uitverkoren - Het meisje met de storm ogen

De voorbereiding

'Hoe gaan we dat doen?' Zei ik. 'De stad wemelt van de radojidemonen.'

'Daarom heeft Prins Anthony een heel plan uitgestippelt' zei raadsheer Halgis. 'Aan u mijn Prins.'

Tony's gezicht vertrok een beetje. Ik wist hoe erg hij het haatte om koninklijk behandelt te worden.

'Eerst gaan onze soldaten zich hier en hier vestigen.' Tony wees de plekken op de kaart van Lewah aan. 'Onze boogschutters gaan in de bomen rondom Lewah zitten. Dan sluipt groep A die bestaat uit mijn vader, raadsheer Halgis, Alec en de vijf elitekrijgers naar binnen en doet de poort open. Als de poort open is vallen de soldaten aan en schieten de boogschutters. Groep A helpt onze troepen dan. Groep B met Tory, Kevin, Isabel en ik glipt Lewah in en schakelt de drie furiën uit. Als dat gelukt is vernietigen we de radojidemonen en is de stad van ons.

Ik knikte bewonderend. Tony was echt een strateeg. Het klonk alsof het echt ging lukken. 'Over hoeveel dagen vallen we aan?'

'Drie dagen' antwoorde de koning.

'Waaaat' dacht ik paniekerig. 'Ik kan nog niet eens water en vuur helemaal besturen en mijn gevechtsvaardigheden zijn nog lang niet zo goed als die van Kevin en Tony.

Het leek of Tony wist wat ik dacht. 'Tory ik weet dat je water en vuur nog niet helemaal bestuurt en je hebt nog niet alles geleert van zwaardvechten en andere gevechtstechnieken. Ik zal proberen je de komende dagen zoveel mogelijk te leren.'

ik haalde opgelucht adem.

'Dan is het besloten' zei de koning. 'We vallen over drie dagen de radojidemonen aan en veroveren Lewah onze geliefde stad terug.

Die avond ging ik terug naar Isabel. Isabel had een boek op haar schoot. Ze las erin. 'Isabel? Weet je het nu zeker?

Isabel knikte 'ja het is je Lyrathan soul.

'Hoe moet ik hem beheersen?'

'Hier neem dit boek en lees het maar' zei Isabel. Ik bedankte haar en liep weer weg. "Ik ga hem echt proberen te beheersen. Ik wil echt niet dat ik onschuldige mensen ga aanvallen" dacht ik vastbesloten.

Iemand gooide een aardappel naar me. Ik dook opzij en Tony ving hem.

'De Lyrathan gaat vast weer falen. Moeten we wel Lewah heroveren? Schreeuwde een stem. Ik werd beledigt.

'De Lyrathan gaat niet falen' zei Tony. 'Ze gaat het fantastisch doen en als jullie me niet geloven mag je mijn kop er af rukken.'

Ik hoorde de woede in zijn stem. 'Echt lief dat hij het voor haar opnam' dacht ik dromerig.

Het volk was stil. 'Ik zweer jullie' zwoer ik. 'dat ik alles doe om Lewah te heroveren en Prinses Merle te vinden. Ik heb alleen jullie steun nodig. Hebben jullie vertrouwen in mij?

'Ik wel zei' Tony naast me. 'Wij ook riepen Isabel en Alec.

'Ik ook' Kevin stak zijn zwaard in de lucht. Niemand zei iets verder. Lange tijd was het stil.

Ik wachtte gespannen af. Mijn hart bonkte.

De Calisianen keken elkaar aan langzaam aan staken er een paar handen in de lucht. Weer deed niemand iets maar toen stak de aardappelgooier ook zijn hand op. Steeds meer Calisianen. Totdat iedereen zijn hand omhoog had. 'Lyrathan! Begonnen ze te schreeuwen Lyrathan! Lyrathan! Riepen ze als 1 mond.

Ik kreeg weer een beetje zelfvertrouwen.

Ze geloven weer in me dacht ik blij. En ik ga ze niet teleurstellen. Nooit.

De volgende dag bracht ik alleen maar tijd door met Alec en Isabel. Die twee leerden me zoveel mogelijk. In vuur was ik een natuurtalent bij water ging het veel langzamer. Ik had duidelijk er moeite mee. Vooral om water lang vast te houden.