BİR DELİ AŞIK

.....

        ''Eda senin ne işin var burada?''

- Mert üstünde neden bir şey yok?

- Duşa giriyordum.

- Neden banyoda soyunmuyorsun? Odada soyunulur mu hiç?

- Saçmaladın iyice, tamam aç gözlerini giyindim.

- Üstüne de bir şey giyseydin, baksırla mı dolaşmayı düşünüyorsun?

- Mayoyla zaten görüyorsun.

- Orası deniz Mert. Altına şort giy bari

Bu çocukla da arkadaş olunmaz ki yahu. Ah Eda sana da böyleleri ya düşman, ya kardeş olur. Bu nasıl bir popodur ya, benim popomdan bile daha kalkık ve daha şekilli. En yakın arkadaşım olduğunu bilmesem atlardım üstüne hemen. Kaslarını görmeye alışıktım zaten ama böyle sadece baksırla görünce ister istemez hayal alemine daldım. Yakında bir koca bulamazsam evleneceğim kişi Mert olacaktı. Acaba ilk çocuğumuz kız mı, erkek mi olurdu? Kız olursa Mert'e benzesin uzun boylu, inci gibi dişleri, ipek gibi saçlarıyla manken gibi kız olurdu. Erkek olursa da Mert'e benzesin böyle kaslı, adaleli, yakışıklı, iri gözlü bir çocuk olsun. Benim sadece huylarımı alsınlar yeter, öyle hanım evladı çocuk istemem. Lafını karşısındakine, benim gibi geçirsin isterim. 

- Eda nereye daldın yine?

- Edaaa

- Hıı

- Ne oluyor? Neden burada kaldın akşam? Madem kalmaya niyetin var, yatakta uyusaydın ben koltukta uyurdum. Bir şey mi oldu yoksa? Korktun mu gece?

İşte böylede centilmendir kendisi, ben istemezmiydim gece yanında uyumayı. Ah şu arkadaşlığın gözü kör olsun. Bir daha hiç bir erkekle samimi arkadaş olmayacağım, hep bir açık kapı bırakmalıyım. Bak halime, çocuğu yüz defa tersledim biz arkadaşız, diye. Geri de adım atamam ki Allah'ım bana ne olur tükürdüğümü yalatma.

- Eda, cevap versene korktun mu?

- Kimden korkacakmışım ben be!

- Ne bilim, yatağın altında ne işin vardı o zaman. 

Al sana kapı gibi soru, cevapla bakim nasıl cevaplican. Korktum da diyemem, beni korkak olarak görür sonra. Yalan söyleme formumu kaybediyorum galiba, hiç bir şey gelmiyor aklıma. 

- Immm

- Evet

- Şeyy 

- Eda çıldırtma insanı, neden yatağın üstünde değilde altında uyudun? 

- Şey çünkü........seni özledim.

Çüş Eda sana! Bravo! Cevap vermeyip kapıyı çarpıp gitsen daha iyiydi. Of ben ne yaptım. Çırılçıplak karşımda durursa böyle olur işte. Nasıl toparlicam bilemiyorum.  Bunu nasıl kardeş ayağına bağlicam şimdi.

- Beni mi özledin? 

Çocuk inanmıyordu ki bana, dalga geçiyorum filan sanıyor. Gözleri yuvasından çıkacakmış gibi. Ben hala yerde emekleme pozisyonunda, bukalemun gibi renkten renge giriyordum. Güzel evladım, git üstüne artık bir şeyler giy, iyice deli divane oldum. Birde çıplak haliyle gelip yanıma oturmasın mı, kendime hakim olmalıyım. O benim en yakın arkadaşımdı, olmaz olmaz çıkmalıyım bu pis düşüncelerden. 

- Eda ciddi misin?

- E-evet.

- Yatağın altında niçin kaldın peki?