğini nereden biliyordum ki. Sinirle ayağa kalmıştım ve büyük adımlarla kapıya doğru ilerlerken giriş kapısı açıldı.

İçeriye giren kişiyi görmemle şaşkına uğradım çünkü karşımdaki beni iki yıl önce terkeden eski sevgilimdi.

Ceyhun'un ağzından;

Bir iki kişiyle görüşdükten sonra sıkıntıdan saçlarımı dağıttım.İmzalamam gereken bir dosyayı elime aldım ve önemli yerleri okuyup imzalamaya başlamıştım ki aklıma Özde gelmişti.Bugün olanlar gözümün önünden geçince yüzüme sersem bir gülümseme yerleşti. Onu görmem gerekiyordu. Nedenini bilemiyorum ama onu görmek bana iyi geliyordu.Hızlı adımlarla odadan çıktım ve onun çalıştığı yere gittim fakat masasında onu göremeyince şaşırdım. Neden gelmemişti ki?

Telefonumun sesini işitince düşüncelerimden sıyrıldım ve görüşmeyi cevapladım;

"Ceyhun canı-"Ceydaydı.Konuşmasına izin vermedim:

"Ceyda sonra görüşelim. İşim var. "cevap vermesini beklemeden görüşmeyi sonlandırdım ve büyük adımlarla muhasebeye doğru ilerledim.Gelmeyecekse bildirmesi gerekiyordu.Muhasebe yazan yazının arkasında oturan kız beni görünce gülümsemeye başladı fakat ben hemen konuşmaya başlayınca gülüşü soldu:

"Özde hanım,geldi mi?"

"Efendim,izin aldı Özde hanım.Gelmeyecekmiş."dedi sakin ve yumuşak bir ses tonuyla.Hızlıca kafamı salladım ve hızlı adımlarla arabama doğru ilerledim.Hemen arabamın kilidini açtım ve hemen arabayı çalıştırdım.Neden gelmemişti ki? Birşey mi olmuştu yoksa?Bunları düşünürken hemen gazı köklemiştim.Evi yakındı şirkete fakat trafiğe yakalanınca sinirle yumruğumu direksiyona vurdum.Sinirle saçlarımı karıştırırken etrafıma bakıyordum ki hemen yan taraftaki cafe de tanıdık bir sima görmemle gülümsedim fakat yanındakini görmemle yüzümdeki gülümsemem soldu.

Onun burada ne işi vardı?

Evet uzun süre sonra yeni bölüm geldi fakat biraz kısa oldu farkındayım.Yanlışlarım ve hatalarım için üzgünüm.Bundan sonraki bölümler daha uzun olmasına özen göstereceğim.Sonra görüşurüz.