The heart wants what it wants {deel 1, voltooid}

Hoofdstuk 1

Hoi! Ik ben Lisa. Ik ben 18 jaar, yay. Ik heb niet geweldig veel vrienden, maar maakt niet uit. Ik heb er genoeg!! Ik zit op de Brookhill High in L.A. Ik werk na school bij de forever 21. Great..

Vandaag liep ik door de gangen en ik keek naar mijn inmiddels versleten All Stars. Het was 5 uur geweest.

"Shit, mijn veters. Ach ja, ik doe ze straks wel."

Ik liep verder en besloot naar Anne te gaan, mijn beste vriendin.

Ik kwam bij mijn kluisje en haalde alles eruit. Ik liep verder. Ik wilde mijn kauwgom in de prullenbak gooien, maar voor ik het wist lag ik op de grond.

"Wow wooooooaaahh!" BOEM.

Ik krabbelde in mijn haar en keek geschokt voor me uit. Dan streelde ik mijn stuitje met een vieze blik van de pijn.

"HAHAHA aaahg kijk nou, de slimmerik is gevallen. Niet zo slim hè?"

Ik keek verbaasd op. Taylor Laurens. Shit, wat een afgang.

"Houd je bek joh alsof jij zo slim bent." Zei ik boos terug. Shit, niemand mag hem tegen spreken!

Voor ik het wist werd ik hard, maar echt hard tegen de muur geduwd en vastgegrepen bij mijn keel.

"Luister is dame, dat jij nou zulke hoge cijfers haalt betekent niet dat jij een grote bek open mag trekken naar mij. Je gaat me gehoorzamen en je houdt je bek. Trouwens, je ziet er wel lekker uit." Hij grijnsde even. Ik keek hem vies aan. Niemand praat zo tegen mij!

"Luister eens dude, ik laat me niet behandelen als een slaaf, wie denk je wel niet dat je bent? Je blijft met je populaire, vieze akelige poten van me af." Ik duwde zijn handen weg en ik snoof hard. Ik ging verder.

"Je bent de meest vreselijke, zelfingenomen, egocentrische, domme, spastische klootzak die ik ooit heb ontmoet. Je verdient het niet eens me aan te raken asshole. Ik dacht dat je me zou helpen opstaan, maar zelfs daar dien je niet voor. Sukkel."

Hij keek me geschokt en verbaasd aan. Hij veroerde zich niet. Ik keek hem vol walging aan en sloeg zijn hand weg. Ik schudde afkeurend mijn hoofd en liep hoofdschuddend weg.

TAYLOR'S POV

Shit, die had ik niet zien aankomen. Die was hard. Ik beet de tranen weg en slikte de brok in mijn keel door. Ben ik zo erg? Shit, wat doe ik. Ben ik nu zo in de war door die nerd van een Lisa? Wtf? Ik schudde mijn hoofd hard. Nog nooit heeft iemand zoveel pit gehad mij zo aan te spreken. Ik vond het op een een of andere manier erg leuk. En ze geeft me een ander gevoel, wat ik nog nooit gevoeld heb. Liefd.... Haat. Pure haat! Wacht maar, ik snoof hard en ik dacht in mezelf:

Ik ga haar terugpakken.

This

Means

War.