Your flaws? Or my flaws? (a dutch B▲stille fanfic)

Akward

P.o.v Dan

Ik heb het gevoel dat ik haar eerder ben tegengekomen. Ze vraagt om de dvd in mijn handen. Zou ze ook een fan van David Lynch z'n werk? Kom op Daniel raap jezelf bij elkaar en vraag of ze ook een fan is.
Het is niet te geloven ze is ook een Lyncher (als je dat zo noemt).
Als ze om m'n naam vraagt geef ik haar een hand. Oké niet meer doen, want dat was gewoon akward. Haar handen zijn zacht en fijn, in vergelijking met mijn handen. Zal ik om haar nummer vragen? Ik raap al mijn moed bij elkaar en vraag het, maar helaas ben ik niet zo zelfverzekerd en kijk ik naar mijn schoenen in plaats van naar haar te kijken, maar wonder boven wonder geeft ze haar nummer aan mij. Zodra ze de videotheek uit is met de film, maak ik een klein vreugde sprongetje in de lucht.

Als ik naar buiten stap, op weg naar huis, bedenk ik me dat ze niet als een of andere doorgeslagen fangirl naar me toe was komen rennen. Ze had me zelfs om mijn naam gevraagd. Ze kent me dus niet als de zanger van de band Bastille, maar gewoon de jongen van de videotheek. Misschien moet ik haar dan maar niet vertellen dat ik in een band zit.

P.o.v Laura

Als de film start wil ik Luna nog vertellen over Dan, de jongen die ik ben tegengekomen, maar de film is net iets te boeiend voor mij. Na een half uurtje is er 2 liter cola en 1 kilo popcorn door ons tweeën weggewerkt. "Nog wat drinken?" Vraag Luna. "No thanks, ik zit vol". Het einde van de film is in zicht en ik zit gespannen te kijken als ik een appje krijg. "En je geheime aanbidder" zegt Luna spottend. "Ha...ha grappig hoor. Het zal wel mijn moeder zijn, die wil dat ik naar huis kom of zo". "Yeah right, het zal wel". Ik kijk even wie het is. Onbekend nummer. Vreemd. Ik lees het appje. 'Morgen bij mij thuis om 6 uur?' Even moet het tot me doordringen wie het is, maar dan begint het lampje te branden. Dan. Ik app terug: 'Ja leuk zie ik je dan, moet ik nog iets meenemen?' Ik krijg vrij snel een appje terug: 'nee, alleen je glimlach'. Het is best ironisch, want als ik dat lees moet ik glimlachen. 'Prima zie ik je morgen. Bye.' Met een big smile op m'n gezicht verlaat ik het huis van Luna en loop naar mijn eigen appartement iets verderop.
P.o.v Dan

"Jongens! Jongens! Hè verdomme waar zijn ze nu?" Mompel ik bij mezelf. Ineens hoor ik een lach schateren door de studio hal. Ik herken de lach meteen.Het is 100% zeker Kyle. Ik loop richting het geluid om te kijken waar de jongens zijn.

Woody zit het deuntje van Bad blood op de tafel te tikken, en Will tokkelt wat op zijn gitaar. Kyle, die nog steeds lacht, kijkt naar een filmpje van een kat met een snor. Vandaar dat gelach. Ik ga naast Woody zitten en vertel hem over Laura.

"Echt waar! Komt ze morgen naar je appartement? Dat is geweldig Dan!" zegt Woody. Terwijl ik Woody vertelde over Laura zijn Kyle en Will erbij komen zitten. Ook zij kijken me met grote ogen aan. Ik glimlach en wordt een beetje rood. "Dan is verlieeeeefd!" Roepen ze in koor. "Wanneer stel je haar aan ons voor?" Vraagt, de zo te zien erg blije Kyle, aan me. "Niet. Ze weet niet dat ik de zanger van Bastille ben, dus interesseert ze zich dus niet voor de roem, maar om wie ik gewoon ben". Ik zie de drie eerst zo blije gezichten veranderen in drie teleurgestelde gezichten. "Maar je kunt ons toch ook gewoon als vrienden voor stellen" merkt Will koeltjes op. "Daar had ik helemaal nog niet aan gedacht". "Maar eerst moet je je eerste date helemaal perfect maken" zegt Kyle terwijl hij Will en Woody aankijkt, en voordat ik het weet word ik overladen met tips.

// Hey people, everything right?
En wat vinden jullie ervan laat het me weten ideeën zijn welkom. Vergeet niet te stemmen!!!!!

Greets,

Luna. //