KORUYUCU

9.BÖLÜM:GEÇMİŞ

DOKUZUNCU BÖLÜM●GEÇMİŞ

Onlara doğru ilerledim ve Nina'ya yaklaşarak;"Beni duydun sanırım,yüzsüz müsün sen?"diye çıkıştım.Nina gözlerini devirdi ve Robert'ın kolundan çıktı.

-"Bu şartlar altında olmaz sanırım fazla içmiş uğraşamam.."dedi ve arkasına bakmadan gitti..

Ne yani Daisy?Bu muydu intikamın Robert'ın gecesini mahvetmek mi?İçimdeki sesi dinlersem daha çekeceğim vardı benim,bu durumda bir bir olmuştuk o bana bugün hesap soramazdı öyle!

Robert kulağıma yaklaştı ve;"Ben mi senin neyindim?Bence bu soruyu kendine sormalısın.."dedi alaycı bir şekilde.

Yüzümün önündeki saçlarımı geriye attım ve biranın etkisiyle sarsırılmaya başlamıştım.

-"Ne o?Hoşuna gitmedi mi sana karışmam.He bu arada.."derken biraz tökezledim ve sözüme devam ettim;
-"Sen benim hiçbir şeyimsin."diyerek güldüm.Bu durum hoşuma gitmeye başlamıştı..

-"Peki öyleyse gecemi mahveden bücür,yürü."dedi ve kolumdan tutup beni arabasının arka koltuğuna uzattı.Gözlerimi dahi açamazken ne yapmaya çalıştığını anlayamadım..

Thomas'tan..

Rose kollarımda yarı baygındı..Ve durmadan sayıklıyordu,geveze şey(!)

Bar eve yakın diye Rose'u kollarımda bizim eve kadar taşıdım.Onu evine götürsem anahtar yoktu..Ya da bu işime gelmişti her ne kadar ona bağlanmak isteyemesem de..

Gün boyunca ona bakmamak için kendimi zor tutmuştum..
Aslında bunu ona yapmak istemiyordum,evet..ama benden uzak durması lazımdı..

Odama girdikten sonra Rose'u banyoya soktum ve soğuk duşun altına oturttum.Bir anda irkildi ve yüzünü suyla yıkadı,ayağa kalkmaya çalışırken düşecekti ki onu tuttum ve kucaklayarak içeriye götürdüm.

-"Şimdi iyi misin?"

-"İyiyim,evet..Sadece üşüyorum."dediğinde dolabıma yöneldim ve ona olabilecek bir t-shirt buldum.

-"Sana olmasa da bu diğerlerine göre daha iyi,al giy."

-"İstemez.."

-"Al bak yoksa hasta olacaksın,şu inadından vazgeç."elimden t-shirt'ü çekti ve dışarıya çıktım..

-"Giyindin mi?"diyerek kapıyı tıklattım.Kapıyı açtı ve;"Evet giyindim.."diyerek içeriye geçti.Yatağıma oturdu ve yüzüme çok masum bir şekilde bakmaya başladı..Ben ona bunu yapamazdım ama!

-"Neden Thomas?"

-"Ne,neden?"

-"Bunu bana neden yapıyorsun?Bir öylesin bir böyle.Ben seni kabul ettim.."

-"İşte o senin kabul etmenle olmuyor!"diyerek çıkıştım.Ayağı kalktım ve odada dolaşmaya başladım,annem gözümün önünden gitmiyordu!

-"Thomas korkma beni incitmiyorsun!Canımı yakmıyorsun.Neden korkuyorsun ki?"..

Ben kendimi hiç iyi hissetmiyordum ona anlatamazdım..

-"Neden Thomas?!Söyle lütfen ben senden artık öyle kolay kolay vazgeçmem,hemde seni yeni bulmuşken!Söyle neden korkuyorsun!"
...

-"Seni öldürmekten korkuyorum!Oldu mu?!"

Rose'dan..

Beni öldürmekten neden korksun ki?Önceden bir şey mi yaşamıştı.Yanımda oturmuş elleriyle yüzünü kapatıp dokunsam ağlayacak gibi olan Thomas'a ne diyeceğimi bilemedim.Ya eskiden yaşadığı bir şeyi ona hatırlatırsam?
bunu yapamazdım..ona baktığımda kafasını olumsuz bir şekilde sallayan ve sanki geçmişinde hapsolmuş bur Thomas vardı sanki..başımı omzuna koydum ve;"Thomas ben senin hep yanındayım.Anlatmak istersen eğer ben buradayım,içini dökersen rahatlarsın.."dedim.
☆