uitverkoren - Het meisje met de storm ogen

Thuis

Tory's POV

"Hey! Luister je wel!?" Krijst een stem. Ik kom met een schokje bij zinnen en krijg door dat ik loop door het bos. Ik had een spijkerbroek en een blauw t-shirt aan. Ik draai me naar de richting waar het gekrijs vandaan komt. Ik zag een meisje. Meredith

"wat?" Mompel ik nors.

"Ik zei dat jij maar lekker met Melvin die opdrachten mag maken!"

Ik frons mijn wenkbrauwen.
"Wie is Melvin?"

"Die vreselijk nerd daar?!" Meredith wijst priemend naar achteren. Ik kijk en zie een jongen. Hij had bruin haar, puistjes op zijn gezicht, een spencer, een spijkerbroek en een zwart rond brilletje.

"Hij is ook onze nieuwe klasgenoot. Let jij nooit op of zo!?" Gaat Meredith verder. Ik frons nog meer. Wat vreemd, ik was weken in Calise.

"Huh? Maar ik ben weken weggeweest!"

Meredith fronst nu ook en knijpt haar ogen tot spleetjes. "Helemaal niet, je bent nooit weggeweest!"

"Wat?" roep ik.

"Welke datum is het vandaag?" Vraag ik snel.

"1 september, kneus! Wat heb jij? Last van geheugen verlies?"

1 september. Precies de dag waarop ik naar Calise ging. Was de tijd terug gedraaid? Was Calise nooit gebeurt?

Jawel. Ik schrik. Wie is daar!? Denk ik.
Ik ben het Merle. De tijd is inderdaad terug gedraaid. Maar in Calise niet, dus je hebt Calise wel gered alleen je bent nu weer op het zelfde tijdstip gedropt door de poort van toen je voor het laatst nog hier was.

Oke, dus ik heb mijn krachten nog? Zeg ik tegen merle in mijn gedachten.

Ja, maar mensen kunnen het niet zien.
Ik moet gaan! De tijd is om, doei Tory!

Ik voel dat ze weg was. Ik was dus weer terug, maar heb Calise toch gered. Tevreden glimlach ik. Hoef ik ook mijn vermissing niet uit te leggen.

"Tory!" Gilt Meredith weer. Ik kom weer in de werkelijkheid. "Je bent echt weird, ga maar lekker met die gore Melvin die kutopdrachten doen. Doei!" Meredith klakt op haar hakken weg.

Oke Meredith. Dan maak ik wel die opdrachten met Melvin. Hij leek me trouwen wel aardig. Meredith moet mensen niet zo op hun uiterlijk beoordelen.

Ik loop naar Melvin toe. "Hoi, zullen we die op drachten gaan maken?"

Melvin schrikt duidelijk. "Eh eh hoi. Eh ja" Mompelt hij. Zo te zien was hij het niet gewend om gegroet te worden.

Het samenwerken was best gezellig. Melvin ging steeds meer relaxter doen. Hij was inderdaad heel erg aardig.

Na school race ik naar huis. Ik had gewoon zin om mijn moeder te zien en op mijn eigen fijne bed te liggen. Ik had zelfs zin in het huiswerk.

Als ik de deur open doe zie ik een man en een vrouw. Ze zoenen elkaar.
Ik krijg door dat het mijn ouders zijn.

"Pap?! Mam?!"

Ze maken zich snel los.
"O, hey lieverd." Zegt mijn moeder vrolijk. "Goed nieuws! Je vader en ik blijven toch bij elkaar!"

"Ja" gaat mijn vader verder. "We hebben elkaar zeg maar herontdekt. We hadden spijt van de ruzies, toen hadden we het goedgemaakt en besloten het nog een keer te proberen. We zijn daarna hebben we even samen gelucht en gepraat. Nu is het weer helemaal goed!"

"Dus jullie gaan niet scheiden." Vraag ik nog een keer voor de zekerheid.

"Nee" mijn moeder glimlacht. Ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. "We wilden beiden jou ook niet kwijt." Mijn vader komt ook naar me toe en joint ons. "Ons kleine meisje zullen we nooit verlaten."

Ik knuffel ze terug. Dit was fijn en ik was blij. Heel blij, dat alles weer goed is.

"Ik hou van jullie."

Heey
Op 1 na laatste hoofdstuk! Geniet en vergeet niet op het sterretje te drukken en te commenten!

Het allerlaatste hoofdstuk komt morgenavond!

Xxsoofje