The Devils Daugther

< 8 >

'Oké, eerst waren je broers bij het gesprek. Je vader vroeg of je had verteld dat je me leuk vond. Ik zei dat je broers dat hadden gedaan en dat je het toen zelf had toegegeven. Nu willen je broers dat ik naar de mannengrot kom vanavond. Dat was een bevel. Daarna ging ik alleen met je vader praten. Hij vertelde me dingen dat als...'

'je met me naar bed gaat je het niet veilig hoeft te doen' maakte ze mijn zin af.

Ik knikte, 'ja inderdaad.'

'En verder?'

Hij vroeg of ik nog vragen had. Ik vroeg naar je moeder en vertelde dat Astaroth je eerst dood wilde.'

Ze knikte, 'dat klopt. Gelukkig heeft mijn vader het niet gedaan anders had ik jou niet ontmoet.'

'Dat zei je vader ook. Toen vroeg hij of ik nog meer vragen had. Ik vroeg of hij wist dat Astaroth je sloeg en hij zei dat hij dat niet wist...'

'wat heb je gezegd' riep ze.

Ik kromp een beetje ineen, 'sorry. Maar ik maakte me zorgen. Hij gaat er met je over praten zei hij.'

'Niet met Astaroth' vroeg ze bang.

'Ik denk dat hij eerst met jou wil praten.'

ze haalde opgelucht adem, 'als Astaroth erachter komt heb ik een groter probleem. Weet je waarom ik nog maagd ben omdat ik nog nooit iets heb gezegd erover. dat was de deal. Hij zou mij geen pijn doen als ik niks zei over het slaan.'

Ik knikte langzaam, 'hoe lang geleden sloten jullie die deal?'

'Mijn twaalfde. Mijn broers hadden iets te veel gedronken en wouden me verkrachten. Ik zocht hulp bij Astaroth die een deal met me sloot. Hij beschermde me tegen mijn broers en hij zou niks doen als ik niks zou zeggen over het slaan.'

Ik knikte, 'en nu weet je vader het.... wat gaat je broer doen als hij erachter komt?'

Lucy

Ik haalde mijn schouders op, 'weet ik niet. Maar hij zal niet blij zijn dus moeten we dicht bij elkaar blijven en nergens heengaan zonder elkaar. Mijn broers kunnen net zo boos worden als mijn vader alleen worden zij gewelddadig.'

Hij knikte, 'en nu?'

Ik haalde mijn schouders op, 'geen idee. Ik denk niet dat we naar boven mogen.'

Hij knikte, 'waarom wil je vader zich eigenlijk laten zien aan de mensen?'

Ik zuchtte, 'dat is ook een raadsel voor mij.'

Hij knikte, 'kunnen we een spel doen?'

'Zoals?'

'Schaken?'

'kan je dat?'

Hij knikte, 'jij niet?'

Ik schudde mijn hoofd. Hij glimlachte, 'ik wil je het wel leren.'

Ik knikte, 'dan gaan we een schaakbord halen.'

Hij knikte en liep achter me aan naar de troonzaal. 'Waarom gaan we hierheen' vroeg hij terwijl ik de deur achter hem sloot. 'Omdat we geen schaakbord hebben en levend schaken is wel leuker toch?'

Hij knikte.

'Nou dan.'

Ik liep naar de troon van mijn vader. Op het standaard naast de troon stond zijn drietand. Die pakte ik en richtte die op de vloer. Ik dacht sterk aan een schaakbord en er ontstond er een. Ik zette de drietand weer terug en liep naar Julian toe, 'goed gedaan?'

Hij knikte, 'geweldig. Maar vind je vader dit wel goed?'

'Ach het is maar één ding. Als ik er meer dan tien zou doen dan niet.'

Hij knikte en keek me aan, 'schaken.' Hij begon met uitleggen. Daarna gingen we spelen. Hij hielp me waardoor ik won. Ik vond het echt een leuk spel. Daarna toverde ik alles weer weg. Daarna liepen we terug naar mijn kamer. 's Avonds bij het eten waren mijn broers weer aan het ruziën. Deze keer loste mijn vader het zelf op. En deze keer duurde het een kwartier totdat mijn broers weer begonnen met ruziën. Ik stond op, 'monden houden!'

Ze keken me boos aan.

'Eet door' zei ik boos 'hoe eerder jullie naar die mannengrot van jullie kunnen.'

Ze keken elkaar aan en aten verder. Ik ging weer zitten en at verder. Toen we alles ophadden zei Astaroth: 'dan gaan wij nu naar de mannengrot. Julian ga je mee?'

Julian knikte. mijn broers stonden op en verlieten de kamer met Julian. Ik stond pas op toen mijn broers de deur sloten. 'Lucy' zei mijn vader 'kom eens hier.'

Ik liep naar hem toe, 'ja vader?'

'Sinds wanneer slaat Astaroth je?'

'Best lang.'

'Waarom heb je nooit iets gezegd?'

'Ik heb een deal met hem gesloten. Toen de rest iets te veel had gedronken wouden ze me verkrachten dus zocht ik hulp bij Astaroth. Hij sloot een deal met me, hij zou mij beschermen tegen de rest en ik moest niks zeggen over het slaan. En als hij erachter kwam zou hij de rest op me afsturen. ik durfde niet.'

'jij en iets niet durven' vroeg mijn vader verbaasd 'dan is het wel heel ernstig.'

ik sloeg mijn ogen neer.

'maar Lucy' zei hij 'wat moet ik eraan doen?'

Ik keek hem aan, 'dat weet ik niet. Maar ik wil niet dat ze erachter komen. Ze kunnen me alsnog.... u weet wel.'

Hij knikte, 'dat weet ik. En het enigste wat ik kan doen is zo snel mogelijk naar boven. Dan heeft hij andere meisjes om pijn te doen.'

'vader' zei ik geschrokken 'toch geen jonge meisjes?'

'ik zal hem zeggen dat ze boven de achttien moeten zijn en dat hij ze eerst naar mij moet brengen.'

Ik knikte, 'dus wanneer wilt u naar boven?'

'Over twee dagen.'

'Zo weinig tijd?'

Hij knikte, 'en zou Julian dat op prijs stellen?'

'Denk het.'

Hij knikte, 'en jij?'

'Ja. Dan is er weer frisse lucht.'

'Nou ja... de vulkanen zullen as uitspuwen dus... Niet veel frisse lucht.'

Ik zuchtte, 'weet ik. maar kan ik gaan?'

'Waar wil je heen?'

'mijn kamer. Dan kan ik daar op Julian wachtten.'

Mijn vader knikte, 'ga maar.'

ik liep naar mijn kamer. Wat zou mijn vader doen als hij boven was? Waarom wilde hij nu opeens naar boven? Op die vragen had ik nog steeds geen antwoord.