The Devils Daugther

< 12 >

De volgende ochtend sliepen we nog toen Astaroth de kamer inkwam lopen. Hij liep naar ons toe, 'hey tortels wakker worden.'

Ik ging slaperig rechtop zitten. mijn broer pakte me beet en duwde me terug. Hij pakte mijn handen en duwden die boven mijn hoofd. 'Laat me los' riep ik.

Julian werd wakker en sloeg Astaroth, 'laat haar los.'

Astaroth pakte hem bij zijn keel en trok hem iets naar zich toe. Hun gezichten waren maar een paar centimeter van elkaar verwijderd. 'Luister' siste mijn broer 'jij gaat haar nu ontmaagden.'

'Al gedaan' riep ik 'hij heeft me al ontmaagd!'

Mijn broer keek mij aan en duwde Julian weg. 'En waarom is mij dat niet verteld?!'

'Waarom denk je' riep ik kwaad.

'ik geloof je niet' zei hij met samengeknepen ogen, 'dus ik wil het even testen.'

'Hoe' vroeg ik bang.

'Ik ga met je naar bed.'

Julian sprong op en rende weg. 'Fijn' zei mijn broer 'dat hij ons privacy geeft.'

'Hij gaat vader halen' riep ik kwaad.

Mijn broer kuste me. Ik probeerde weg te komen. Hij stopte en grinnikte, 'nee zusje. Jij gaat met mij naar bed.'

De deur zwaaide open en mijn vader en Julian kwamen binnen. 'Astaroth' riep mijn vader 'ga weg bij haar!'

Astaroth gromde, liet me los en stond op. Ik rolde over het bed en liep snel naar Julian. Die me in zijn armen trok. Bij hem was ik veilig. Mijn vader wees met de drietand op Astaroth. 'Zoon' zei hij boos 'ik vervloek jou. Als je Lucy of Julian pijn wil doen zal je in slaap vallen.'

Mijn broer gromde. Hij liep op ons af en duwde mij en Julian uit elkaar. 'Ik krijg jullie beiden nog wel' siste hij. Daarna liep hij weg.

Ik keek Julian aan, 'dank je.'

Hij glimlachte, 'ik doe er alles aan om jou veilig te stellen.'

Mijn vader grijnsde, 'mooi zo. En daar houd ik je aan Julian. Zorg goed voor haar. Trouwens Lucy, ik was van plan je je hoorns te geven.'

'Ik wil ze niet vader' zei ik 'en ik verdien ze ook niet. Ik heb Julian niet naar u gebracht. Hij kwam achter mij aan.'

'Dan verdient hij de hoorns' zei mijn vader 'Julian?'

'ehm... ik voel me vereerd maar ik ben geen zoon van u dus mag ik het wel?'

'Maar natuurlijk. En trouwens je bent vanaf nu mijn achtste zoon. En mijn negende kind.'

'Ehm... oké' zei Julian 'dank u... denk ik.'

Mijn vader grinnikte, 'vanmiddag hoorning.'

hij liep weg. Julian keek mij aan, 'hoorning?'

'Ja een soort van kroning alleen deze keer krijg je in plaats van een kroon hoorns.'

Hij knikte, 'hoe groot?'

'Ik denk groot. Maar ik denk dat Astaroth er een stokje voor gaat steken.'

'Heel goed gedacht zusje' hoorde ik Cinead achter me zeggen. Opeens werd er een doek voor mijn mond geduwd. Ik probeerde zijn arm weg te trekken. Na een paar seconden viel ik flauw.