uitverkoren - Het meisje met de storm ogen

Het plan

Ik liep door het kamp. Ik wilde graag met isabel praten. Ik vond Isabels tent. Die was blauw.

'Isabel?' Vroeg ik.

Isabel kwam naar buiten. Ze had haar donkere haren in een slordige knot.

'Wat is er Tory'

'Kan ik even met je praten?'

'Natuurlijk' zei Isabel. 'Kom binnen.'

Ik stapte Isabels tentje in. Het was er best knus. Isabel had een paar kaarsjes aan staan. Naast het bed lag een stapel boeken.

'Waar wil je over praten?'

'Er is iets een paar keer gebeurd. Maar ik weet niet wat of wie het is.' Ik kreeg een schuldige blik.

'Vertel het maar meisje' zei Isabel bezorgd. 'Mij kun je vertrouwen.'

Ik keek dankbaar. 'Het is twee keer gebeurd. Ik voelde toen een enorme macht en iets dat zeg maar eh... bezit van me nam. Ik voelde toen ook alles om me heen en wist dan dingen die ik niet wist' legde ik uit.

'Tony heeft gezegd dat ik op die komenten gouden ogen kreeg. Ik ben er bang voor' fluisterde ik. 'Ik ben bang dat ik dan onschuldige mensen pijn doe.

Isabel kreeg denkrimpels op haar voorhoofd. Langzaam stond ze op. Ze rommelde in haar tas.

'Dan heeft Alec hem' mompelde ze.

Ze keek mij aan. 'Op wat voor momenten gebeurde het?'

Ik dacht na. De laatste keer dat het gebeurde. Was toen ze heel erg boos was.

'De eerste keer was er gevaar' herrinnerde ik me. 'En de laatste keer was toen ik echt razend was'

'Dan heb ik een vermoeden. Ik heb er iets over gelezen maar dat boek heeft Alec waarschijnlijk.'

'Wat is je vermoeden dan? Kan het genezen worden ofzo' vroeg ik hoopvol

'Het is waarschijnlijk je Lyrathan soul. Een deel van je ziel. In tijden van gevaar en sterke emoties kan het worden geactiveerd. Dan beschik je over de volledige macht van de Lyranen.Het kan niet genezen worden.'

'O, jammer' zei ik.

'Maar je kunt er volgens mij wel controle over krijgen. Ik zal vanavond het boek even van Alec pakken. Wil je nu nieuwe technieken leren?'

'Ja, graag'

De eclips was over drie weken. Zo snel mogelijk de elementen leren was wel het minste wat ik moest doen.

'Oke je hebt al geleerd hoe je water moet besturen. Nu ga ik je leren dat je uit bijna alles water kunt halen. Zelfs uit lucht en uit bloed.' Isabel bewoog met haar vingers. Er begonnen waterdruppels zichtbaar te worden. Isabel draaide sneller en al hauw had ze een hele bol zwevende water in haar handen.

'Wow, cool riep ik.

'Cool?' Isabel keek vragend.

'Eh dat is een woord van de aarde dat je zegt als je iets heel bijzonder vind en als je iets geweldig vind' zei ik snel.

Isabel knikte. 'Eerst moet je voelen waar water is en dan als een soort magneet naar je toe trekken. Doe je ogen dicht en stel je voor dat de wereld om je heen een soort kaart is en dat op de plekken waar water is tot je doordringt.

Ik deed haar ogen dicht. Ik stelde me een kaart voor. Diep haalde ik adem. Iets in mij zei dat in de lucht om haar heen een beetje water was.

Isabel merkte het.

'Doe je ogen maar open. Volg mijn bewegingen.'

Ik deed wat ze zei en spiegelde Isabels bewegingen. Al snel had Isabel een waterbol in haar hand en ik ook een kleine. Verwonderd bekeek ik de bol.

'Goed zo'knikte Isabel tevreden.

'Laat de moluculen langzamer lopen. Dan zie je zelf wat er gebeurd.'

De bal in mijn hand bevroor.

'Wow' zei ik bewonderend.

'Laat de moluculen weer sneller lopen.' Zei Isabel. De bal ontdooide weer.

'Met deze techniek kun je water in allerlei vormen maken zei Isabel '

Bijvoorbeeld een zwaard. Isabel's bal veranderde in een kort zwaard. 'Of een bloem'

Het zwaard smolt tot een roos.

'Dit was het wel voor vandaag. Ga maar oefenen vanavond zien we elkaar weer.'

'Bedankt' zei ik. Ik stond op liep de tent uit.

Kevin stond opeens voor me.

'Hoi' zei hij.

'Hi' begroette ik terug. 'Wat doe je hier?'

'Ik wilde nog even sorry zeggen van ons gevecht weetjewel eh..' hij bloosde. Ik herrinnerde me hoe hij me neersloeg en inmaakte. Ik wist ook weer zijn norse gezichtsuitdrukking.

Maar nu ik zag een heel andere jongen. Bij hun gevecht was hij nors en onvriendelijk. Deze Kevin leek veel aardiger en bovendien was de norse blik verdwenen.

'Het is niet erg' zei ik.

'Tory? Zei iemand.

Ik draaide me om en zag Tony. Hij zag er nog steeds somber uit en zijn eerst zo heldere groene ogen waren dof. Maar hij was nog steeds zo knap.

'Ja, wat is er?' Vroeg ik.

'Mijn vader wil dat je even komt'

'Oke' zei ik. 'Doei Kevin' en ik liep met Tony mee.

Kevin zwaaide me onhandig gedag. En met rode wangen liep hij maar naar zijn eigen tent.

'Waarom riep u mij majesteit' zei ik. Ik boog voor hem.

'Ik wil dat je deze vergadering bijwoont. Het gaat over iets heel belangrijks en we hebben daarvoor jou nodig.'

'Voor wat dan?' Vroeg ik. De koning keek zijn raadsheren aan en toen zijn zoon.

'We gaan Lewah heroveren'

Door een foutje in wattpad kunnen de hoofdstukken voorbereiding en de twee flesjes kunnen verwisselt zijn.
De voorbereiding is dus het 14de hoofdstuk en de twee flesjes het 15de