The heart wants what it wants {deel 1, voltooid}

Hoofdstuk 9

Eerst een mededeling: omg ik zit vol met inspiratie, ik weet precies hoe het eindigt ik hoef alles alleen nog maar op te schrijven! Gaat nog wel lang duren ghehe, 3e hoofdstukje vandaag! Ik ben lief voor jullie mwehejehee leesse, dit wordt een extra lang hoofdstukje bc ik ben in goede bui!!!!! 135 readssss thankyouuu❤️❤️❤️ bye x

--

LISAS POV

"Lisa, ik moet je wat vragen. Wil je mijn vriendin zijn?"

Ik begon te glunderen en te blozen. En bom van vlinders ontplofte in mijn buik. Ik was stapelgek.

"Hihi, jaaa! Tuurlijk wil ik dat!" Ik zoende hem blij en teder op zijn mond. Ik hield zijn gezicht tussen mijn handen.

"Hier." Hij opende een doosje. Het was een gouden ketting met een hartje waar onze voorletters in gekrast waren. Aaaahw!

"Oh mijn god. Dit is zo lief!"

"Voor jou alles lieverd." Hij deed hem zorgvuldig om mijn nek. Hij bracht me zoenend naar zijn villa en hij scheurde mijn bloesje open. Mijn handen zochten naar zijn gulp en de passie vloog ervan af..

--

ANTONIO'S POV

Ik wist het zeker, zij is het meisje waar ik mijn hele leven samen mee wil zijn. Ze is nu al mijn alles. Als ik naar haar kijk voel ik een bom ontploffen in mijn buik. Ze is perfect. Alles aan haar. Liefkozend, prachtig, altijd aardig. Kortom, perfect. Ik laat haar niet meer gaan.

--

TAYLORS POV

Ik lig buitenadem in bed met Jenny.

"Wow, dat voelde lekker schat."

"Tja, ik ben lekker" zei ik grijnzend. Ze zoende me weer. Wat was ik verliefd op haar. Ze was letterlijk mijn alles geworden in zo een korte tijd. Mijn vriendin.

--

Het is 2 jaar later. Taylor zit nog altijd in Parijs met Jenny. Ze komen over een maand naar Amerika maar niemand weet ervan. Iedereen dacht dat hij dood was. Lisa zat nog elke dag aan hem te denken, maar ze hield niet meer van hem. Ze was over hem heen. Ze is nog steeds samen met Antonio die ontzettend lief is voor haar. Taylor dacht ook nog elke avond aan Lisa, maar hij hield ook van een ander. Jenny..

LISA'S POV

Vandaag is mijn verjaardag, yeah! Ik ben 21 geworden. Ik loop naar beneden en zie mijn vader zitten.

"Hoi schat, goedemorgen. Lekker geslapen?"

"Ehm, dankje pap. Vergeet je niet iets?"

"Oh ja, de telegraaf lezen. Dankjewel poeperd."

Huh? Serieus? Ik voelde me echt beledigd. Ik besloot An te bellen.

"Hey babe!"

"Eh, hallo.."

"Whats up?"

"Oh, ik dacht dat je het niet vergeten was."

"Wat is er lief, zouden we shoppen vandaag? Oei, sorry babe. Vandaag kan ik niet, ik heb al met Jochem afgesproken."

"Eh, nee dat is het niet maar oke. Veel plezier dan"

"Doeeeeiiii!"

En ze hing op. Wtf? Oh wacht.. Misschien op insta. Ik checkte mijn insta. Niets.... Zelfs geen bericht van Anton? Ja, Antonio i know maar ik noem hem gewoon Anton. Lekker dit.. Ik gaf alle hoop op en gooide mijn telefoon met een zucht op de tafel tot ik het over hoorde gaan.